Μισό αιώνα αφότου ξεκίνησε, ο Βαγγέλης Γερμανός που μας χάρισε τα αξέχαστα "Μπαράκια" επαν-επισκέπτεται 12 παλιά του τραγούδια. Κι αυτή η "Πέτρα Που Κυλάει" (όπως ονομάζεται ο νέος δίσκος) έδωσε κατάλληλη αφορμή για μια σύντομη συζήτηση.
Η συνέντευξη
"Πέτρα που κυλάει ποτέ δεν χορταριάζει" –όπως τη θέλουν οι στίχοι του "Αλήτη", αλλά και το γνωστό ρητό; Πόση σοφία εμπεριέχει, τελικά, αυτή η φράση;
Το πράγμα είναι απλό. Ό,τι δεν κινείται πεθαίνει. Η κίνηση χαρακτηρίζει τους ζωντανούς οργανισμούς. Το τραγούδι είναι πλάσμα ζωντανό κι αλλάζει μαζί μας μέσα στον ιστορικό, τον αντικειμενικό χρόνο. Ένα τραγούδι δεν παίζεται και δεν τραγουδιέται ποτέ με τον ίδιο τρόπο. Κάθε φορά, είναι και η πρώτη!
Γιατί διάλεξες να επαν-επισκεφθείς 12 παλιότερα τραγούδια σου, αντί να βγάλεις καινούρια, με δεδομένο ότι έχεις αρκετό καιρό να παρουσιάσεις νέο υλικό;
Δεν το διάλεξα, μου το πρότεινε το "Όγδοο" –και δέχτηκα με χαρά. Τώρα που μιλάμε, πάντως, είμαι σε επαφές για την κυκλοφορία νέου υλικού, καινούριων τραγουδιών.
Υπάρχουν και συναυλιακά σχέδια βασισμένα στο "Πέτρα Που Κυλάει", για το άμεσο μέλλον;
Το καλοκαίρι θα περιοδεύσω σε όλη την Ελλάδα με την παράσταση "Πέτρα Που Κυλάει", μαζί με τέσσερεις μουσικούς. Μεταξύ των οποίων και η καταπληκτική τραγουδίστρια και πιανίστα Σάσα Παπαλάμπρου.
Τι βρήκες στη φωνή της Μιρέλας Πάχου, ώστε να την εντάξεις στο σύμπαν των παλιών σου τραγουδιών;
Με τη Μιρέλα είχαμε μια πολύ ωραία συνεργασία, δέσαμε σαν φωνές και σαν χαρακτήρες, γίναμε καλοί φίλοι. Κι αυτό πιστεύω πως βγαίνει και στα τραγούδια μου που λέμε παρέα.
Θα σε ενδιέφερε να έφτιαχνες έναν δίσκο για κάποια φωνή που θαυμάζεις, αποποιούμενος για λίγο τον ρόλο του τραγουδιστή;
Μου έχει συμβεί στο παρελθόν, π.χ. με τις κυρίες Αλέκα Κανελλίδου και Ελένη Δήμου, να γράψω τραγούδια για εκείνες. Απλά δεν μπήκα ποτέ σ' αυτή τη διαδικασία συστηματικά. Όταν γράφω ένα τραγούδι, το γράφω για όλους.
Άντλησες καθόλου από τα "πειραγμένα" εκείνου του παλιού tribute στην τραγουδοποιία σου, το "Στον Βαγγέλη Με Αγάπη" (1998), καθώς ξαναφανταζόσουν το υλικό του "Πέτρα Που Κυλάει";
Μπορείτε να πείτε πως είναι μια εξέλιξη εκείνης της ιδέας, μόνο που τώρα τα τραγούδια μου τα "πείραξα" ο ίδιος!
Τι προσφέρει το πέρασμα του χρόνου σε μια καλλιτεχνική πορεία σαν τη δική σου;
Προσφέρει μια καινούρια, άμεση κι ευχάριστη εμπειρία! Για τον μουσικό, το πάλκο είναι ο πρώτος φυσικός του χώρος. Ο δεύτερος είναι το στούντιο. Όταν δουλεύω τα τραγούδια μου στο στούντιο, δεν καταλαβαίνω πώς περνάει η ώρα.
Η πρακτική των επαν-επισκέψεων στα παλιά, εντωμεταξύ, μας είναι αρκετά γνώριμη από τη διεθνή δισκογραφία. Υπάρχουν κάποια παραδείγματα, τα οποία να έχεις θαυμάσει;
Θαυμάζω πάντοτε μια διασκευή, αρκεί αυτή ή αυτός που την κάνει να μένει πιστός/η στις ιδέες της φαντασίας του. Για παράδειγμα, η ερμηνεία του Joe Cocker στο "With A Little Help From My Friends" των Beatles.
Η συνέχεια στο Athinorama.gr