Πριν μισό αιώνα, ένα θρίλερ γύρω από έναν λευκό καρχαρία έμελλε να γίνει η ταινία που έδωσε στο καλοκαίρι τη δική του κινηματογραφική σεζόν. Ο Steven Spielberg τότε, μόλις 27 ετών, καθόταν τότε στην καρέκλα του σκηνοθέτη κι ενώ όλα έδειχναν ότι η ταινία τα "Σαγόνια του Καρχαρία" θα ναυαγούσε - κυριολεκτικά και μεταφορικά - εν τέλει άλλαξε για πάντα τις ισορροπίες στο Χόλιγουντ, τόσο σε επίπεδο δαπανών όσο και εισπράξεων.
Σήμερα, 50 χρόνια μετά, πολλοί ισχυρίζονται ότι ο κόσμος έχει αλλάξει εντελώς: Οι αίθουσες σπάνια γεμίζουν ασφυκτικά και οι εισπράξεις έχουν μειωθεί κατά πολύ. Άλλοι, πάλι, υποστηρίζουν ότι δεν έχει αλλάξει τίποτα· τότε υπήρχε το Βιετνάμ, τώρα υπάρχουν άλλοι πόλεμοι και το Jaws παραμένει επίκαιρο επειδή απεικονίζει τον αποπροσανατολισμό και τον φόβο των καλών (ο Σερίφης Brody φοβόταν το νερό, αλλά έπρεπε να πάει οπωσδήποτε), τη διαφθορά, την ανεπάρκεια και την απληστία των θεσμών (ο Δήμαρχος Vaughn) μπροστά στην απειλή της καταστροφής.
Πολλά από τα παραπάνω εμφανίζονται και στο Jaws at 50: The Definitive Inside Story, το νέο ντοκιμαντέρ σε συμπαραγωγή Amblin και National Geographic, που έρχεται στο Disney+ στις 11 Ιουλίου, με συνεντεύξεις και άγνωστες λεπτομέρειες από τα γυρίσματα, όλα οργανωμένα βάσει της κλασικής χολιγουντιανής αφήγησης.
Με αυτήν την αφορμή, ανατρέχουμε σε 7 αξιοπερίεργα trivia για "Τα Σαγόνια του Καρχαρία", που είναι μια ωραιότατη αφορμή για να δεις με άλλα μάτια την ταινία που ή τη βλέπεις κάθε καλοκαίρι ή που τη βαριέσαι θανάσιμα.
Όλα ξεκίνησαν από ένα γυναικείο περιοδικό
Η θρυλική διευθύντρια του Cosmopolitan, Helen Gurley Brown, ήταν η πρώτη που διέβλεψε τη δυναμική του μυθιστορήματος του Peter Benchley. Δίνοντάς το στον σύζυγό της και παραγωγό David Brown, του είπε: "θα μπορούσε να γίνει σπουδαία ταινία". Έτσι ξεκίνησε το project που έφτασε στα χέρια του Steven Spielberg.
Ο Fidel Castro και ο καρχαρίας
Το βιβλίο του Benchley ήταν τόσο επιτυχημένο που ο Fidel Castro δήλωσε πως διάβαζε το El Tiburon, θεωρώντας το μια "θαυμάσια αλληγορία για τη διαφθορά του καπιταλιστικού συστήματος". Ο Benchley ήθελε να χρησιμοποιήσει τη φράση ως promo, αλλά ο αμερικανός εκδότης του το αρνήθηκε.
Οι κάτοικοι της Amity ήταν… αληθινοί
Μόνο δέκα επαγγελματίες ηθοποιοί ταξίδεψαν στο Martha’s Vineyard για τα γυρίσματα. Οι υπόλοιποι ρόλοι ανήκουν σε ντόπιους, ακόμα και ο γιος του Brody (Chris Rebello) και η μητέρα του ενός θύματος (Lee Fierro).
Το beef των Quint και Hooper
Ο Robert Shaw κορόιδευε συνεχώς τον Richard Dreyfuss, όμως εκείνος απέδιδε αυτήν τη συμπεριφορά στο δημιουργικό πείραγμα. Η μεταξύ τους ένταση πάντως αποτυπώνεται τέλεια στην οθόνη και κράτησε κυρίως το πρώτο χρονικό διάστημα.
Ο Spielberg παραλίγο να απολυθεί
Το γύρισμα ήταν εφιάλτης: ο μηχανικός καρχαρίας Bruce χαλούσε συνέχεια, υπήρχαν καθυστερήσεις, και το στούντιο σκεφτόταν να τον αντικαταστήσει. Ο Martin Scorsese πετούσε συχνά εκεί μόνο και μόνο για να τον παρηγορήσει.
Η ιστορία του μονολόγου για το USS Indianapolis
Ο διάσημος μονόλογος δεν υπήρχε στο αρχικό σενάριο. Ο Robert Shaw τον έγραψε ξανά, ζήτησε να πιει πριν τη σκηνή και εμφανίστηκε μεθυσμένος. Όταν απολογήθηκε μέσα στη νύχτα, ο Spielberg του έδωσε άλλη μια ευκαιρία – και το αποτέλεσμα ήταν κινηματογραφική ιστορία.
Δεν κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας ή Σκηνοθεσίας
Παρότι άλλαξε τον κινηματογράφο για πάντα, η ταινία έμεινε χωρίς ένα από τα βασικά Όσκαρ (Καλύτερης Ταινίας ή Σκηνοθεσίας) που δόθηκαν στο One Flew Over the Cuckoo’s Nest. Βέβαια, ο ίδιος ο Spielberg στο επερχόμενο ντοκιμαντέρ αναγνωρίζει την υπεροχή του: "Θα ψήφιζα κι εγώ υπέρ του".
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.