Hello America, Goodbye America

Αν το γυαλί σπάσει, κανείς δεν γνωρίζει ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες για μία χώρα που οι μισοί της κάτοικοι οπλοφορούν.

Η χθεσινή βραδιά ήταν ένα παράθυρο σε κάτι τελείως παράλογο, ένα σκετς βγαλμένο από τις πιο υπερβολικές στιγμές του κωμικού tv show Saturday Night Live. Η φράση "Hello America" σχηματίστηκε από μόνη της στα χείλια μαζί με ένα πικρό ή χαιρέκακο (όπως το νιώθει κανείς) χαμόγελο. Ύστερα, όμως, από μερικές υπερβολικά κιτς φωτογραφίες και εκδηλώσεις πολιτικής φρίκης που έστηναν μνημείο στο δόγμα Trump, η φράση "Goodbye America" ήρθε πάλι από μόνη της να την αντικαταστήσει.

Θα ήταν αστείο, αν δεν ήταν τραγικό και επικίνδυνο. Πριν δύο χρόνια, ο Childish Gambino τραγουδούσε το This is America για να περιγράψει το χάσμα που υπάρχει στην κοινωνία της. Σήμερα, η ίδια αυτή χώρα, μετρά 4 νεκρούς ύστερα από εισβολή ακροδεξιών διαδηλωτών στο Καπιτώλιο.

Εμφυλιοπολεμικό κλίμα 

Hello America, Goodbye America

Κανείς δεν περίμενε ποτέ (πριν τον Trump) ότι η Αμερική θα μπορούσε να βυθιστεί σε έναν κύκλο εσωτερικής αστάθειας και μίσους

Flashback στα ταραγμένα ελληνικά 60s: Στις 3 Ιουλίου του 1964, ομάδα νεαρών ακροδεξιών εισβάλλει στο ελληνικό κοινοβούλιο. Φωνές, προπηλακισμοί, πανικός. Ανάμεσά τους βρίσκεται και ο αργότερα διάσημος φιλόλογος Ρένος Αποστολίδης. Το κλίμα της εποχής είχε αγριέψει πολύ: Η πολιτική δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη και το προαναφερθέν συμβάν έμοιαζαν με εισαγωγή σε έναν προαναγγελθέντα δημοκρατικό θάνατο. Η χούντα δεν θα αργούσε να κατεβάσει τα τανκς, η ακροδεξιά άλλωστε είχε ακονίσει τα νύχια της για πολύ καιρό. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, χώρα στης οποίας το άρμα ήταν δεμένη η Ελλάδα, ένιπτε τας χείρας της - αν δεν κουνούσε, τελικά, τα νήματα ενορχηστρώνοντας ή έστω κάνοντας τα στραβά μάτια στο πραξικόπημα.

Ελλάδα, Χιλή, Αργεντινή, Νικαράγουα, Ιράκ είναι μερικές μόνο από τις χώρες που βρέθηκαν μεταπολεμικά υπόδουλες σε δικτατορίες και ένιωσαν στο πετσί τους το πυρωμένο σίδερο των εμφύλιων συρράξεων. Φυσικά, η εύκολη λύση θα ήταν να κατηγορήσουμε τις Η.Π.Α και να το αφήσουμε εκεί. Προφανώς, η εξωτερική πολιτική της αστερόεσσας έχει να λογοδοτήσει για πολλά και διάφορα όλες αυτές τις δεκαετίες, αυτά τα ζητήματα όμως είναι πολύ πιο περίπλοκα - ποτέ δεν μπορεί να φταίει μόνο η μία πλευρά, αφού σχεδόν πάντα υπάρχει ένας πολύπλοκος συνδυασμός αιτιών, συγκυριών και συμφερόντων.

Κανείς, όμως, δεν περίμενε ποτέ (πριν τον Donald Trump) ότι η Αμερική θα μπορούσε να βυθιστεί σε έναν κύκλο εσωτερικής αστάθειας και μίσους. Σε ένα κλίμα που θυμίζει ασταθείς δημοκρατίες παλιότερων δεκαετιών και πολύ πιο αδύναμων πολιτικά, στρατιωτικά και οικονομικά κρατών. Μία ατμόσφαιρα που φέρνει στον νου, δηλαδή,  χώρες-δορυφόρους των Η.Π.Α.


Η πολιτική αστάθεια μίας "αυτοκρατορίας", φέρνει στο προσκήνιο αναταραχές, καταστροφές και χίλια δεινά για όλους - εκτός από αυτούς που θα τα εκμεταλλευτούν. 


Όσες διαμαρτυρίες, όσες διαφωνίες, όσες διαδηλώσεις, όσες κοινωνικές ανισότητες, όσα κρυμμένα πάθη και αν υπήρχαν κάτω από το τραπέζι, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατάφερναν πάντοτε να δείχνουν θαυμαστή πολιτική σταθερότητα. Τα προβλήματα λύνονταν με καλό, κακό ή δόλιο τρόπο στους διαδρόμους του Καπιτωλίου, χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις. Τουλάχιστον, όχι φανερές και -κυρίως- ποτέ στα όρια του όχλου.

Αυτό μέχρι πριν λίγες ώρες. Ύστερα από τη χθεσινή εισβολή των ακροδεξιών διαδηλωτών στο ιστορικό κτίριο και σύμβολο της αμερικανικής δημοκρατίας, τίποτα δεν είναι πια το ίδιο. Η βία και το μίσος έφτασε μέχρι τις κεντρικές αρτηρίες του αμερικανικού κράτους. Ένα βήμα πριν τον εγκέφαλό του. Αν κάποιος, τώρα, σκέφτεται χαιρέκακα αναφορικά με το συμβάν, ας το σκεφτεί ξανά και κάπως καλύτερα: Η πολιτική αστάθεια μίας "αυτοκρατορίας", ιδιαίτερα όταν αυτή προκαλείται από ξεκάθαρα ακροδεξιά και φανατισμένα στοιχεία, φέρνει στο προσκήνιο αναταραχές, καταστροφές και χίλια δεινά για όλους - εκτός από αυτούς που θα τα εκμεταλλευτούν. 

Τα πάντα επιτρέπονται

Ντόναλν Τραμπ

Αν κάτι πληγώθηκε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο κατά τη θητεία του Donald Trump, αυτό είναι η αλήθεια

Η διακυβέρνηση του Donald Trump δεν έχει διχάσει απλά τις Η.Π.Α. Έχει δημιουργήσει ένα κακό προηγούμενο για όλον τον πλανήτη: Οι αρχηγοί των κρατών μπορούν να ψεύδονται ασυστόλως (fake news), να χαμογελούν πλατιά όταν τους τρίβουν τα σκάνδαλά τους στη μούρη, να λαμβάνουν φριχτές πολιτικές αποφάσεις σε κρίσιμα ζητήματα (Covid-19) που κοστίζουν τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους και να μην απολογούνται ποτέ. Το δόγμα Trump μας πηγαίνει πολλούς αιώνες πίσω, σε αυτό που φημολογείται ότι έλεγε ο Hassan-i Sabbah (1050-1124), αρχηγός των Ασασίνων, και μετρ της γεωστρατηγικής μέσω των πολιτικών δολοφονιών: "Τίποτα δεν είναι αληθινό, τα πάντα επιτρέπονται". 

Αν κάτι πληγώθηκε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο κατά τη θητεία του τρελού αυτοκράτορα Donald Trump, αυτό είναι η αλήθεια. Ο ίδιος αμφισβήτησε την απτή πραγματικότητα. Τα hoaxes ήταν μία καθημερινή συνήθεια που αναπαρήγαγε. Οι ψεύτικες υποσχέσεις έδιναν και έπαιρναν. Τη μία μέρα μπορούσε να λέει το ένα και την άλλο το άλλο, χωρίς να συμβαίνει τίποτα. Τουλάχιστον, στο δικό του μυαλό. Το magnum opus του όμως ήρθε στο τέλος: Όταν δεν σταμάτησε, ούτε στιγμή, να αμφισβητεί την ξεκάθαρη νίκη του Joe Biden μέχρι τέλους και με τραγικές τελικά συνέπειες.

Ζούμε στην κοινωνία του θεάματος όπου τα πάντα είναι ένα post, ένα tweet, ένα share και οι αξίες μετριούνται με likes, καρδούλες και views. Οι σκηνές που διαδραματίστηκαν στο Καπιτώλιο θυμίζουν υπερβολικό blockbuster του Χόλιγουντ ή κεφάλαιο από κάποιο μυθιστόρημα του Phillip K. Dick: Άντρες που φορούν τομάρια ζώων και κέρατα ελαφιών, σημαίες των Νοτίων από τον αμερικανικό εμφύλιο, οπαδοί της QAnon, ακροδεξιοί έφηβοι με κυνηγετικά όπλα, φασίστες με ναζιστικά σύμβολα, συντηρητικοί heavy metal τραγουδιστές (ναι, ο ιθύνων νους των Iced Earth Jon Schaffer ήταν ανάμεσα στους διαδηλωτές), και κάθε λογής παρανοϊκοί εγκέφαλοι πρωταγωνίστησαν στη χθεσινοβραδινή εισβολή.


Τέσσερις άνθρωποι έπεσαν νεκροί από σφαίρες μέσα στους διαδρόμους του αμερικανικού Καπιτωλίου. Ειλικρινά, αν δεν είναι αυτό δυστοπία, τότε τι είναι;


Προσωπικά, η πρώτη μου αντίδραση, έχοντας βιώσει τέσσερα χρόνια Trump, όπως δηλαδή και όλος ο πλανήτης, ήταν να παρακολουθήσω τις φωτογραφίες ως δρώμενο. Τα ψέματα είναι πια τόσα πολλά που τίποτα δε δείχνει αληθινό. Αν, μάλιστα, υπήρχαν όρια,  η αστυνομία του Καπιτωλίου θα φρόντιζε να είναι πιο αυστηρή με τους εισβολείς. Όπως ακριβώς, δηλαδή, συνέβη κατά τη διάρκεια του Black Lives Matters κινήματος.

Οι ακροδεξιοί οπαδοί του Trump μπήκαν στο Καπιτώλιο, επειδή είχαν στο μυαλό τους, μετά τη χρόνια πλύση εγκεφάλου του Donald, ισχυεί ακριβώς αυτό: Ότι τα πάντα, τελικά, επιτρέπονται. Εκεί, όμως, δυστυχώς, τα πράγματα έπαψαν να θυμίζουν video game και feed από social media. Κάποια στιγμή τα πράγματα έγιναν πολύ πραγματικά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι υπεύθυνοι για μία απόπειρα ωμού πραξικοπήματος, ενώ το αποτέλεσμα των πράξεών τους μετρά ήδη 4 νεκρούς. Τέσσερις άνθρωποι έπεσαν νεκροί από σφαίρες μέσα στους διαδρόμους του αμερικανικού Καπιτωλίου. Ειλικρινά, αν δεν είναι αυτό δυστοπία, τότε τι είναι;

Κοινωνική συνοχή, αυτό το πολύτιμο αγαθό

Όχι, αυτή δεν ήταν μία μικρή παραστρατιωτική ομάδα από φανατικούς ακροδεξιούς. Τέτοια μυαλά ζουν άπειρα στις Η.Π.Α (και όχι μόνο). Βρίσκονται παντού: Από τα απομακρυσμένα χωριά της Μινεσότα μέχρι τους γυάλινους πύργους του Τέξας, από τα πιο χαμηλά οικονομικά στρώματα μέχρι τις βίλες του Μαλιμπού. Την ίδια στιγμή που ακόμα και ο ακραιφνής Ρεπουμπλικάνος Arnold Schwarzenegger καλούσε το κόμμα του μέσω του Economist να βάλει ένα τέλος στον Trump, κάποιοι ακόνιζαν τις πολιορκητικές τους μηχανές. Ακούγεται αστείο, αλλά η εποχή της "αθωώτητας" για την εσωτερική αμερικανική πολιτική σκηνή -εκεί, δηλαδή, που τα πράγματα δεν ξεφεύγουν ποτέ- πέθανε. Ο Donald Trump την πυροβόλησε ανάμεσα στα μάτια.


Το φάντασμα της πολιτικής αστάθειας πλανάται πάνω από τις πολιτείες των Η.Π.Α. Για πρώτη ίσως φορά εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα.


Σε κάθε περίπτωση όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει μία Αμερική αλλά πολλές. Ο διαδηλωτής με τα κέρατα ελαφιού έχει τα ίδια πολιτικά δικαιώματα με την προοδευτική Αμερικανίδα πολιτικό Alexandria Ocasio-Cortez. Ακριβώς, δηλαδή, όπως αρμόζει σε μία δημοκρατία. Φυσικά, σε αντίθεση με ότι προσπάθησε να περάσει ο Trump στους οπαδούς του, κάθε πολίτευμα εκτός από δικαιώματα έχει και υποχρεώσεις. Το κακό, όμως, έχει ήδη γίνει. Το φάντασμα της πολιτικής αστάθειας πλανάται πάνω από τις πολιτείες των Η.Π.Α. Για πρώτη ίσως φορά εδώ και περισσότερο από έναν αιώνα.

Οι αμερικανικές ελπίδες για ένα καλύτερο 2021 έπεσαν πάνω σε νάρκη φτιαγμένη με επικίνδυνα ακροδεξιά υλικά. Στο τέλος όμως αυτού του τούνελ θα πρέπει να βρεθεί φως· θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να συμβιώσει ένας οπαδός του QAnon με μία νεαρή Αφροαμερικανή του Black Lives Matter· ένα μαγικό φίλτρο που θα κρατήσει την κοινωνική συνοχή. Γιατί αν το ραγισμένο γυαλί σπάσει, τότε κανείς δεν γνωρίζει ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες για την πιο ισχυρή χώρα στον κόσμου, εκεί όπου οι μισοί σχεδόν κάτοικοί της διατηρούν όπλα στο υπόγειο.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr

ΜΗ ΧΑΣΕΙΣ

Οι ερωτήσεις στη φόρμα που θα συμπληρώνουν τα θύματα κακοποίησης

Αλλάζει το πρωτόκολλό της η Αστυνομία, μετά τη δολοφονία της Κυριακής Γρίβα έξω από το Α.Τ των Αγίων Αναργύρων.

To παρασκήνιο της απομάκρυνσης του Δημήτρη Παπανώτα από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ

Προσωπική απόφαση του Στέφανου Κασσελάκη ήταν η καρατόμηση του Δημήτρη Παπανώτα από το ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ, όπως αναφέρουν πηγές του κόμματος.

Το Ισραήλ χτύπησε αεροπορική βάση στο Ιράν

Πύραυλοι που εκτόξευσαν αεροσκάφη του Ισραήλ έπληξαν εγκατάσταση στο Ιράν τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής.

Εκτός ευρωψηφοδελτίου ΣΥΡΙΖΑ ο Δημήτρης Παπανώτας

Έπειτα από απόφαση του Στέφανου Κασσελάκη.

O πιο ακριβοπληρωμένος CEO στην αυτοκινητοβιομηχανία

Οι μέτοχοι της Stellantis άνοιξαν το δρόμο για να καταστήσουν τον Carlos Tavares τον πιο ακριβοπληρωμένο CEO.

Γραφει TopGear