Δεν υπήρξε ο πιο φανταχτερός κιθαρίστας. Δεν έκανε εξώφυλλα κάθε μήνα, ούτε είχε το τυπικό attitude ενός rockstar. Ο Gary Moore δε γεννήθηκε για να εντυπωσιάσει. Γεννήθηκε για να νιώθει. Και να σε κάνει να νιώθεις. Η κιθάρα του δεν έπαιζε απλά νότες. Μιλούσε, σπάραζε, σου φώναζε με τρόπο που δεν χρειάζονταν λέξεις!
Από τα χρόνια με τους Thin Lizzy μέχρι την καθηλωτική απήχηση του "Still Got the Blues" το 1990, ο Gary Moore είχε ένα μοναδικό όπλο: την ειλικρίνειά του. Δεν είχε στιλιζαρισμένο ήχο.
Είχε συναίσθημα. Είχε εκείνο το "σπάσιμο" στο bend που έκανε την καρδιά σου να ραγίζει... Ο B.B. King είχε κάποτε πει: "Ο Gary είναι από τους λίγους λευκούς κιθαρίστες που κατάλαβαν πραγματικά τα blues. Και τους έδωσε τη δική του ψυχή".
Η συνέχεια εδώ