Όσα έμαθε η ζωή στον Steve Carell

Αν υπήρχε ένα όνομα που να θεωρείται εγγύηση μίας επιτυχημένης ταινίας, αυτό είναι του Steve Carell. Ο αγαπημένος ηθοποιός, ο οποίος κλείνει σήμερα τα 61 του χρόνια, μπορεί να έχει συνδεθεί άρρηκτα με την κωμωδία, ωστόσο έχει αποδείξει πως είναι ένας πραγματικός "master" της τέχνης του, και μπορεί να βγάλει εις πέρας -κυριολεκτικά- τα πάντα, από σκηνές υστερικού γέλιου μέχρι βαρύ δράμα.

Από τον εμβληματικό Michael Scott στο The Office, μέχρι τον καθηλωτικό John du Pont στο The Foxcatcher,  το μοναδικό μείγμα ευφυΐας, γοητείας και άψογου συγχρονισμού του Carell έχει εδραιώσει τη θέση του ως λατρεμένου ηθοποιού, με ένα αξιοθαύμαστο εύρος ερμηνείας.

Με αφορμή τα γενέθλια του Steve Carell, ανατρέχουμε στα μαθήματα της ζωής του, όπως τα μοιράστηκε στο Αμερικανικό Esquire το 2014.

>Δεν μου αρέσουν τα παντζάρια. Δεν μου αρέσουν. Δεν μου αρέσουν τα παντζάρια. Δεν μου αρέσει ούτε η λέξη.

>Αυτό μάλλον δεν είναι καλό για το άρθρο, αλλά δεν είμαι τόσο ενδιαφέρων. Δεν είμαι κάποιος που θα ακολουθούσαν οι παπαράτσι, γιατί δεν υπάρχει απολύτως τίποτα να δεις. Μόλις αγόρασα ένα λεμόνι για τη σχολική εργασία του παιδιού μου. Πρέπει να πάω στο καθαριστήριο αργότερα. Ίσως να πάω για κούρεμα. Αυτό είναι! Δεν υπάρχει τίποτα πικάντικο ή ενδιαφέρον στη ζωή μου - για έναν ξένο. Τώρα, νομίζω ότι είναι συναρπαστική. Είμαι πολύ ενθουσιασμένη που θα πάω στο καθαριστήριο.

>Ποτέ δεν είχες την αίσθηση ότι ο Peter Sellers πίστευε ότι ήταν αστείος όσο ήταν αστείος. Είναι ένας τύπος που προσπαθεί να διατηρήσει μια αίσθηση αξιοπρέπειας ενάντια σε σχεδόν απίθανες πιθανότητες.

>Ακόμα κι αν ήμουν μια βασανισμένη ψυχή, ποιος παραδέχεται ότι είναι μια βασανισμένη ψυχή; Εκτός κι αν είναι κάποιος που δεν βασανίζεται και θέλει να νομίζεις ότι βασανίζεται, ώστε να τον κάνει να μοιάζει περισσότερο με καλλιτέχνη.

>Υπήρχε ένας δάσκαλος υποκριτικής, νομίζω ότι ήταν ο Del Close, ο οποίος πάντα πρότεινε πράγματα όπως "Κάνε μια σκηνή με λαχανοσαλάτα στην τσέπη σου. Γέμισε την τσέπη σου με ένα σωρό λαχανοσαλάτα και δες πώς επηρεάζει την ερμηνεία σου. Μην αναφέρεσαι στη λαχανοσαλάτα. Απλά να ξέρεις ότι είναι εκεί".

>Εξισώνω το να μην βλέπω τον εαυτό μου στην τηλεόραση με τη γυναίκα μου στο τραπέζι του δείπνου. Της αρέσει να μαγειρεύει, αλλά ποτέ δεν τρώει αυτό που μαγειρεύει, γιατί δεν πεινάει όταν τελειώνει. Το δοκιμάζει, το μυρίζει και απολαμβάνει τη διαδικασία του μαγειρέματος του κοτόπουλου παρμεζάνα. Αλλά αφού τελειώσει, δεν είναι πεινασμένη γι' αυτό.

>Δεν ξέρω... Δεν αισθάνομαι βασανισμένος. Μπορεί να είμαι σε άρνηση. Ίσως σε μερικά χρόνια να βρω τη ρίζα του σκοταδιού μου.

>Έκανα ένα ρόλο όπου απλά αποφάσισα ότι ο χαρακτήρας ήταν αριστερόχειρας. Δεν το είπα σε κανέναν. Δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο. Απλά προτιμούσα το αριστερό μου χέρι όποτε έπαιρνα ένα ποτήρι ή βούρτσιζα τα δόντια μου στην ταινία. Όταν ο εγκέφαλός σου λειτουργεί διαφορετικά, δεν ξέρεις τι πρόκειται να συμβεί.

>Ναι, είναι αλήθεια, παίζω φλογέρα. Η κόρη μου δεν εντυπωσιάστηκε ιδιαίτερα.

>Η γυναίκα μου εξακολουθεί να αγοράζει πουλόβερ από το Target και τα τζιν μου είναι από τη Banana Republic. Έτσι μεγαλώσαμε.

>Η ιδέα του μαρτίνι με μπερδεύει. Τζιν και μια ελιά. Δεν έχω τίποτα εναντίον των ελαιοπαραγωγών της Αμερικής. Δεν θέλω να αναστατώσω κανέναν εδώ. Αλλά η σκέψη ενός τζιν μαρτίνι με μια ελιά μου σηκώνει τις τρίχες στο σβέρκο.

>Λατρεύω να δουλεύω και όταν δουλεύω, ρίχνω τον εαυτό μου σε αυτό. Έρχομαι στην ώρα μου, σπάνια παραπονιέμαι και το απολαμβάνω. Αλλά όταν δεν εργάζομαι, δεν μπορώ να κάνω τίποτα καλύτερα από σχεδόν οποιονδήποτε. Μπορεί να περάσουν μέρες χωρίς να καταφέρω τίποτα και, δυστυχώς, δεν το μετανιώνω.

>Αν μπορούσα να πάρω τα παιδιά μου πίσω στο χρόνο για να γνωρίσουν οποιονδήποτε; Θα ήθελα να δουν τη μητέρα μου, αφού δούλευε όλη νύχτα ως νοσοκόμα στην ψυχιατρική μονάδα, να επιστρέφει στο σπίτι για να φροντίζει τα τέσσερα αγόρια της κατά τη διάρκεια της ημέρας. Και τον πατέρα μου, τον μηχανικό, να σχεδιάζει εξαρτήματα για διαστημόπλοια και ένας Θεός ξέρει τι άλλο. Θα ήθελα να γνωρίσουν τις νεότερες εκδοχές των γονιών μου. Έχουν μια αίσθηση του ποιοι ήταν οι γονείς μου όταν ήταν νεότεροι, αλλά τους γνωρίζουν μόνο ως μεγαλύτερους ανθρώπους.

>Μερικές φορές τα πράγματα που νομίζεις ότι είναι τα πιο γελοία αστεία είναι πράγματα που πέφτουν στο κενό.

>Ποτέ δεν μου άρεσαν αυτά τα έξτρα DVD με τα παρασκήνια. Δεν θέλω να ακούσω πώς κάποιος εξασκεί την τέχνη του. Δεν θέλω να μάθω πώς φτιάχνεται το λουκάνικο.

>Δεν μπορώ να φανταστώ να είσαι τόσο διάσημος που να μην μπορείς να πας πουθενά. Αυτό δεν ισχύει για μένα. Εγώ κάπως αναμειγνύομαι με το περιβάλλον μου. Δεν αφήνω μεγάλο ίχνος. Δεν προκαλώ καν μεγάλη αναστάτωση.

>Το σπουδαίο με τον αυτοσχεδιασμό είναι ότι σε μαθαίνει να μην τα παρατάς ποτέ. Να βλέπεις μια σκηνή μέχρι τέλους, να μην εγκαταλείπεις, να υφίστασαι τις συνέπειες, να βυθίζεσαι μαζί με το πλοίο αν χρειαστεί - πράγμα που νομίζω ότι είναι σημαντικό.

>Να γελάς. Υπάρχει πάντα μια άλλη νύχτα.

>Μερικές φορές δίνω συνεντεύξεις και νιώθω ότι τρελαίνω τον συνεντευξιαζόμενο, γιατί όλα φαίνονται τόσο άχαρα.

>Νομίζω ότι είμαι ο μέσος όρος του κακού και του καλού.

>Το να διαβάζεις κριτικές δεν σε κάνει καλύτερο σε αυτό που κάνεις.

Δούλευα και η γυναίκα μου πήρε τα παιδιά σε μια κρουαζιέρα της Disney. Έψαξαν στο Yelp για ένα ξενοδοχείο για να μείνουν πριν επιβιβαστούν, και μια κριτική έδωσε σε ένα ξενοδοχείο τεσσεράμισι αστέρια. Οπότε το πήραν. Ήταν ένα απαίσιο μέρος. Δεν υπήρχαν εξωτερικά παράθυρα στο δωμάτιο. Αλλά είχε εξαιρετικές κριτικές στο Yelp. Στοπ: έξι μήνες αργότερα. Μόλις είδα στο Yelp αυτές τις καλές κριτικές για ένα τοπικό κομμωτήριο. Σκέφτηκα, ίσως να πάω. Η γυναίκα μου και τα παιδιά μου είπαν, "Όχι!" Αλλά θα κάνω μια προσπάθεια. Θα δούμε...

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr