Ο Simone Caporale πιστεύει ότι τα μπαρ μπορούν να σώσουν τον κόσμο

Επί σειρά ετών, ο Simone Caporale ήταν ο bartender-ψυχή του Artesian στο λονδρέζικο Langham Hotel και μαζί με τον -έτερο bartender- Alex Kratena το οδήγησαν στην κορυφή του World's 50 Best Bars για τέσσερις συνεχόμενες χρονιές, από το 2012 μέχρι και το 2015. Έκτοτε, έχει εξελιχθεί σε έναν από τους επιδραστικότερους ανθρώπους του spirits industry, αναλαμβάνοντας high profile projects σε κάθε γωνιά του πλανήτη (όπως είναι το Marque d’Amor).

Μίλησε στο Esquire γι' αυτά, αλλά και για τα φιλόδοξα σχέδιά του που έχουν να κάνουν με το ποτό και τη βιωσιμότητα, τη βοήθεια σε ευπαθείς ομάδες της Λατινικής Αμερικής καθώς και τα Χριστούγεννα που θα περάσει φυτεύοντας δέντρα στον Αμαζόνιο. 

Ποια ήταν η πρώτη σου εμπειρία που περιλαμβάνει αλκοόλ; 

Ήταν ατύχημα. Ήμουν 3-4 ετών και ήπια ένα ποτήρι grappa, που οι γονείς μου συνήθιζαν να αποθηκεύουν σε μπουκάλια νερού. Θυμάμαι είχαμε ένα τραπέζι στο σπίτι και εγώ διψούσα πάρα πολύ. Έτρεξα γρήγορα προς το ψυγείο και έβαλα ένα ποτήρι, το οποίο ήπια μονορούφι. Κατάλαβα τι ήταν αφού το κατέβασα όλο (γέλια). 

Αποφάσισα να ασχοληθώ με τον κόσμο του ποτού, όταν είδα ευτυχισμένους ανθρώπους γύρω από το μπαρ σε μία ντισκοτέκ του Κόμο.

Ήταν αυτή η καθοριστική στιγμή της ζωής σου, που σε ώθησε προς τον κόσμο των μπαρ και των spirits; 

Θα μπορούσε, αλλά όχι (γέλια). Ήμουν περίπου 15 ετών και δούλευα λαντζιέρης σε μία ντισκοτέκ στο Κόμο. Μου άρεσε που έβλεπα ευτυχισμένους ανθρώπους γύρω από το μπαρ. Η όλη ενέργεια που έβγαινε και η ευχαρίστηση που είχαν πίνοντας, με γοήτευσε. Όταν τελείωσα το σχολείο, τρία χρόνια μετά, αποφάσισα να επικεντρωθώ εξ' ολοκλήρου στον κόσμο του μπαρ. Πήγα στο Λονδίνο, ξέροντας μόνο ότι είναι η πρωτεύουσα των cocktails. Δεν είχα φίλους, δεν είχα γνωριμίες, δεν είχα διασυνδέσεις. Βρέθηκα εκεί με σκοπό να ακολουθήσω το δικό μου μονοπάτι.  

Τι σημαίνει για σένα ο όρος fine drinking;

Ξέρεις, αυτό μπορεί να σημαίνει οτιδήποτε. Για μένα αρκεί το να είσαι με καλούς φίλους, να περνάς καλά και να πίνεις κάτι που σε ευχαριστεί χωρίς να σε ταλαιπωρεί. Από την άλλη, μπορείς να είσαι μόνος σου και να δοκιμάζεις κάτι που ενεργοποιεί τα συναισθήματά σου. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα αλλά η ουσία είναι η ίδια. 

Τι ακριβώς είναι το P(our) Symposium, που διοργανώνετε μαζί με τον Alex Kratena;

Πρόκειται για μία ετήσια πρωτοβουλία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που έχει σκοπό να εμπνεύσει ανθρώπους από οποιονδήποτε κλάδο να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο, γι' αυτό και δεν περιλαμβάνει μόνο ομιλητές από τον κόσμο του ποτού. Οι τελευταίοι επιλέγουν μόνοι τους το topic που επιθυμούν να αναπτύξουν, από όλες τις γωνίες. Ο κύριος στόχος όμως της ενέργειας είναι να συγκεντρωθούν χρήματα για διαφορετικούς και σημαντικούς σκοπούς κάθε φορά. Την τελευταία φορά κάναμε δωρεές σε μία κοινότητα του Περού, παρέχοντας τους εργαλεία ώστε να διευκολυνθεί η αγροτική τους συγκομιδή, 44 οικογένειες απέκτησαν καλύτερη παραγωγή, ενώ έγινε πιο άνετη η δουλειά και η καθημερινότητά τους. Δεν κοστίζει πολλά να αλλάξεις τη ζωή κάποιων ανθρώπων. Ούτε να προσπαθήσεις να αλλάξεις, έστω και λίγο, τον κόσμο.

Μία αντίστοιχη ενέργεια είναι και το Canaima gin.

Ναι. Γοητεύτηκα όταν βρέθηκα πριν κάποια χρόνια στον Αμαζόνιο. Η ευρύτερη περιοχή έχει υποφέρει πολύ τελευταία: πυρκαγιές, παράνομη υλοτομία, φόνοι των ιθαγενών, απαγωγές, παραγωγή και εμπόριο ναρκωτικών. Υπάρχουν όμως πολλά που μπορεί να δώσει το δάσος στην ανθρωπότητα και εμείς προσπαθήσαμε από την πλευρά μας να βοηθήσουμε. Είπαμε ότι πρέπει να κάνουμε κάτι γι' αυτό. Αποφασίσαμε λοιπόν να φτιάξουμε ένα gin που αποτελείται από υλικά από την περιοχή του Αμαζονίου και εμφιαλώνεται από ντόπιες ομάδες ανθρώπων. Το 10% από τις πωλήσεις του gin πηγαίνει προς όφελος του εν λόγω οικοσυστήματος και των ανθρώπων του. Συνεργαζόμαστε με διάφορες οργανώσεις από τη Βενεζουέλα και την Κολομβία, ώστε να φέρουμε ακόμα περισσότερα στους γηγενείς. Τα Χριστούγεννα μάλιστα θα τα περάσω εκεί, φυτεύοντας δέντρα, σε μία ενέργεια που προέρχεται καθαρά από χρήματα που προήλθαν από το Canaima. Δύο εβδομάδες, στη μέση του πουθενά, στο κομμάτι του Αμαζονίου που βρίσκεται στην Κολομβία, βάζοντας ένα μικρό λιθαράκι προς όφελος του περιβάλλοντος και των ντόπιων κοινωνιών.

Δεν είναι λίγο επικίνδυνο κάτι τέτοιο;

Μπορεί και να είναι αλλά νομίζω ότι αξίζει 100%. Υπάρχει άλλωστε κάτι που δεν κρύβει ρίσκο σε αυτή τη ζωή; Αν φοβόμασταν το οτιδήποτε, καλύτερα να μέναμε σπίτι και να μην κάναμε τίποτα.

Τι πιστεύεις για τα trends στο spirits industry;

Δεν μου αρέσουν καθόλου τα trends. Πολλές μόδες και τάσεις έχουν εμφανιστεί, ιδιαίτερα τα τελευταία 6-7 χρόνια. Οι περισσότερες έχουν ξεκινήσει από το Λονδίνο. Ο λόγος που δεν τις συμπαθώ είναι γιατί δεν βοηθούν τους bartenders να γίνουν πραγματικά δημιουργικοί. Απλά αγκιστρώνονται στο trend και το ακολουθούν τυφλά, ανεξαρτήτως του αν τους ταιριάζει ή όχι. Αν ακολουθείς κάτι, αποκλείεται να φτάσεις πρώτος σε ένα στόχο ή αποτέλεσμα. Η μόνη πραγματικότητα για μένα είναι ότι όλοι θα απολαμβάνουν πάντοτε ένα καλό ποτό. 

Ποιο ποτό θα ήθελες να φτιάχνεις για πάντα; 

Νερό. Ξέρεις, χωρίς αυτό δεν μπορείς να φτιάξεις τίποτα, ούτε ποτό, ούτε cocktails. Θεωρώ ότι μπορείς να δημιουργήσεις μέχρι και πολύ περίπλοκα ποτά που θα έχουν ως έμπνευση το νερό. Ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να ασχοληθώ πολύ σοβαρά με αυτό. 

Οι Έλληνες bartenders είναι άψογα ενημερωμένοι και δεν διστάζουν να βάλουν τοπικά υλικά στα ποτά τους.

Ποια είναι η αγαπημένη σου πόλη στο κομμάτι του ποτού και ποια η γνώμη σου για την αθηναϊκή μπαρ σκηνή; 

Μου αρέσει πάρα πολύ η Ταϊπέι. Γίνονται πολύ ενδιαφέροντα πράγματα εκεί, τα ενοίκια είναι φθηνά, υπάρχει ανάπτυξη και νεαροί, πολλά υποσχόμενοι, bartenders που μπορούν να πραγματοποιήσουν αυτά που έχουν στο μυαλό τους. Όσον αφορά την Αθήνα, η αλήθεια είναι πως είμαι τυχερός καθώς έρχομαι εδώ τα 6 τελευταία χρόνια και κατά κάποιο τρόπο την έζησα στο χτίσιμό της. Ένα από τα πρώτα πράγματα που με εντυπωσίασαν ήταν η γνώση που είχαν οι ντόπιοι bartenders και η σχεδόν πλήρης ενημέρωση για το τι γίνεται σε παγκόσμιο επίπεδο. Την ίδια στιγμή όμως υπήρχε μία έντονη επιθυμία να βάλουν και ένα ελληνικό touch στη δουλειά τους. Και, πίστεψέ με, αυτό δεν είναι κάτι που βλέπεις σε πολλά μέρη στον κόσμο, ακόμη και στις σημαντικότερες πόλεις. Αυτό με εξέπληξε τότε και συνεχίζει να με εκπλήσσει ακόμη. Μπράβο τους που ξέρουν πώς να αξιοποιούν τα πολλά υλικά που δίνει η Μεσόγειος. Από τα μπαρ της, μου αρέσει πολύ το Gin Joint, το Baba Au Rum, το The Clumsies, το Odori, το Noel και το πολυαγαπημένο 7 Jokers. Το τελευταίο, το έχω κλείσει πολλές φορές το πρωί (γέλια). 

---

Διάβασε ακόμη για το κορυφαίο μπαρ του πλανήτη για το 2019, το μέρος όπου ο Picasso πλήρωνε τα ποτά του με πίνακες και το πώς χτίστηκε η αθηναϊκή bar culture.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr