Οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους αντιεμβολιαστές

Στην εποχή των ραγδαίων τεχνολογικών εξελίξεων παρατηρείται ένα οξύμωρο σχήμα: Μεγάλη μερίδα του κόσμου επιστρέφει, κάνοντας βήματα προς τα πίσω, σε καθαρά μη επιστημονικές λογικές. Το αταβιστικό φαινόμενο του κινήματος του αντιεμβολιασμού είναι το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα. Έτσι, κάποιο καιρό, στις 28 Νοεμβρίου του 2019, διοργανώθηκε στη Ρώμη ένα συνέδριο από το Ινστιτούτο Bruno Leoni σχετικά με το κόστος του αντιεπιστημονικών λύσεων (σ.σ: λύσεις καταστροφικές για τους ανθρώπους που συχνά πυκνά λειτουργούν ως επιταχυντές της κλιματικής αλλαγής). Σε αντίθεση, όμως, με ό,τι θα περίμενες υπάρχει και σε αυτήν την εκδήλωση κάτι το διφορούμενο.

Με το Ινστιτούτο συνεργάζονται σημαντικοί ερευνητές, επιστήμονες αλλά και θεωρητικοί αναλυτές εγνωσμένου κύρους. Μάλλον, όμως, είτε έχουν κοντή μνήμη είτε δεν είναι καλά ενημερωμένοι για τη στάση που έχει κρατήσει το IBL σχετικά με το περιβάλλον. Ένα Ινστιτούτο που, όπως το ίδιο λέει, θέλει να "προσφέρει στην ιταλική πολιτική πραγματικότητα, έτσι ώστε ο ρόλος της ελευθερίας και της ιδιωτικής πρωτοβουλίας να γίνει περισσότερο κατανοητός" έχει μέσα από τα χρόνια τοποθετηθεί με καθαρά αντιεπιστημονικό τρόπο απέναντι στην κλιματική αλλαγή – θυμίζοντας, λίγο έως πολύ, την όχι μόνο αστεία αλλά και επικίνδυνη προσέγγιση του Donald Trump επί του ζητήματος.

Πίσω από τις απόψεις αυτών των think tanks υπάρχουν χρηματοδοτήσεις από κολοσσούς του πετρελαίου

Ας γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, στο 2007, για να σου συστήσουμε τον Richard Lindzen, διάσημο φυσικό, συνεργάτη του IBL και -κυρίως- έναν από τους πιο γνωστούς πολέμιους του κινήματος για την κλιματική αλλαγή. Ο εν λόγω κύριος αρνείται τις ανθρώπινες ευθύνες στην καταστροφή του περιβάλλοντος αποκαλώντας την "υπερθέρμανση του πλανήτη" ως απλώς μία θρησκεία της εποχής μας. Όσο για τις απόψεις και τις τοποθετήσεις που έχουν προκύψει μέσα από διεργασίες του IBL τα τελευταία χρόνια σχετικά με το σοβαρό αυτό ζήτημα; Ας τις αναφέρουμε σε τίτλους: "Το κλίμα δεν κινδυνεύει, η ελευθερία βρίσκεται σε κίνδυνο", "Άβολες αλήθειες για το κλίμα", "Κλιματική Αλλαγή: Το νέο όπιο του λαού".

Όχι, δεν πρόκειται απλά για αστοχίες, άλλωστε το IBL δεν έκρυψε ποτέ ότι χρηματοδότησε τα συνέδρια του Heartland Institute (2008, 2010, 2011) – ενός άλλου, δηλαδή, ακραίου νεοφιλέλευθερου think tank που κάποτε αρνήθηκε τους κινδύνους του καπνίσματος καθώς δεχόταν χρηματοδότηση από την Philip Morris. Σε αντίστοιχο, λοιπόν, τόνο η κλιματική αλλαγή παρουσιάζεται ως αμελητέο πρόβλημα. Σημαντική σημείωση: Πίσω από τις απόψεις αυτών των think tanks υπάρχουν χρηματοδοτήσεις από κολοσσούς του πετρελαίου (βλέπε Exxon Mobil) που δεν έχουν καμία διάθεση να ενημερωθεί ο κόσμος για την πραγματική κατάσταση του περιβάλλοντος.

Φυσικά, αυτά συνέβαιναν μερικά χρόνια πριν, όταν ακόμη το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής δεν ήταν πρώτο θέμα σε όλα τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Σήμερα, άνθρωποι του Ινστιτούτου, όπως ο μηχανικός Carlo Stagnaro (που πριν μερικά χρόνια χλεύαζε όσους υποστήριζαν ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα) έρχονται να κάνουν μία τεράστια κωλοτούμπα: "Η κλιματική αλλαγή υπάρχει και οφείλεται στον ανθρώπινο παράγοντα, οι εκπομπές ρύπων πρέπει να μειωθούν, δεν είναι όλες οι πολιτικές για τη μείωση των ρύπων αποτελεσματικές" σημείωσε, πολύ πρόσφατα, στο Twitter. Αυτά τον Νοέμβριο, διότι τον περασμένο Σεπτέμβριο το IBL συνέχιζε να έχει βάσιμες αμφιβολίες για το κατά πόσο οι ερευνητές έχουν δίκιο στις παρατηρήσεις τους για τις ραγδαίες αλλαγές στο κλίμα. Ακριβώς όπως οι αντιεμβολιαστές επιμένουν ότι τα εμβόλια δεν είναι απλά άχρηστα αλλά και επικίνδυνα.

---

Είναι τέτοια η φοβία τους ότι κάποιος μπορεί να επιβάλλει περιορισμούς στην ελεύθερη αγορά (σ.σ: ακόμα κι αν αυτό σημαίνει τη σωτηρία του πλανήτη) που αρνούνται να παραδεχθούν την απλή και απτή αλήθεια.

---

Όταν, όμως, οι συντάκτες του ιταλικού Esquire επικοινώνησαν με το Ινστιτούτο, εκείνο δεν έδειξε διατεθειμένο να αποκηρύξει τις παλιότερες θέσεις του. Αντίθετα προσπάθησε να θολώσει και πάλι τα νερά. Το ζήτημα όμως τελικά με αυτά τα ακραία νεοφιλελεύθερα think tanks είναι πολύ βαθύτερο: Είναι τέτοια η φοβία τους ότι κάποιος μπορεί να επιβάλλει περιορισμούς στην ελεύθερη αγορά (σ.σ: ακόμα και αν αυτό σημαίνει τη σωτηρία του πλανήτη) που αρνούνται να παραδεχθούν την απλή και απτή αλήθεια. Μάλιστα, αυτή είναι η καλή εκδοχή της στάσης που τηρούν. Οι κακές γλώσσες κάνουν λόγο για χρηματοδοτήσεις που έρχονται από μεγάλες εταιρείες που δεν έχουν διάθεση να πατήσουν κανένα φρένο στους ρύπους που εκπέμπει η δραστηριότητά τους.

Μιλώντας για φόβο, η περίπτωση της Greta Thunberg είναι χαρακτηριστική: Μπορεί να σε εκφράζει ή να μην σε εκφράζει καθόλου η στάση της νεαρής ακτιβίστριας από τη Σουηδία, ίσως μάλιστα την βρίσκεις και υπερβολική. Υπάρχει όμως μεγάλη απόσταση από αυτό μέχρι να την χλευάσεις για την υγεία της και το σύνδρομο Asperger. Κάτι, δηλαδή, που έγινε κατά επανάληψη όλων αυτόν τον καιρό από κύκλους φιλικούς προς τον ακραίο φιλελευθερισμό. Τα social media με παράξενο τρόπο ανέχονται αυτές τις συμπεριφορές ακόμα κι όταν βρίσκονται στον αφρό των κοινωνικών δικτύων. Σε αντίθεση, δηλαδή, με τις απόψεις των αντιεμβολιαστών που κρύβονται πολύ βαθιά, στα σκοτεινά υπόγεια των κλειστών ομάδων του Facebook.

---

Το κόστος των αντιεπιστημονικών πρακτικών είναι τεράστιο. Δυστυχώς, όμως, δεν πρόκειται να το πληρώσουν μόνο όσοι τις διαδίδουν.

---

Δεν υπάρχει καμία διάθεση αγιοποίησης του αναχρονιστικού φαινομένου του αντιεμβολιασμού. Το αντίθετο. Απλά είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι οι αρνητές της κλιματικής αλλαγής, ιδιαίτερα μάλιστα όταν φαίνεται να κινούνται με βάση το οικονομικά τους συμφέροντα, δεν έχουν καμία διαφορά από τους αντιεμβολιαστές. Γιατί, λοιπόν, συνεχίζουμε να τους παίρνουμε στα σοβαρά; Ίσως επειδή έχουμε συνηθίσει να ακούμε προσεκτικά τους κουστουμαρισμένους αναλυτές που ανεβαίνουν στο βήμα συνεδρίων σαν κι αυτό που διοργάνωσε το IBL. Ίσως επειδή, για άγνωστο λόγο, δεχόμαστε μία τέτοια κυβίστηση χωρίς διαμαρτυρίες - ένα Ινστιτούτο, δηλαδή, που χλεύαζε την κλιματική αλλαγή πριν λίγο καιρό να κάνει λόγο για το κόστος των αντιεπιστημονικών πρακτικών.

Ίσως, τελικά, επειδή έχουμε συνηθίσει να μας λένε ψέμματα κι εμείς να τα καταπίνουμε αμάσητα αρκεί να μας τα σερβίρουν με ωραίο τρόπο - χωρίς να χρειάζεται να ζητήσουν καν συγγνώμη. Δυστυχώς, όμως, στο θέμα της κλιματικής αλλαγής δεν παίζεται μόνο το δικό μας παρόν αλλά και το μέλλον των παιδιών μας.

Έτσι, και όπως έχει γράψει η Ayn Rand, μία συγγραφέας πολύ προσφιλής σε ακραίους νεοφιλελεύθερους κύκλους: "Μπορούμε να αγνοούμε την πραγματικότητα, δεν μπορούμε όμως να μη λάβουμε υπόψη τις επιπτώσεις του να αγνοούμε την πραγματικότητα". Το κόστος των αντιεπιστημονικών πρακτικών είναι τεράστιο. Δυστυχώς, όμως, δεν πρόκειται να το πληρώσουν μόνο όσοι τις διαδίδουν.

Από: Esquire IT

---

φωτογραφίες © Getty Images

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr