Μήπως κάνουμε τη λάθος ερώτηση για τους εξωγήινους;

Υπάρχουν εξωγήινοι; Ο David Fravor, διοικητής του Αμερικανικού Ναυτικού, παρατήρησε το 2004, από το αεροσκάφος το οποίο πιλόταρε, κάτι παράξενο να ίπταται διαβολεμένα πάνω από τον Ατλαντικό ωκεανό, σχίζοντας το νερό με τέτοια ταχύτητα που έμοιαζε σαν να κοχλάζει. Λίγο αργότερα, το όχημα απομακρύνθηκε από το συγκεκριμένο σημείο αναπτύσσοντας απίστευτη ταχύτητα. Το 2015, ένας άλλος πιλότος που πετούσε πάνω από τον Ατλαντικό, εντόπισε ένα γρήγορα κινούμενο αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο να ίπταται σε χαμηλό υψόμετρο. 

Αγνώστου ταυτότητας ιπτάμενα αντικείμενα ή εναέρια φαινόμενα;

Το ανθρώπινο ενδιαφέρον και η απορία για το αν είμαστε μόνοι μας σε αυτό το σύμπαν δεν είναι κάτι το καινούργιο. Κι όμως, τελευταία βιώνουμε μία παγκόσμια εμμονή με τους εξωγήινους. Μάλιστα, νωρίτερα φέτος το καλοκαίρι, η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών των ΗΠΑ πήρε θέση γι' αυτά τα δύο περιστατικά αλλά και για άλλα 142 παρόμοια τα οποία μελετάει.

Το συμπέρασμά της; Στο περίπου, ότι πρέπει να σταματήσουμε να αναφερόμαστε στα συγκεκριμένα περιστατικά με τον όρο U.F.O. (Unidentified Flying Objects) -ή Α.Τ.Ι.Α. (Αγνώστου Ταυτότητας Ιπτάμενα Αντικείμενα), στα ελληνικά- και να βάλουμε στο λεξιλόγιό μας το νέο αρκτικόλεξο Α.Τ.Ι.Φ. που αντιστοιχεί στη φράση Αγνώστου Ταυτότητας Εναέρια Φαινόμενα (ODNI - Unidentified Aerial Phenomena). Κοινώς, να πάψουμε να μιλάμε για εξωγήινους.

Κάτι τέτοιο, όμως, είναι μάλλον αδύνατο, ειδικά όταν επιστήμονες όπως η Claire Isabel Webb του Berggruen Institute έχουν καταλήξει στο ότι η ύπαρξη εξωγήινης ζωής είναι κάτι παραπάνω από πιθανή και μάλιστα όχι σε κάποιο απομακρυσμένο σημείο του διαστήματος αλλά στο ίδιο το ηλιακό μας σύστημα.

Πώς μοιάζουν οι εξωγήινοι;

Η τέχνη μάς έχει δώσει διάφορες αναπαραστάσεις για το πώς μπορεί να είναι η εικόνα των εξωγήινων. Συνήθως αναπαρίστανται αδύνατοι, με λεπτεπίλεπτα δάχτυλα και στενόμακρο κεφάλι σε σχήμα ανάποδου τριγώνου για να χωρά τον υπερμεγέθη, αναπτυγμένο εγκέφαλό τους. Άλλες φορές, έχουν μορφή τερατώδη, που προκαλεί τον τρόμο. Όσο για τις βλέψεις τους; Μπορεί να είναι Σωτήρες, μπορεί και μοχθηροί κατακτητές.

> Διάβασε ακόμα: H ανησυχητική θέση των Η.Π.Α. για τους εξωγήινους

Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι φαντάζονται τους εξωγήινους με χαρακτηριστικά που παραπέμπουν στα ανθρώπινα. Θέλουν, άμα και όταν έρθει η ώρα της επαφής, να συναντήσουν όντα με τα οποία θα μπορούν να πιάσουν την κουβέντα ή τουλάχιστον να καταφέρουν να επικοινωνήσουν. 

Ο Jason Wright, καθηγητής Αστρονομίας και Αστροφυσικής, πιστεύει ότι αν βρούμε έναν καταπράσινο πλανήτη γεμάτο ζωή από πτηνά ή πασχαλίτσες, μάλλον θα απογοητευτούμε. Κοινώς, όπως διαβάζουμε στο βρετανικό Esquire, είμαστε γήινα και ανθρωποκεντρικά προκατειλημμένοι όσον αφορά τις προσδοκίες μας για την εξωγήινη ζωή και νοημοσύνη.

Η εξωγήινη νοημοσύνη

Το 1984, η αστρονόμος Jill Tarter -στην οποία βασίστηκε ο ρόλος της Jodie Foster στο φιλμ επιστημονικής φαντασίας Επαφή του 1997- και ο Thomas Pierson ίδρυσαν το Ινστιτούτο Εξωγήινης Νοημοσύνης, αναζητώντας στο σύμπαν μορφές νοήμονος ζωής, με τη σημασία που δίνουν οι άνθρωποι στον όρο νοημοσύνη και που μπορεί να διαφέρει από αυτήν των πιθανών εξωπλανητικών πολιτισμών. Στο ίδιο αντικείμενο εστίασε και η NASA για ένα σύντομο χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, αλλά στη συνέχεια έστρεψε τον μεγεθυντικό της φακό στην ανακάλυψη μικροοργανισμών, ζωντανών ή νεκρών, εντός του δικού μας ηλιακού συστήματος. 

Προς το παρόν, πάντως, αλλά και μέχρι να αναπτυχθεί μία τεχνολογία άμεσης επικοινωνίας με άλλους πλανήτες, το Ινστιτούτο Εξωγήινης Νοημοσύνης στέλνει ραδιοκύματα στο διάστημα που μαρτυρούν την ύπαρξη της ζωής στη Γη. Πολύ πιθανόν να συμβαίνει το ίδιο και από την άλλη πλευρά.

> Διάβασε ακόμα: Ρόσγουελ, η πρώτη θεωρία συνωμοσίας με εξωγήινους

Τι λέει για μας η αναζήτηση εξωγήινων

Υπάρχουν λοιπόν κάπου εκεί έξω οι Σωτήρες μας που θα μας σώσουν από τις αυτοκαταστροφικές για το είδος μας συμπεριφορές οι οποίες έχουν οδηγήσει π.χ. στην κλιματική αλλαγή; Η αλήθεια, σύμφωνα με τον Wright, είναι ότι επειδή δεν έχουμε πραγματικά ιδέα, πρέπει να το ψάξουμε περισσότερο, μιας κι ακόμα βρισκόμαστε στην αρχή μίας αναζήτησης που δεν ξέρουμε πού θα μας βγάλει. Άλλωστε, κατά μία άποψη που φλερτάρει με το μαύρο χιούμορ, αν δεν υπάρχει ζωή στους άλλους πλανήτες και είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν, τότε έχει συμβεί μία τεράστια σπατάλη χώρου.

Σε ψυχολογικό επίπεδο, η κοσμική μας μοναξιά, εμάς των ανθρώπων, σε ένα σύμπαν που αποτελείται από δύο τρισεκατομμύρια γαλαξίες μάς κάνει να αισθανόμαστε απομονωμένοι ή τρωτοί αλλά και δίνει αξία στην ύπαρξή μας: Δεν θα είναι πραγματικά σπουδαίο το να είμαστε όντως το μόνο είδος ζωής με αναπτυγμένη νοημοσύνη και να μην υπάρχουν εξωγήινοι; Προς τι λοιπόν αυτή η μανία με το να επιβεβαιώσουμε ή απορρίψουμε την ύπαρξή τους;

Πέρα από τις μαρτυρίες επαφής με U.F.O. και τα επιστημονικά στοιχεία που μας προετοιμάζουν για την πιθανή ύπαρξη ζωής στο διάστημα, μάλλον θα πρέπει να κοιτάξουμε μέσα μας. Στους βαθύτερους φόβους και την ανάγκη μας για εξωγήινους Σωτήρες, για Άι-Γιώργηδες που σκοτώνουν τον δράκο, για από μηχανής θεούς. Το ερώτημα δεν είναι, λοιπόν, το αν υπάρχουν εξωγήινοι αλλά το τι λέει για εμάς η έντονη ανάγκη μας να πιστέψουμε σε αυτούς. 

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr