Zinedine Zidane: Ο παντοτινός ηγέτης

Ένας από τους καλύτερους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών. Αυτό είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεται κάποιος όταν ακούει το όνομα του Zinedine Zidane. O κληρονόμος της φανέλας των τρικολόρ με το νο.10 από τον Platini, έκανε αρκετά βήματα πιο μακριά από τον προκάτοχό του. Tόσο σαν παίκτης όσο και σαν προπονητής θα μείνει στα βιβλία της ποδοσφαιρικής ιστορίας, στα οποία θα γραφτεί και το άδοξο φινάλε του τελικού του Μουντιάλ του 2006. Όπως και να 'χει, ο Ζιζού έβγαινε πάντοτε μπροστά. 

Η βιογραφία 

Στις 23 Ιουνίου του 1972, έρχεται στη ζωή ο Zinedine Yazid Zidane, στη Μασσαλία, από Αλγερινής καταγωγής γονείς, τους Smail και Malika. Οι δυο τους είχαν μεταναστεύσει στη Γαλλία το 1953. Ο πατέρας Smail εργαζόταν ως νυχτοφύλακας σε αποθήκη, ενώ η μητέρα Malika φρόντιζε τα του σπιτιού. Ο Zinedine ήταν το μικρότερο από τα 5 συνολικά παιδιά της οικογένειας μετά τους Djamel, Farid, Nourredine και Lila. Από πολύ μικρός είχε αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με τα σπορ: Από την ηλικία των 4 ετών ήξερε ποδήλατο, ενώ στα 6 του είχε αρχίσει τζούντο.

Παρότι έπαιζε ποδόσφαιρο από τα 5 του, συνήθως με τα μεγαλύτερα παιδιά της γειτονιάς του, το σημείο που κατάλαβε πως θα ασχοληθεί πραγματικά με την μπάλα ήταν όταν είδε για πρώτη φορά εν δράσει το είδωλό του, τον Ουρουγουανό Enzo Francescoli (έχει ονομάσει Enzo έναν από τους γιους του). Στα 14 του, ο Ζιζού μετακόμισε στις Κάννες για να κάνει πραγματικότητα το όνειρό του: να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Εκεί ζούσε για αρκετό καιρό στο σπίτι του μάνατζερ Jean Claude Elineau, ο οποίος του συμπεριφερόταν σαν να είναι γιος του.

Έκανε το ντεμπούτο στο γαλλικό πρωτάθλημα στις 20 Μαΐου του 1989, λίγο πριν κλείσει τα 17, σε έναν αγώνα της τοπικής ομάδας απέναντι στη Ναντ. Στα 20 ακολούθησε η μεταγραφή στην Μπορντώ, όπου παρέμεινε για 4 σεζόν. Μάλιστα, στην τελευταία του χρονιά με τους Γιρονδίνους έφτασε μέχρι τον (διπλό) τελικό του Κυπέλλου UEFA, το οποίο δεν κατάφερε να κερδίσει καθώς η Μπάγερν Μονάχου αποδείχθηκε πολύ δυνατός αντίπαλος. Και έπειτα έρχεται η μετακίνηση στην Γιουβέντους, για να ξεκινήσει ουσιαστικά να δημιουργείται ο μύθος του.

Η Γιουβέντους και η Ρεάλ

Η σεζόν 1996/97 θα βρει τον Zidane με την ασπρόμαυρη φανέλα της Γηραιάς Κυρίας, προπονητή τον Marcello Lippi και συμπαίκτες σπουδαία ονόματα όπως οι Alessandro Del Piero, Ciro Ferrara, Christian Vieri, Didier Deschamps, Paolo Montero και Vladimir Jugović.

Έμεινε στην Γιουβέντους 5 χρόνια κατακτώντας μεταξύ άλλων δύο πρωταθλήματα Ιταλίας, ενώ οι τιφόζι τον λάτρεψαν - ακόμη τον λατρεύουν, τόσο, που θα ήθελαν κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον να τον δουν και στον πάγκο της ομάδας. Το 2001 θα πάρει μεταγραφή στην Ρεάλ Μαδρίτης έναντι €76.000.000.

Τα χαρακτηριστικά του Zidane έδεσαν απόλυτα με αυτά της Βασίλισσας και στα 4 χρόνια παρουσίας του στη Μαδρίτη κέρδισε τα πάντα, έχοντας συμπαίκτες μεταξύ άλλων τους Raul, Luis Figo, Roberto Carlos, Claude Makélélé και μετέπειτα τους David Beckham και Ronaldo.

Ήταν οι εποχές των περίφημων Galácticos του Florentino Pérez.  Κυρίως, όμως κέρδισε το πολυπόθητο τρόπαιο του Champions League, στον τελικό της Γλασκώβης με αντίπαλο την Μπάγερ Λεβερκούζεν. Το βράδυ της 15ης Μαΐου του 2002 μάλιστα, ο Ζιζού θα πετύχαινε και ένα από τα ομορφότερα γκολ στην ιστορία των τελικών του θεσμού.

Η εθνική Γαλλίας

Σε παλαιότερη συνέντευξή του στο Esquire, o Zinedine Zidane είχε δηλώσει: "Είμαι ένας πραγματικά περήφανος Γάλλος, που όμως δεν ξεχνά ποτέ τις ρίζες του, που βρίσκονται στην Αλγερία και την βόρεια Αφρική". Ακριβώς με το ίδιο σθένος υπηρέτησε την εθνική ομάδα της χώρας από το 1988 (ξεκινώντας από την U17) μέχρι το 2006, όταν και αποσύρθηκε (και όλος ο πλανήτης θυμάται ποιο είναι το τελευταίο του παιχνίδι). Η πρώτη του εμφάνιση με τους Τρικολόρ έγινε στις 17 Αυγούστου του 1994 σε ένα φιλικό με αντίπαλο την Τσεχία.

Η πρώτη του συμμετοχή σε μεγάλη διοργάνωση ήρθε στο EURO 1996, όταν και οι Γάλλοι έφτασαν μέχρι τον ημιτελικό αλλά αποκλείστηκαν στα πέναλτι από την Τσεχία.

Τα χρόνια που ακολουθούν όμως είναι εκείνα που δεν θα ξεχάσει κανείς: Το 1998 η Γαλλία θα φιλοξενήσει και θα κατακτήσει το Μουντιάλ με δύο γκολ από ισάριθμες κεφαλιές του νο.10 της στον τελικό με την Βραζιλία (την ίδια χρονιά ο Ζιζού θα κερδίσει την Χρυσή Μπάλα), ενώ δύο χρόνια αργότερα, στα γήπεδα του Βελγίου και της Ολλανδίας, ο Zidane θα οδηγήσει την Γαλλία και στον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης. Το 2006, κι ενώ είχε ήδη δηλώσει πως θα αποσυρθεί οριστικά μετά το τέλος του Μουντιάλ, θα φτάσει ξανά σε τελικό Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Θα σκοράρει μάλιστα κι έτσι θα γίνει ένας από τους ελάχιστους ποδοσφαιριστές που το έχουν καταφέρει σε δύο τελικούς Μουντιάλ (οι Βραζιλιάνοι Pele και Vavá και ο Γερμανός Paul Breitner οι υπόλοιποι), προτού ρίξει την κουτουλιά στον Marco Materazzi και αποβληθεί. Το μάλλον άδοξο τέλος όμως, δεν επισκιάζει σε τίποτα την τεράστια καριέρα του.

Ο προπονητής Zidane

Ήταν Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2016  όταν ο Rafa Benítez άφηνε τον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο αντικαταστάτης του, ένας πρώην θρύλος της ομάδας και του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Πέντε μήνες αργότερα, η Ρεάλ θα κατακτούσε το Champions League. Έναν χρόνο αργότερα θα κατακτούσε τόσο το πρωτάθλημα Ισπανίας όσο και το Champions League για δεύτερη συνεχόμενη φορά.

Στις 26 Μαΐου 2018 όμως, ο Zidane θα καταφέρει κάτι που κανένας άλλος προπονητής στην ιστορία δεν έχει πετύχει (με την βοήθεια του Gareth Bale, του Sergio Ramos και του Loris Karius) δηλαδή τρία συνεχόμενα CL στη σειρά. Πέντε ημέρες αργότερα, θα ανακοινώσει την παραίτησή του, για να επιστρέψει και πάλι στον πάγκο της Βασίλισσας μερικούς μήνες αργότερα. Και να εγκαταλείψει εκ νέου τον πάγκο της, μόλις πριν λίγες εβδομάδες.

Η οικογένεια

Η Véronique Zidane (επαγγελματίας χορεύτρια από την Ισπανία) μπήκε στη ζωή του Ζιζού από την ηλικία των 17 ετών. Ο Zidane αγωνιζόταν τότε στις Κάννες. Οι δυο τους παντρεύτηκαν το 1994 και έχουν αποκτήσει 4 παιδιά: Τους Enzo (24 ετών), Luca (21 ετών), Theo (17 ετών) και Elyaz (13 ετών), όλοι τους ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται σχεδόν σε όλα τα ηλικιακά τμήματα της Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ ταυτόχρονα διατηρούν και το όνομα της μητέρας τους, όπως και διπλή υπηκοότητα.

Ο ίδιος ο Zidane περιγράφει τον εαυτό του ως έναν μη πρακτικό Μουσουλμάνο. Ζει ακόμη σε ένα κτήμα λίγο έξω από την Μαδρίτη, απολαμβάνει τις βόλτες με το σκάφος του και το υποβρύχιο ψάρεμα.

Σπάνια παίζει ποδόσφαιρο. Δύο χρόνια πριν, φόρεσε τη φανέλα της εθνικής Γαλλίας για ένα επετειακό rematch του τελικού του 1998. Προφανέστατα, για τελευταία φορά.

 

---

Διάβασε ακόμη γιατί όλοι νοσταλγούν το ποδόσφαιρο των 90s και για την ημέρα που μετά το χέρι Του, ο Θεός απέδειξε ότι έχει και πόδια.

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr