"The bats have left the bell tower. The victims have been bled. Red velvet lines the black box. Bela Lugosi's dead". Λίγοι στίχοι έχουν ακουστεί τόσο επικίνδυνοι στην ιστορία του rock όσο οι πρώτες λέξεις που τραγουδά -ή μήπως ψιθυρίζει;- ο Peter Murphy στην εισαγωγή του Bella Lugosi's Dead. Δεν είναι όμως μόνο τα λόγια. Είναι κι η μουντάδα που εκπέμπει ο ήχος των Bauhaus· ένα γοητευτικό σκοτάδι που καλεί τους fans όπως οι λάμπες υγραερίου καλούν τις πυγολαμπίδες.
Minimal γραμμές, άρωμα decadence και μία σκοτεινή οπτική που φλερτάρει με τον ρομαντισμό
Πώς όμως προέκυψαν όλα αυτά; Τα τέλη των 70s στο Νορθάμπτον δεν ήταν ακριβώς ηλιόλουστα χρόνια. Οικονομικά προβλήματα, ανεργία και η Μεγάλη Βρετανία να μπαίνει σιγά σιγά στον αστερισμό της Margaret Thatcher. Ο καθένας έβρισκε τον δικό του τρόπο για να ξεφύγει από ένα ζοφερό μέλλον. Τέσσερις νεαροί από τα Ανατολικά Μίντλαντς, λοιπόν, αποφάσισαν το 1979 να κάνουν τη δικιά τους επανάσταση: έφτιαξαν μία μπάντα και την είπαν Bauhaus 1919. Σαράντα χρόνια μετά, τα δύο βασικότερα μέλη του συγκροτήματος (ο frontman κι ο μπασίστας David J) τραγουδούν ακόμη κι έρχονται στην Ελλάδα για δύο επετειακές συναυλίες.
Τι σχέση όμως είχε ένα αρχιτεκτονικό κίνημα από τη Γερμανία με τη μουσική των post-punkers; Όπως κι οι ίδιοι κάποτε είχαν παραδεχθεί μάλλον καμία, πέρα από το ότι τους έδωσε ώθηση στο ξεκίνημα. Minimal γραμμές, ένα decadent άρωμα και μία σκοτεινή οπτική που φλερτάρει με τον ρομαντισμό ήταν τα στοιχεία που έφερναν στη μουσική σκηνή -ή αλλιώς το γοτθικό στοιχείο όπως το ερμήνευαν κάτι πιτσιρικάδες με πολύ μεγάλη φαντασία από τη μέση του πουθενά της Αγγλίας. Το Gothic rock, χωρίς να το ξέρει, είχε βρει τότε του πρωτοπόρους του.
Το In the Flat Field (που θα ακουστεί σχεδόν ολόκληρο στις επετειακές συναυλίες) έχει το δικαίωμα να φιγουράρει ανάμεσα στα αριστουργήματα του new wave.
Ο Murphy από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του επί σκηνής έδειξε ότι δεν ήταν άλλος ένας τραγουδιστής που απλά προσπαθούσε να κάνει το κομμάτι του. Βαθιά χροιά, θεατρικότητα κι ένα βλέμμα που, ηθελημένα ή άθελά του, έδειχνε να ακροβατεί με σκοτεινές περιοχές του μυαλού. Όσο για τις συνθέσεις τους; To Bella Lugosi's Dead γράφτηκε όταν ήταν μόλις έξι εβδομάδων γκρουπ. Κατάφερε όμως να μείνει για δύο ολόκληρα χρόνια στα ανεξάρτητα βρετανικά charts. Κι αυτό ήταν το λιγότερο, αφού τέσσερις δεκαετίες αργότερα παραμένει ένας ύμνος που στέλνει τους ακροατές σε παράξενες διαδρομές.
Στο ξεκίνημα των 80s έβγαλαν τον πρώτο και πιο θρυλικό δίσκο τους: το In the Flat Field (που θα ακουστεί σχεδόν ολόκληρο στις επετειακές συναυλίες) έχει το δικαίωμα να φιγουράρει ανάμεσα στα σκοτεινά αριστουργήματα του new wave.
Ακολούθησε το Mask, όπου έσπασαν κάποια δεσμά αγγίζοντας ακόμα και την pop, καταφέρνοντας έτσι να ακουστούν σε πολύ μεγαλύτερα ακροατήρια. Φυσικά αυτό δεν ήταν κάτι που οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί άφησαν ασχολίαστο. Όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται, ακόμη υπάρχουν γκοθάδες που θεωρούν ότι η μπάντα ξεπουλήθηκε μετά το ντεμπούτο της. Ένα φαινόμενο που δείχνει το μέγεθος της ταύτισης που κατάφεραν να προκαλούν στους φανατικούς ακροατές τους.
Mέσα σε 4 χρόνια καριέρας πρόλαβαν να επηρεάσουν από τον Marilyn Manson μέχρι τους Ιnterpol
Όσο για την αιώνια απορία του κατά πόσο ο Peter Murphy αντέγραφε τον David Bowie, υπάρχει μία ενδιαφέρουσα ιστορία που δείχνει ότι η τύχη παίζει περίεργα παιχνίδια. Κουρασμένος από το να ακούει ψιθύρους και φωνές σχετικά με το ζήτημα, ο frontman των Bauhaus αποφάσισε το 1982, σε μία συνέντευξή του στo BBC, να δώσει την απάντησή του: "Είμαστε η δικιά μας μπάντα κι ό,τι κάνουμε είναι πρωτότυπο. Έτσι για να απαντήσουμε σε όσους λένε ότι κοπιάρω τον Bowie, έχουμε ετοιμάσει ένα κομμάτι που δείχνει πώς θα ακουγόμασταν αν πραγματικά τον κοπιάραμε". Βέβαια, τελικά, το συγκεκριμένο hit είναι το πιο διάσημο τους στα αμύητα αυτιά.
Στις 5 Ιουλίου του 1983, λίγο αφού είχαν βγάλει το άλμπουμ Burning from the Inside, αποχαιρέτησαν το κοινό όπως μόνο αυτοί θα μπορούσαν να κάνουν: μετά από πολλά encore, o David J έφυγε από τη σκηνή ξεστομίζοντας τρεις πολύ απλές και συγκεκριμένες λέξεις "rest in peace". Θα έκαναν 25 χρόνια να βγάλουν ξανά άλμπουμ.
Είχαν προλάβει όμως να επηρεάσουν από τον Marilyn Manson και τους Mogwai μέχρι τους Interpol και τους Smasking Pumpkins. Είχαν καταφέρει, μέσα σε περίπου τέσσερα χρόνια καριέρας να αφήσουν τέτοια κληρονομιά, ώστε σαράντα χρόνια αργότερα πολλές ευρωπαϊκές πόλεις να περιμένουν ένα live τους πως και πως.
Ο Peter Murphy στην Ελλάδα
Αθήνα | 14/12 | TAE KWON DO
Προπώληση: 34 Ευρώ (Όρθιοι), 40 Ευρώ (Καθήμενοι)
Ταμείο: 38 Ευρώ (Όρθιοι), 45 Ευρώ (Καθήμενοι)
Θεσσαλονίκη | 15/12 | Principal Theater
Προπώληση: 32 Ευρώ (Όρθιοι)
Ταμείο: 35 Ευρώ (Όρθιοι)
VIP / Meet & Greet Εισιτήρια
140 Ευρω - περιλαμβάνει εισιτήριο, παρακολούθηση του soundcheck και pre show meet&greet. Ο αριθμός των VIP εισιτηρίων είναι πολύ περιορισμένος.