Το Antisocial ξεκινώντας έναν νέο κύκλο ζωής παρουσιάζει τη δεύτερη ατομική έκθεση της Εύης Ζαμπέλη, με τίτλο "Burning Candles”. Μια έκθεση ωδή σε έναν κόσμο ουτοπικό για το μέλλον, μέσα από μνήμες του παρελθόντος. Τι αφήνουμε πίσω μας; Τι είναι αυτό που παίρνουμε μαζί μας όταν κάνουμε μια νέα αρχή; Πώς μπορεί μια ονειρική συζήτηση με ένα κουνέλι να αποτελέσει αφετηρία για μια εικαστική έκθεση;
Η εικαστικός Εύη Ζαμπέλη δημιουργεί μια σειρά από έργα που σηματοδοτούν την έναρξη ενός κύκλου, του πιο προσωπικού της. Με έμπνευση τα παιδικά της χρόνια, η εικαστικός δίνει ζωή στο κουνέλι που βρίσκεται μέσα στο μυαλό της και δίνει στον κόσμο ένα κομμάτι του εαυτού της. Χωρίς φόβο και αναστολές, η Εύη Ζαμπέλη μας κάνει να δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια της. Η ελευθερία, η αθωότητα, ο εξευγενισμός του ατόμου, τα στερεότυπα και η τέχνη ως εργαλείο προς την απελευθέρωση δίνουν την ευκαιρία σε καθέναν από εμάς να αποδεχτεί τον εαυτό του,
να κόψει κάθε συνήθεια που τον κρατάει πίσω και να προχωρήσει παρακάτω.
Κοιτάζοντας το παρελθόν, βλέπουμε το μέλλον. "Το κουνέλι, είναι ένα άγριο ζώο, το οποίο έχει εξευγενιστεί ως κατοικίδιο. Χωρίς διακριτές αλλαγές στον άνθρωπο, ο χαρακτήρας που έχει το κουνέλι στο έργο δεν έχει γένος, ανήκει σε ένα δικό του χώρο, ανάμεσα στο άγριο και το domestic, και παράλληλα έχει εξελιχθεί σε ένα ζώο που τελικά, είναι πλήρως εξοπλισμένο με τα κατάλληλα χαρακτηριστικά ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει την κοινωνία του σήμερα."
Ποια είναι η δική σου ιεροτελεστία; Τι συμβαίνει όταν αποφασίζεις να κλείσεις έναν κύκλο και να ανοίξεις έναν νέο;
Ο τίτλος της έκθεσης "Burning Candles” λειτουργεί ως ιεροτελεστία. Ακολουθεί την εικαστικό σε μια περίοδο που όχι μόνο είναι πολύ προσωπική για εκείνη, αλλά είναι και δύσκολο να τη μοιραστεί με τον κόσμο. Κατά τη διάρκεια της δημιουργίας των έργων της, η ίδια ακολουθεί πιστά μια δικής της, μικρή, καθημερινή "ιεροτελεστία": το κάψιμο των κεριών που ανάβει κάθε πρωί τη στιγμή που ξυπνάει. Κεριά που μυρίζουν βανίλια, την οδηγούν σε ένα νέο δημιουργικό (και μη) κεφάλαιο της ζωής της, σε μια περίοδο όπου απελευθερώνεται απ’ ό,τι της κάνει κακό και προσπαθεί να βρει τη γαλήνη και την ηρεμία σε ό,τι κάνει.
Η έκθεση αποτελείται από μια σειρά τεσσάρων έργων λαδιού σε καμβά και ένα έργο - εγκατάσταση, που αποτελείται από μια μάσκα κουνελιού και ένα κιμονό από γραβάτες. Την ημέρα των εγκαινίων της έκθεσης, θα πραγματοποιηθεί μια performance, με στόχο να ανοίξει τον διάλογο για το πώς μπορούμε να σπάσουμε στερεότυπα που μας ακολουθούν μια ζωή, να βγούμε από "κουτί" μέσα στο οποίο έχουμε εγκλωβιστεί και να αγκαλιάσουμε κάθε πτυχή του εαυτού μας.
Η Εύη Ζαμπέλη (γενν. 1991) ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Εκπαίδευση: BA και MA Ζωγραφικής, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Σχολή Καλών Τεχνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ελλάδα (2016). Η πρώτη της ατομική έκθεση "What happend” πραγματοποιήθηκε το 2022, με επιμέλεια της Φαίδρας Βασιλειάδου,
Εικαστικός Κύκλος ΔΛ, Αθήνα. Στις ομαδικές της εκθέσεις συμπεριλαμβάνονται οι "My wounded soul, whereshall I REST YOU?”, Two Thirds Project Space, Athens (2023). "Broken Heart Syndrome”, Two Thirds Project Space, Αθήνα (2022), "Fake Plastic Trees”, Alibi Gallery, Αθήνα (2022), "Entanglement”, Depa Darm Gallery, Αθήνα (2020), ROOMS2020, Kappatos
Gallery, Athens (2020), "IN ART”, Γκαλερί Ζίνα Αθανασιάδου, Θεσσαλονίκη (2018).
Σχετικά με το Antisocial
Ένα δωμάτιο για την τέχνη. Ένας μικρός χώρος στον οποίο χωράνε μεγάλα πράγματα. Νέοι καλλιτέχνες έχουν την ελευθερία και την ευελιξία να αποφασίσουν εκείνοι για τους ίδιους, ποια είναι εκείνη η σειρά έργων τους που τους εκφράζει. Το Antisocial ανοίγει σαν ένα safe-house της τέχνης, με κύριο στόχο του να αισθανθεί ο κάθε καλλιτέχνης πως εκεί μπορεί να μοιραστεί με το κοινό τις πιο σκοτεινές στιγμές του, τις πιο προσωπικές εμπειρίες του, αλλά και όλα όσα τους κάνουν να νιώθουν ελεύθεροι. Το Antisocial είναι ένας χώρος μοιράσματος, συμπερίληψης, ανοιχτός
για όλα τα μάτια.