Ruud Gullit, ένας ροκ σταρ του ποδοσφαίρου

Ένας αντισυμβατικός σταρ πολύ πριν την εποχή των social media, χθες έκλεισε τα 63 του χρόνια.

Esquire Team
Γράφει: Γιάννης Σπανός 02 Σεπτεμβρίου 2023

O Ruud Gullit ανήκε στην κατηγορία των ποδοσφαιριστών που δεν είχαν εχθρούς. Ολόκληρη η φιλοσοφία του μέσα στον αγωνιστικό χώρο και κυρίως η πορεία του στο χρόνο, πέρα από το ότι τον έκαναν μέλος της καλύτερης 20αδας ποδοσφαιριστών του 20ου αιώνα, τον μετέτρεψαν και σε μια από τις πιο αγαπητές φιγούρες στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Χθες ο Ολλανδός και πρώην μέλος πολλών εκ των κορυφαίων ποδοσφαιρικών ομάδων, έκλεισε 61 χρόνια ζωής -γεννήθηκε στις 1 Σεπτεμβρίου του 1962- και εμείς θυμόμαστε όσα τον έκαναν ξεχωριστό.

Γεννήθηκε και μεγάλωσε ως Rudi Dil

Πολύ πριν από τα καπέλα με τα γείσα και τις πλεξούδες και τον αριθμό δέκα, πριν από το Καμπ Νου και τη Χρυσή Μπάλα, υπήρχε μόνο μια πλατεία με μικρή κίνηση στο δυτικό Άμστερνταμ. Στα άθλια γήπεδα σε μικρή απόσταση από το Admiralengracht στις αρχές της δεκαετίας του 1970 μεσουρανούσε μια γενιά νεαρών Αφροαμερικανών που περνούσε τα βράδια της παίζοντας ποδόσφαιρο. Εκεί βρίσκεται και ένας μικρός Franklin Rijkaard, ενώ κατά καιρούς συχνάζουν και σκάουτερ από τον Άγιαξ και τη Φέγενορντ. Και υπάρχει και ο Rudi Dil: Με το επώνυμο της μητέρας του, εργάζεται στο Rijksmuseum και είναι λευκός. Ο πατέρας του, με καταγωγή από το Σουρινάμ, ζει μαζί τους, αλλά δεν τον έχει αναγνωρίσει.

> Διάβασε ακόμη: Κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Johan Cruyff

Στην άλλη πλευρά του ωκεανού, ο George Gullit ήταν επίσης ποδοσφαιριστής πριν φύγει. Ο Rudi θα πάρει αυτό το επώνυμο, λίγο πριν ξεκινήσει την καριέρα του και θα αναπολήσει αυτές τις καταβολές. Προς το παρόν, η προεφηβεία του ως νόθος γιος μετανάστη πρώτης γενιάς από την πρώην αποικία δεν είναι ρόδινη. Τα απογεύματα εκεί στην πλατεία Balboaplein άρχισε να φτιάχνει τη δική του εκδοχή του Cruijff-turn: Πιο μυώδης, εξίσου μεθυστική, προορισμένη να γίνει το σήμα κατατεθέν του. Ο χαρακτήρας του επίσης διαμορφώνεται, ευχάριστος και πληθωρικός, με ένα χαμόγελο ικανό να κερδίσει τους πάντες αλλά και ένα ασυνήθιστο χάρισμα.

Ο Ruud Gullit, μοιραία απορροφημένος από την αισθητική και από τα τέλεια ράστα ενσαρκώσει το πρώτο πραγματικό είδωλο-παίκτη στην ιστορία, στην καρδιά της δεκαετίας κατά την οποία το ποδόσφαιρο γίνεται είδος μάρκετινγκ. Αλλά κάτω από το μουστάκι και τις πλεξούδες βλέπεις ένα τοτέμ των αποδυτηρίων -όταν μιλάει ο Gullit, οι ψίθυροι κόβονται.

Ο Arrigo Sacchi, είχε πει σκεπτόμενος την προετοιμασία για τον ημιτελικό του 1989 κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης: "Επιστρέφοντας στα αποδυτήρια μετά την προθέρμανση πήρα τον Gullit και του είπα: στέκεσαι εκεί, στην είσοδο του τούνελ, όταν μπαίνει η Ρεάλ τους κοιτάς όλους στα μάτια και μου λες πόσοι σε κοιτάζουν και πόσοι χαμηλώνουν το βλέμμα τους. Μόνο ένας, ήταν η απάντησή του όταν τον ρώτησα πόσοι τον είχαν κοιτάξει στα μάτια. Συνειδητοποίησα ότι ήμασταν ήδη μπροστά από το παιχνίδι"

Ο Gullit ήταν ο απόλυτος ηγέτης στο Milanello. Ο άνθρωπος στον οποίο μπορούσε να εμπιστευτεί τα κλειδιά των καυτών καταστάσεων. Άλλα και ένας απίστευτα ήρεμος άνθρωπος όποτε χρειαζόταν. Ο Carlo Ancelotti διηγείται: οι οπαδοί της Σπόρτινγκ Λισαβόνας διαπληκτίζονταν κάτω από τα παράθυρα του ξενοδοχείου, εκείνος ατάραχος πήρε το μαξιλάρι και τα σεντόνια του και αποκοιμήθηκε στο πάτωμα, στο διάδρομο.

> Διάβασε ακόμη: Ο George Best ήταν ο καλύτερος

Άλλη φορά σε έναν αγώνα κόντρα στον Ερυθρό Αστέρα, ο Gullit ήταν εκνευριστικά ήρεμος. Το Μαρακανά άνοιξε διάπλατα τις θύρες του. Κανείς δεν ξέρει πόσος κόσμος πήγε ακριβώς, όμως σίγουρα ξεπερνούσαν τις 130 χιλιάδες. Όλοι οι Μιλανέζοι είχαν τρομοκρατηθεί καθώς η φασαρία σου έκοβε τα πόδια. Ο Gullit ρωτάει πόσοι άνθρωποι συνήθως πηγαίνουν να δουν τον Ερυθρό Αστέρα. "Σαράντα χιλιάδες, ίσως πενήντα χιλιάδες", απαντά ο Galliani. "Άρα όλοι οι άλλοι έχουν έρθει να δουν εμάς".

O Ruud Gullit κάποτε, μέσα σε μία χρονιά έβαλε περισσότερα από 15 γκολ στην Ιταλία. Η σωματική δύναμη, η γνήσια χαρά, τα χέρια που αρχικά υψώθηκαν στον ουρανό και στη συνέχεια χτυπήθηκαν στο στήθος του, άφησαν εποχή. Όπως και η ικανότητά του να παίρνει θέση για όλα τα ζητήματα (πχ είχε αφιερώσει την κατάκτηση της Χρυσής Μπάλας στον Νέλσον Μαντέλα). 'Ηταν ένας αντισυμβατικός σταρ πολύ πριν από την εποχή των social media. Ένας διαφορετικός ηγέτης.  

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr

ΜΗ ΧΑΣΕΙΣ

Ο Joel Embiid μόλις αποκάλυψε πως πάσχει από παράλυση Bell

"Είχα άσχημες ημικρανίες και νόμιζα ότι δεν ήταν τίποτα...".

Γραφει Γιαννης Σπανος

Ο Emmanuel Macron έπαιξε μπάλα, έβαλε πέναλτι και κάποιοι τον 'κράζουν'

Έπιασε άραγε τον τερματοφύλακα στον ύπνο ή μήπως "ροχάλιζε" επίτηδες;

Γραφει Γιαννης Σπανος

O Λευτέρης Πετρούνιας είναι γεννημένος νικητής

Ο µαέστρος των κρίκων και θρύλος της ενόργανης γυµναστικής ενορχηστρώνει στο Esquire ιστορίες αθλητικών κατακτήσεων, οικογενειακές µελωδίες και το αρµονικό µείγµα της ανθεκτικότητας µε την επιµονή.

Γραφει Μπαμπης Δουκας

Youth League, στην κορυφή της Ευρώπης ο Ολυμπιακός

Ο πρώτος ελληνικός σύλλογος που σηκώνει Ευρωπαϊκό στο ποδόσφαιρο.

Μια φορά κι έναν καιρό, ο Michael Jordan σκόραρε 63 πόντους σε έναν αγώνα

Χρόνια πριν κατακτήσει το πρώτο του πρωτάθλημα με τους Σικάγο Μπουλς, ο Michael Jordan έγραφε ιστορία στα Playoffs της Ανατολικής Περιφέρειας.

Γραφει Γιαννης Σπανος

O Κωνσταντίνος Τζολάκης του Ολυμπιακού απέκρουσε μέσα σε ένα βράδυ τα περισσότερα πέναλτι στην καριέρα του

Ο 21χρονος Έλληνας τερματοφύλακας έβαλε τέλος στα ευρωπαϊκά όνειρα της Φενέρ με υπέροχη εμφάνιση στην καθοριστική διαδικασία των πέναλτι.