O 'Νονός' Michael Corleone ως πρότυπο

Σαν σήμερα, στις 15 Μαρτίου 1972, "Ο Νονός" (The Godfather) έκανε την πρεμιέρα του στη Νέα Υόρκη. Η ταινία του Francis Ford Coppola, που βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Mario Puzo, θα γινόταν μία από τις θρυλικότερες στην ιστορία του κινηματογράφου. Απέκτησε δύο άμεσα sequels (με το Part II να λειτουργεί εν μέρει και ως prequel) και μας σύστησε σε μια ομάδα από εμβληματικούς χαρακτήρες. Ένας από αυτούς ήταν και ο Michael Corleone του Al Pacino.

Ο Michael Corleone, η κεντρική τραγική φιγούρα του The Godfather, συνεχίζει να γοητεύει το κοινό χρόνο με τον χρόνο, όχι μόνο για ψυχαγωγικούς λόγους, αλλά και για ένα είδος σύνδεσης παύλα ταύτισης που αισθάνεται μαζί του. Καθώς περιπλανάται στα "σοκάκια" της αδίστακτης εξουσίας, οι θεατές έλκονται από την ακλόνητη αποφασιστικότητά του, η οποία αποτελεί μια υπενθύμιση ότι και οι ίδιοι μπορούν να πετύχουν οτιδήποτε επιθυμούν, αν έχουν στοχοπροσήλωση.

O Pacino ήταν δύο φορές υποψήφιος ως Michael Corleone για το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου. Ο Michael είναι ο νεότερος γιος του Vito Corleone, ενός μετανάστη από τη Σικελία που έχτισε μια αυτοκρατορία στο οργανωμένο έγκλημα.

Ο κόσμος του Michael Corleone

Για πολλούς, η επαναληπτική θέαση της ταινίας The Godfather έχει τις ρίζες της σε κάτι περισσότερο από την αγάπη για την ταινία ή την αναγνώριση της κινηματογραφικής της ευφυΐας. Είναι μια πρωτόγονη ανάγκη για επιβεβαίωση και αναπλήρωση των "φαντασιώσεων" τους. Η παρακολούθησή της επιτρέπει μια βαθύτερη εμβάθυνση στον κόσμο του Michael Corleone, εκεί που η εξουσία είναι τόσο βωβή, όσο και θανατηφόρα.

Κάθε πτυχή της ταινίας -πέρα από το έγκλημα και την παρανομία- από τα μαθήματα μαγειρικής της Clemenza μέχρι τις έντονες αντιπαραθέσεις, αποκτά αξία και σημασία με κάθε προβολή. Η εξοικείωση με τους χαρακτήρες και τις σκηνές δε μειώνει τον αντίκτυπο κομβικών στιγμών, όπως είναι η γοητεία της Apollonia ή η ζοφερή συνειδητοποίηση της μοίρας του Tessio. Αυτά τα στοιχεία, σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές ερμηνείες, συμβάλλουν στη διαχρονική γοητεία του The Godfather.

Στο παρασκήνιο, τα στελέχη του Χόλιγουντ εμπνέονται από τη συμπεριφορά και τις αρχές του Michael Corleone. Η αταλάντευτη εστίασή του στη δουλειά, οι υπολογισμένες αποφάσεις του και η περιφρόνηση των όποιων περισπασμών χρησιμεύουν ως πρότυπο επιτυχίας στον ανελέητο κόσμο της κινηματογραφικής παραγωγής. Ακόμη και εν μέσω προσωπικών θυσιών και οικογενειακών προδοσιών, ο Michael παραμένει αποφασισμένος να διατηρεί την τάξη, μια ιδιότητα που σέβονται όσοι κατέχουν θέσεις εξουσίας στη βιομηχανία.

Η γοητεία της εξουσίας

The Godfather όχι μόνο διασκεδάζει αλλά λειτουργεί και ως σχόλιο για τη δυναμική της εξουσίας και την επιδίωξη του ελέγχου. Παρά το γεγονός ότι δημιουργήθηκε από έναν σκηνοθέτη με φιλελεύθερες τάσεις, η ταινία εξυμνεί τις συντηρητικές αξίες της καταστολής και της τάξης, απεικονίζοντας έναν κόσμο, στον οποίο οι θυσίες δικαιολογούνται στο όνομα της σταθερότητας.

Με την απεικόνιση της ανόδου του Michael Corleone στην εξουσία, η ταινία αγγίζει την καθολική επιθυμία για έλεγχο και εξουσία. Με φόντο την κοινωνική αναταραχή, η ακλόνητη αποφασιστικότητά του βρίσκει ανταπόκριση στο κοινό, προσφέροντας μια αίσθηση ενδυνάμωσης μέσα στο χάος.

Καθώς οι θεατές βυθίζονται στον κόσμο του Michael, γίνονται μέρος της οικογένειάς του, ενδίδοντας στις φαντασιώσεις τους εικονικά, χωρίς να φέρουν την ευθύνη των συνεπειών τους. 

Στο Χόλιγουντ, όπου ο ανταγωνισμός είναι σκληρός και οι συμμαχίες εφήμερες, το The Godfather χρησιμεύει ως υπενθύμιση του εγγενούς αγώνα για κυριαρχία. Μέσα από το ταξίδι του Michael Corleone, οι θεατές έρχονται αντιμέτωποι με τις δικές τους επιθυμίες για έλεγχο και αναγνώριση, βρίσκοντας παρηγοριά στην πεποίθηση ότι και οι ίδιοι μπορούν να διαμορφώσουν τη μοίρα τους, αρκεί να το θέλουν αρκετά.

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr