Οι κορυφαίοι ύμνοι ποδοσφαιρικών ομάδων

Πριν μερικές ημέρες, ο Gerry Marsden άφησε τον μάταιο τούτο κόσμο σε ηλικία 78 ετών. Ο τραγουδιστής και leader της μπάντας Gerry and the Pacemakers θα μείνει για πάντοτε στην μουσική και ποδοσφαιρική ιστορία καθώς αποτέλεσε τη 'φωνή' της Λίβερπουλ μέσω του εμβληματικού You'll Never Walk Alone (1963), που πιθανότατα αποτελεί και τον πιο δημοφιλή ύμνο ομάδας όλων των εποχών και τον πιο αναγνωρίσιμο στα γήπεδα του πλανήτη.

Το You'll Never Walk Alone όμως δεν είναι το μόνο τραγούδι που προκαλεί ρίγος στο άκουσμά του. Υπάρχουν και αυτά της παρακάτω λίστας.

Himno Centenario - Σεβίλλη

Πίσω στο 2013, ο Unai Emery αναλάμβανε την τενική ηγεσία της Σεβίλλης. Η ομάδα είχε τότε αρκετούς ξένους παίκτες, πολλοί από τους οποίους δεν γνώριζαν ούτε λέξη ισπανικών. Από αυτούς ο Emery ζήτησε μόνο ένα πράγμα: Να μάθουν απέξω τον ύμνο της ομάδας, το Himno Centenario.

Toujours on va Gagner - Γουιντάντ

Πιθανότατα δεν έχεις ακούσεις ποτέ πριν για την Γουιντάντ, μία ομάδα στο πρωτάθλημα του Μαρόκο με έδρα την Καζαμπλάνκα. Το εν λόγω ποδοσφαιρικό κλαμπ έχει τρομερά φανατικούς οπαδούς, όντας ένα από τα δημοφιλέστερα της χώρας. Οι οπαδοί της είναι εκείνοι που έγραψαν και το Toujours on va Gagner, τον ύμνο της ομάδας.

I’m Forever Blowing Bubbles - Γουέστ Χαμ

Οι εντός έδρας αγώνες της Γουέστ Χαμ -τον καιρό που υπήρχε κόσμος στο γήπεδο- περιελάμβαναν ένα πολύ συγκεκριμένο τελετουργικό κάθε φορά που η ομάδα έμπαινε στο γήπεδο. Ο χώρος πάνω από τη φυσούνα, κυρίως, γέμιζε με μπουρμπουλήθρες, υπό το ‘I’m Forever Blowing Bubbles’. Πρόκειται για ένα αμερικάνικο κομμάτι που γράφτηκε τη δεκαετία του 1910 και υιοθετήθηκε από τον προπονητή της Γουέστ Χαμ στα 20s Charlie Paynter. Σύντομα το λάτρεψαν οι οπαδοί των Σφυριών και κάπως έτσι -όπως άλλωστε έχεις δει και στο Green Street Hooligans- καθιερώθηκε αρχικά στο  Boleyn Ground και μετέπειτα στο London Stadium.