Ένα: τα ερωτικά τραγούδια δεν απευθύνονται πουθενά παρά στον ίδιο τον εαυτό τους. Σαν κόμπρα που τρώει την ουρά της. Δύο: τα ερωτικά τραγούδια δεν είναι ποτέ μόνο ερωτικά τραγούδια. Είναι πολιτικά τραγούδια. Είναι τραγούδια θυμού. Είναι τραγούδια ενάντια στην εξουσία. Τρία: ο πόνος είναι ένας καλός οδηγός για να γράψεις ένα τραγούδι. Και το τραγούδι είναι ένας έμπιστος οδηγός για να ξεφύγεις από τον πόνο: "Θα σκοτώσω το δράκο για σένα μα είσαι ψεύτης όταν λες πως μ’ αγαπάς".
Τα τραγούδια της Σινέντ Ο’ Κόνορ κατάφερναν να κινηθούν ταυτόχρονα σε διαφορετικά πλατό κόλασης. Αν οι στίχοι του "Troy" υλοποιούν ένα σπαρακτικό τραγούδι για την ερωμένη που ξέμεινε πίσω και, ανήμπορη να παρέμβει, παρακολουθεί από μακριά την αντικαταστάτριά της ν’ αγκαλιάζει τον πρώην εραστή της, την ίδια στιγμή είναι μια οργισμένη δήλωση για τη μητέρα της που την κακοποιούσε όταν ήταν μικρή. Η παιδική ηλικία είναι μια Τροία που δεν μπορεί να καεί δεύτερη φορά. Επειδή έχει ήδη καεί ολοσχερώς από τη μητρική πυρκαγιά. Κι όμως, το τραγούδι, μια σύγχρονη εκδοχή του κλασικού ποιήματος από τον Γέιτς, είναι μια παράκληση. Σ’ αγαπώ. Γύρνα ξανά. Κι ας το φωνάζει εκ του ασφαλούς. Η μητέρα της ήταν νεκρή όταν ηχογραφήθηκε ο δίσκος.
Ακόμα και το "Nothing Compares 2 U", το πιο διάσημο σινγκλ της, δεν είναι ένα τραγούδι για την απώλεια της αγάπης, αλλά για την παγωνιά. Βλέποντας ξανά τη Σινέντ Ο’ Κόνορ να περπατάει σ’ ένα έρημο χειμωνιάτικο πάρκο στο Παρίσι, ντυμένη στα μαύρα, με τις αρβύλες και το ξυρισμένο της κεφάλι, μου κάνει εντύπωση που επέζησε μέχρι τα πενηνταέξι της. Κανονικά θα έπρεπε να είχε πνιγεί το ’90, από τα δάκρυα που αφήνει στο τέλος του βίντεο κλιπ: "Από τότε που έφυγες, μπορώ να κάνω ό,τι θέλω". Αλλά η αγάπη είναι πιο κρύα από το θάνατο.
Τίποτα βέβαια δεν συγκρίνεται με το τραγούδι. Και η Σινέντ προτιμούσε να στέκεται στην πλευρά του τραγουδιού. Είχε καταλάβει από νωρίς πως η φωνή είναι ένα ισχυρό όπλο και όταν έσκισε σε κομματάκια τη φωτογραφία του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’, σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση, το έκανε τραγουδιστά: "Θα κερδίσουμε". Ενώ ήξερε πως η ήττα γράφει τα τραγούδια.
Η συνέχεια στο athinorama.gr
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.