Πώς ένας Ιρλανδός κτηνοτρόφος έκανε περιουσία 900 εκατ. δολαρίων μέσω της Fintech

Στους ομιχλώδεις λόφους του Wicklow της Ιρλανδίας, ο Terry Clune ίδρυσε την πρώτη του επιχείρηση. Ήταν οκτώ ετών, γιος αγρότη, και έψαχνε έναν τρόπο να αποφύγει τις μεγάλες, υγρές μέρες όταν βρισκόταν στο χωράφι. Ξεκίνησε να συλλέγει και να καθαρίζει σακούλες λιπασμάτων τις οποιες πετούσαν αγρότες από κοντινές περιοχές και να τις πουλάει σε δεσμίδες των 20 για μια ιρλανδική λίρα η καθεμία, κυρίως σε εμπόρους ξύλου που τις χρησιμοποιούσαν για να βάζουν καυσόξυλα σε αυτές.

Του Devin Sean Martin

Δεν πέρασε πολύς καιρός έως ότου ο οκτάχρονος τότε Clune να έχει πλέον το πιο καινούριο ποδήλατο BMX στο δρόμο του και να μπορεί να αγοράζει όσες μπάρες Snickers θέλει. Αλλά, δυστυχώς για τον Clune, η μεγάλη ζωή ήταν σύντομη.

"Η ζωή ήταν καλή μέχρι που μια μέρα, ένας επτάχρονος ήρθε στο βουνό με μια καλύτερη τσάντα και με έβγαλε από τη μέση", λέει. "Ένας εξυπνότερος τύπος είδε τι έκανα, σκέφτηκε ότι μπορούσε να το κάνει καλύτερα, και το έκανε, και εγώ ήμουν πολύ απασχολημένος με το να παχαίνω με Snickers για να το δω να έρχεται".

Ήταν ένα πολύτιμο μάθημα, στο οποίο ο 51χρονος αποδίδει την τεράστια επιτυχία του.

Από τότε που η επιχείρησή του με τις σακούλες λιπασμάτων χρεοκόπησε, ο Clune έκανε καριέρα βλέποντας τι κάνουν οι άλλοι και προσπαθώντας να το κάνει καλύτερα. Αυτό τον οδήγησε στην ίδρυση οκτώ εταιρειών στον τομέα της χρηματοοικονομικής τεχνολογίας (Fintech), οι οποίες παρέχουν λύσεις λογισμικού για να βοηθήσουν εταιρείες παγκόσμιου βεληνεκούς ή πανεπιστήμια να χειριστούν τους φόρους, τη μισθοδοσία και το μάρκετινγκ σε άλλες χώρες, με πελάτες που κυμαίνονται από την Barclays και τη Wells Fargo έως το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Ο Clune λειτουργεί αυτές τις εταιρείες μέσω της CluneTech, της εταιρείας συμμετοχών του στο Κιλκένι της Ιρλανδίας. Αν και δεν επιβεβαίωσε ούτε έσοδα αλλά ούτε και καθαρά κέρδη, το Forbes μίλησε με αναλυτές και χρησιμοποίησε δημόσια διαθέσιμες πληροφορίες για να εκτιμήσει την περιουσία του στα 900 εκατ. δολάρια.

Το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του προέρχεται από το εκτιμώμενο μερίδιο του 50% στη μεγαλύτερη συμμετοχή της CluneTech, την TransferMate. Η εταιρεία, η οποία διευκολύνει τις διασυνοριακές πληρωμές για τις μεγαλύτερες τράπεζες του κόσμου, έγινε ο νεότερος μονόκερος της Ιρλανδίας τον Μάιο του 2022, όταν άντλησε κεφάλαια ύψους 70 εκατ. δολαρίων από το συνταξιοδοτικό fund Railpen με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο, με αποτίμηση 1 δισ. δολαρίων.

Ο Clune διαθέτει επίσης περίπου 280 εκατ. δολάρια σε μετρητά από την πώληση της εταιρείας μισθοδοσίας Immedis για σχεδόν 630 εκατ. δολάρια τον Ιούνιο.

Yπάρχουν σχέδια για την άντληση χρημάτων για την Sprintax, η οποία βοηθά τους μη κατοίκους των ΗΠΑ να υποβάλλουν φορολογικές δηλώσεις στην Αμερική, και εργάζεται για δημόσιες εγγραφές αρκετών άλλων εταιρειών. Αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο, ο Clune θα γίνει δισεκατομμυριούχος μέσα σε ένα ή δύο χρόνια.

Όχι ότι περιμένει απαραίτητα με ανυπομονησία αυτή τη μέρα. "Δεν επιζητεί επαίνους, πανό ή πρωτοσέλιδα", λέει η Joanna Murphy, μακροχρόνια φίλη και συνάδελφος του Clune, η οποία είναι διευθύνουσα σύμβουλος σε δύο από τις εταιρείες του, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης επιχείρησης του Clune, της Taxback.com. "Είναι ο Mr. Ordinary και το εκτιμά αυτό ως ένα νόμισμα πάνω από κάθε άλλο νόμισμα, συμπεριλαμβανομένων των χρημάτων".

Όσον αφορά όμως τις επιχειρήσεις του, ο Clune επιμένει ότι μόλις ξεκίνησε. "Νομίζω ότι έχω πολύ περισσότερες επιχειρήσεις μέσα μου", λέει. "Δεν σκοπεύω να αποσυρθώ σύντομα".

Γεννημένος στο Λονδίνο από Ιρλανδούς γονείς το 1972, η οικογένεια του Clune επέστρεψε στο "σμαραγδένιο νησί" όταν ήταν μόλις ενός έτους για να ανοίξει μια φάρμα με πρόβατα και κριθάρι στην αγροτική ιρλανδική κομητεία Wicklow.

Στα 17 του, έφυγε από την πατρίδα του για το Δουβλίνο για να φοιτήσει στο Trinity College στον τομέα των επιχειρησιακών σπουδών αλλά πέρασε το καλοκαίρι μετά το δεύτερο έτος του στη Γερμανία δουλεύοντας σε εργοστάσιο. "Τότε, ήταν πολύ συνηθισμένο για τους Ιρλανδούς φοιτητές να εργάζονται στο εξωτερικό και μπορούσες να βγάλεις πολύ περισσότερα χρήματα αν πήγαινες στη Γερμανία", λέει.

Στη γυναίκα που διοικούσε το εργοστάσιο άρεσε η εργασιακή του ηθική και τον ρώτησε αν μπορούσε να φέρει μερικούς συμφοιτητές του το επόμενο καλοκαίρι. Έτσι, ο Clune ξεκίνησε μια επιχείρηση που έβρισκε δουλειές για τους Ιρλανδούς φοιτητές στο γερμανικό εργοστάσιο και τους έβρισκε μέρη για να ζήσουν. "Εκείνη την εποχή είχα ράστα μαλλιά μέχρι εδώ", λέει ο Clune, δείχνοντας τους ώμους του, "και μπότες Doc Martin μέχρι τα γόνατα, και φορούσα κοστούμι παίρνοντας συνέντευξη από τους συμφοιτητές μου που με πληρώνουν 200 λίρες ο καθένας. Ήταν μια πολύ ιδιαίτερη εικόνα".

Συνολικά 120 σπουδαστές τον συνόδευσαν στη Γερμανία εκείνο το καλοκαίρι. Το σχέδιο πήγε χωρίς προβλήματα, μέχρι το τέλος. Ως κάτοικοι της Ιρλανδίας, η ομάδα του Clune είχε δικαίωμα να ζητήσει πίσω ένα μέρος του φόρου εισοδήματος με βάση τον πολύ χαμηλότερο ιρλανδικό συντελεστή. Τουλάχιστον, αυτό πίστευε ο Clune.

"Καθ' όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού, οι φοιτητές είχαν πληρώσει περίπου 50% φόρο εισοδήματος στη Γερμανία, και στην πορεία τους είχα υποσχεθεί μην ανησυχείτε, θα τα πάρουμε πίσω προς το τέλος, και αυτά θα είναι τα λεφτά για το ποτό σας για το επόμενο έτος", λέει ο Clune.

Πλησιάζοντας στην έναρξη του επόμενου εξαμήνου, ο Clune συγκέντρωσε τα φορολογικά έντυπα και για τους 120 πελάτες του, στη βαλίτσα του (ένα σακίδιο Guinness) και επιχείρησε να πάει στη γερμανική εφορία.

"Έβαλα την τσάντα Guinness στον πάγκο, καθώς και οι 120 φοιτητές περίμεναν έξω από την μπροστινή πόρτα για τα μετρητά τους, και είπα σε σπαστά γερμανικά: "Θα ήθελα να μου επιστρέψετε αυτόν τον φόρο, παρακαλώ"", θυμάται ο Clune. "Επέστρεψαν μετά από πέντε λεπτά και μου είπαν 'es tut mir leid', που σημαίνει, 'λυπάμαι πολύ, αλλά στους φοιτητές σας δεν οφείλονται χρήματα πίσω'".

Σύμφωνα με τον Clune, η μοίρα επενέβη τότε υπέρ του. "Κατέβαινα από το ασανσέρ και αναρωτιόμουν τι στο διάολο θα έλεγα σε αυτούς τους φοιτητές, όταν το ασανσέρ σταματάει στο επίπεδο δύο και μπαίνει ένας τύπος με ένα όμορφο κοστούμι και ένα στριφτό μουστάκι", λέει ο Clune. Κοιτάζοντας την τσάντα του με την Guiness, ο άντρας τον ρώτησε: "Μήπως τυχαίνει να κατάγεστε από την Ιρλανδία;".

Ο άνδρας συστήθηκε ως διευθυντής οικονομικών της εφορίας. Μόλις είχε επιστρέψει από διακοπές στην Ιρλανδία και ήθελε να μάθει τι δουλειά είχε ένας Ιρλανδός σε μια γερμανική εφορία με μια τσάντα.

Αφού του εξήγησε τη δύσκολη θέση του, ο άνδρας πήγε τον Clune στο γραφείο του στον 8ο όροφο και μετά από ένα απόγευμα τηλεφωνημάτων με συναδέλφους του σχετικά με τις διεθνείς φορολογικές συνθήκες, είπε στον Clune ότι αυτός και οι φίλοι του μπορούσαν να πάρουν πίσω όλα τα χρήματά τους.

Όχι μόνο έσωσε τον Clune, αλλά του έδωσε και την επόμενη μεγάλη του ιδέα. Επιστρέφοντας στην Ιρλανδία, ίδρυσε το Taxback, με σκοπό να βοηθήσει τους χιλιάδες Ιρλανδούς που εργάζονται κάθε χρόνο στο εξωτερικό να διεκδικήσουν τους φόρους που πλήρωσαν στο εξωτερικό.

Το σχέδιο ήταν να γίνει λογιστής μετά το κολέγιο και να διευθύνει την Taxback ως δευτερεύον επάγγελμα. Σύντομα όμως κατακλύστηκε από υποψήφιους πελάτες σε όλο τον κόσμο. Έτσι, άφησε τη δουλειά του στην Price Waterhouse Cooper για να επικεντρωθεί πλήρως στην επιχείρησή του.

Για ένα παιδί που μεγάλωσε σε μια ιρλανδική φάρμα, η προσαρμογή σε ξένους πολιτισμούς και φορολογικά συστήματα αποδείχθηκε σημαντική. "Την πρώτη φορά που πήγα στην Κίνα, έμαθα πώς να ανταλλάσσω μια επαγγελματική κάρτα - το κάνεις με αέρα και απόλυτο σεβασμό, με δύο χέρια στην κάρτα", λέει. Σύντομα άνοιξε γραφεία της Taxback σε χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία και η Αυστραλία.

O Clune δυσκολεύθηκε να επεκτείνει την επιχείρησή του τη δεκαετία του '90, πριν τα ιδιωτικά κεφάλαια και τα επιχειρηματικά κεφάλαια καταστήσουν τη χρηματοδότηση πιο εύκολα διαθέσιμη για εταιρείες όπως η δική του. "Έπρεπε να είμαι πολύ πιο φειδωλός", λέει. "Αντί να αγοράσω το ολοκαίνουργιο πράγμα, έπρεπε να συμβιβαστώ με το δεύτερο πράγμα, το οποίο ήταν μάλλον αρκετά καλό - και αυτό έχει αξία". Αυτό σήμαινε επίσης ότι κρατούσε μεγαλύτερο μέρος από το μετοχικό κεφάλαιο.

Ο Clune δεν είχε μετρητά, αλλά είχε πολλές ιδέες. "Όταν μεταφέραμε τις επιστροφές φόρων στους πελάτες μας στη Βραζιλία, πολύ συχνά στέλναμε επιταγές και πολύ συχνά οι επιταγές χάνονταν στο ταχυδρομείο", λέει ο Clune. "Ο ταχυδρόμος πιθανότατα έπαιρνε τις επιταγές".

Τότε ήταν που άρχισε να χρησιμοποιεί τραπεζικά εμβάσματα, τα οποία όμως κόστιζαν στον πελάτη έως και 300 δολάρια σε έξοδα μεταφοράς. "Από εκεί προέκυψε η επιχείρηση TransferMate", λέει ο Clune, ο οποίος ίδρυσε την εταιρεία το 2010, "για να κόψει το διατραπεζικό σύστημα SWIFT, το οποίο είναι πολύ, πολύ ακριβό για μεμονωμένες πληρωμές".

Η μεγάλη πρόκληση ήταν να βρει πώς να λειτουργήσει στον ιδιαίτερα ρυθμισμένο χώρο των παγκόσμιων πληρωμών, όπου οι εταιρείες χρειάζονται ξεχωριστές άδειες σε κάθε χώρα και, στις ΗΠΑ, σε κάθε πολιτεία. Η διαδικασία για την απόκτηση αυτών των αδειών, λέει η Sinead Fitmaurice, διευθύνουσα σύμβουλος της TransferMate, διήρκεσε περίπου εννέα χρόνια, αλλά αποτελεί πλέον βασικό μέρος του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος της TransferMate.

"Ήταν μια αρκετά φιλόδοξη ιδέα, αλλά αν γνωρίζεις τον Terry, ξέρεις ότι θα ήταν ο μεγαλύτερος υποστηρικτής του εντοπισμού ενός προβλήματος και να κάνει ό,τι χρειάζεται για να το λύσει για τον πελάτη", λέει η Fitzmaurice, η οποία διευθύνει τις καθημερινές δραστηριότητες της εταιρείας τα τελευταία 13 χρόνια και εξακολουθεί να μιλάει με τον Clune πολλές φορές την ημέρα.

Ο Clune είχε μια ιδέα για ένα ακόμη εγχείρημα λίγα μόλις χρόνια μετά την ίδρυση της TransferMate. "Καθώς αναπτύσσαμε την TransferMate και την Taxback, έπρεπε να συνεργαστούμε με προσωπικό σε περίπου 30 χώρες, πράγμα που σήμαινε τη διαχείριση της μισθοδοσίας για όλους αυτούς", λέει ο Clune.

Δοκίμασε να χειριστεί τη μισθοδοσία εσωτερικά και στη συνέχεια την ανέθεσε στην PWC. Αλλά η πολυπλοκότητα της πληρωμής ενός προσωπικού που εκτείνεται σε 30 διαφορετικά οικονομικά συστήματα αποδείχθηκε υπερβολικά δυσβάσταχτη.

Ως εκ τούτου, ο Clune ίδρυσε την Immedis το 2016 για τη διαχείριση της διασυνοριακής μισθοδοσίας για επιχειρήσεις με παγκόσμιο εργατικό δυναμικό. Το τρίτο του εγχείρημα, η Immedis είναι η μόνη εταιρεία που έχει πουλήσει έως σήμερα. Την πούλησε στην UKG, μια αμερικανική πολυεθνική εταιρεία διαχείρισης εργατικού δυναμικού τον Ιούνιο έναντι περίπου 600 εκατ. δολαρίων.

Ενώ οι επτά υπόλοιπες εταιρείες που απαρτίζουν την CluneTech λειτουργούν αυτόνομα, πραγματοποιούν αμοιβαίες πωλήσεις μεταξύ τους και μοιράζονται τον ίδιο χώρο γραφείων. Περίπου 300 υπάλληλοι εργάζονται στα κεντρικά γραφεία της εταιρείας στο Κιλκένι της Ιρλανδίας, συμπεριλαμβανομένης της Clune. Περισσότεροι από τους μισούς από τους συνολικά 1.300 υπαλλήλους βρίσκονται στη Βουλγαρία, όπου ο Clune άνοιξε το πρώτο του γραφείο εκτός Ιρλανδίας το 2001 με μόλις 15 άτομα. Η χώρα αυτή του άρεσε για πρώτη φορά αφού διάβασε για αυτήν σε έναν παγκόσμιο άτλαντα και θεώρησε ότι το τοπίο της Μαύρης Θάλασσας την καθιστούσε το τέλειο μέρος για ένα μεγάλο γραφείο.

"Κάθε μία από τις επιχειρήσεις του ομίλου μου, έχουν όλες τις δικές τους ομάδες διοίκησης και ηγεσίας, αλλά συχνά εργάζονται σε παρόμοιους χώρους με παρόμοιους πελάτες, οπότε καταφέραμε να μοιραστούμε πολλές δουλειές σε κάθε μία από τις επιχειρήσεις", λέει ο Clune. Ένας νέος πελάτης για μια εταιρεία μπορεί να σημαίνει έναν νέο πελάτη για τρεις εταιρείες.

Ο Clune πιστεύει ότι οι νεότερες επιχειρήσεις του έχουν επίσης υψηλή αξία. Σε αυτές περιλαμβάνονται η Benamic, η οποία βοηθά στη διαχείριση διεθνών εκστρατειών μάρκετινγκ, η Visa First, μια υπηρεσία διευκόλυνσης έκδοσης βίζας, και η Sprintax, για την οποία λέει ότι είναι πιο αισιόδοξος.

Η Sprintax γεννήθηκε από την πανδημία του Covid-19 και βοηθά τους μη κατοίκους των ΗΠΑ, όπως οι φοιτητές, να υποβάλουν φόρους στην Αμερική- περίπου το ένα τρίτο όλων των διεθνών φοιτητών των ΗΠΑ, περίπου 415.000 φοιτητές, χρησιμοποιούν το λογισμικό της. Αλλά ο Clune λέει ότι η πραγματική ευκαιρία ανάπτυξης βρίσκεται στον εταιρικό τομέα, όπου το ολοένα και πιο παγκοσμιοποιημένο εργατικό δυναμικό σημαίνει πολλούς δυνητικούς πελάτες που αναζητούν να εξορθολογίσουν το σύστημα πληρωμών τους στο εξωτερικό. "Αυτό το λογισμικό είναι πολύ σημαντικό για το προσωπικό που εργάζεται σε διάφορες χώρες όπου υπάρχουν ζητήματα φορολογικής συμμόρφωσης", λέει ο Clune. "Αυτή η εταιρεία έχει δυνατότητες τεράστιας κλίμακας".

Το επόμενο βήμα για την ποικιλία των εταιρειών του: Ο Clune ελπίζει ότι θα γίνει δημόσια προσφορά ή πώληση. "Χτίζουμε αυτές τις επιχειρήσεις για να τις οδηγήσουμε στο στάδιο της δημόσιας εγγραφής και αν κάποιος έρθει με μια προσφορά για να μας βγάλει από αυτό το ταξίδι στην πορεία, είμαι ευτυχής να συζητήσω και αυτές τις προτάσεις", λέει ο Clune, ο οποίος έχει διανύσει πολύ δρόμο από τότε που τον έδιωξε από την πρώτη του επιχείρηση ένα 7χρονο παιδί με μια καλύτερη επιχειρηματική ιδέα,

"Το να είσαι ο οκτάχρονος και επιτυχημένος με μια επιχείρηση είναι ένα τεράστιο επίτευγμα", λέει. "Είναι λίγο πιο δύσκολο να το ξανακάνεις. Η διατήρηση της επιτυχίας αποτελεί το δύσκολο κομμάτι".

Απόδοση-Επιμέλεια: Τζώτζης Μαρίνος

Από: Capital.gr

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr