Πριν από ακριβώς 30 χρόνια, το 1993, ο Γερμανός καλλιτέχνης Haddaway κυκλοφόρησε ένα τραγούδι-ύμνο για τη γενιά των σημερινών σαραντάρηδων, το What is Love. Επρόκειτο για ένα party anthem που έφτασε στην κορυφή των charts 13 χωρών και το impact του κρατάει γερά μέχρι τις μέρες μας. Γιατί όχι; Τα ανέμελα eurodance beats του συνοδεύουν ένα ερώτημα διαχρονικό: Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη (ή έρωτα); Ένα ερώτημα που προσωπικά άρχισα να το νιώθω επιτακτικό γιατί τριβέλιζε συνεχώς στο μυαλό μου το βράδυ που βρέθηκα στη βερνισάζ της έκθεσης Modern Love: Η αγάπη στα χρόνια της ψυχρής οικειότητας του Εθνικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης. Κι αυτό παρότι έχω έτοιμη, "πληρωμένη" απάντηση να δώσω στον Haddaway: Ο έρωτας είναι μια κοινωνική κατασκευή ή, όπως τραγουδούν οι Pet Shop Boys, "love is a bourgeois construct".
Μια τέτοια, φαινομενικά κυνική, απόφανση θα μπορούσε βέβαια να εκληφθεί ως ένδειξη απογοήτευσης, απελπισίας και παραίτησης από όλα τα δυνητικά "σ’ αγαπώ", τα "μόνο εσύ" και τα "για πάντα μαζί" του κόσμου. Αλλά δεν είναι τίποτα απ’ αυτά, μιας και δεν συνεπάγεται ότι δεν υπάρχουν "έρωτες ανεπανάληπτοι κι απίθανοι κι αγάπες ωραίες". Σημαίνει ότι είναι "κατασκευασμένοι κι όμως αληθινοί", αλλά και ότι το τι βιώνεται ως έρωτας από τον καθένα μας μπορεί να διαφέρει, μιας και το "concept" του έρωτα δεν υπάρχει ανεξάρτητα από τις ανάγκες, τις ιδέες, τα όνειρά μας. Ας βάλουμε όμως τα πράγματα σε μια σειρά...
Η συνέχεια στο Madamefigaro.gr
*Κεντρική φωτό: Άποψη του έργου "I Don’t Know You, So I Can’t Love You" (2018) της Marge Monko από την περιοδική έκθεση "Modern Love: Η αγάπη στα χρόνια της ψυχρής οικειότητας" που παρουσιάζεται στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (έως τις 28 Μαΐου 2023).
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.