Η εποχή της Μελισσάνθης Μάχουτ

"Τα οξύμωρα που συμβαίνουν στη ζωή είναι θεμιτά και βοηθούν στη βαθύτερη κατανόηση του εαυτού μας", λέει το κορίτσι που παρά τη λατρεία του στον Leonard Cohen βρέθηκε πέρυσι να συμπρωταγωνιστεί με τους Will Ferrel και Rachel McAdams σε ταινία του Netflix για τη Eurovision. Μιλώντας στο τηλέφωνο με τη Μελισσάνθη Μάχουτ -ενόσω η Άννα, η γάτα της προσπαθούσε να τραβήξει την προσοχή της- κατάλαβα πως δεν αγαπά τα πρόχειρα συμπεράσματα. Προτιμά να ερμηνεύει όσα συμβαίνουν γύρω της μετά από πολλή σκέψη και περισυλλογή. 

Με σπουδές στο Εθνικό Θέατρο και τη Royal Academy of Dramatic Arts στο Λονδίνο, απώτερος σκοπός της ήταν να ασχοληθεί με τον κινηματογράφο, ωστόσο ξεκίνησε από το θέατρο για την απαραίτητη κλασική εκπαίδευση, όπως δικαίως την είχαν συμβουλέψει. Το 2016, ο Τάσος Μπουλμέτης με το "Νοτιά" του, της θύμισε το όνειρό της και έκτοτε αποφάσισε να το κυνηγήσει στο εξωτερικό. Η Kassandra στο video game Assasin’s Creed Odyssey άλλαξε τα επαγγελματικά standards της, παρέχοντάς της την ελευθερία να προσεγγίσει το ρόλο σύμφωνα με τη δική της αισθητική. 

Σήμερα, η αγαπημένη του καθηγητή Λαΐνη στη σειρά Έτερος Εγώ, Τόνια βρίσκεται προσωρινά λόγω της πανδημίας στην Αθήνα, βοηθάει τους γονείς της στα μαθήματα αγγλικών του φροντιστηρίου τους και συζητά για νέες παραγωγές στο Netflix. Οι γονείς της σίγουρα δε φαντάζονταν ότι το όνομα που επέλεξαν για την κόρη τους από τον ομώνυμο δίσκο του λατρεμένου τους Μάνου Χατζηδάκι θα έβγαινε προφητικό. Όλα δείχνουν πως ζούμε στην "Εποχή της Μελισσάνθης". 

Το επίθετό σου δεν παραπέμπει σε καναδική καταγωγή και είμαι περίεργη να μάθω τι έχεις ακούσει κατά καιρούς γι᾽αυτό.
Όταν το ακούει κάποιος συνήθως συμπεραίνει ότι κατάγομαι από κάποια χώρα της ανατολής. Από την πλευρά του πατέρα μου, ο παππούς μου ήταν Πολωνός και η γιαγιά μου από τη Σκωτία. Ο δε παππούς μου είχε επτά αδέρφια, εκ των οποίων επέζησαν μόνο οι τρεις. Πέθαναν στον πόλεμο ή σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Οπότε, φεύγοντας μαζί με τα δύο του αδέρφια αρχικά για Αμερική, άλλαξε το επίθετό του. Επισκέφθηκα τη γιαγιά μου πριν από ένα χρόνο και ψάχνοντας "διακριτικά" στα πράγματά της, βρήκα τα χαρτιά του παππού μου για να ταξιδέψει από την Ευρώπη με το υπερατλαντικό. Το όνομα ήταν πάλι Μάχουτ, άρα το είχε αλλάξει προτού φύγει και δε μπορούμε να βρούμε πώς λεγόταν αρχικά. 

Σε έχει φέρει κανείς σε δύσκολη θέση εξαιτίας του ονόματός σου;
Στην επαρχία που μεγάλωσα, βλέπαμε τα tags ΧΑ σε κάτι ξεχασμένα πλυσταριά και τα παιδιά της περιοχής τα διακωμωδούσαν, αλλάζοντάς τα σε Χρυσά Αβγά, ήταν σε επίπεδο ανέκδοτου τότε. Επιστρέφοντας από τις σπουδές στην Αγγλία και βλέποντας ότι είχε "ανέβει" τόσο πολύ η ΧΑ, σκεφτόμουν μήπως προέκυπτε κάποιο πρόβλημα. Είχα μιλήσει σε συνεντεύξεις κιόλας εναντίον αυτής της οργάνωσης, αλλά ευτυχώς δε συνέβη τίποτα. 

Η μοναδικότητά του θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως πλεονέκτημα. 
Δεν το έχω αντιμετωπίσει ποτέ ως κάτι μοναδικό γιατί έτσι κι αλλιώς ποτέ κανένας δεν το προφέρει σωστά (γέλια). Από το δημοτικό μέχρι και τώρα, όταν πρόκειται να το πει κάποιος σκέφτομαι "για να δούμε ποια εκδοχή θα ακούσουμε σήμερα". Στο εξωτερικό από την άλλη δε μπορούν να πουν το Μελισσάνθη, οπότε νομίζω στη ζωή μου δεν έχω ακούσει ποτέ κάποιον να προφέρει σωστά ολόκληρο το όνομά μου με την πρώτη. (γέλια) Στην Ελλάδα είναι Μαχούτ, Μαχμούτ, ασ᾽το. Επίσης, Χρυσάνθη, Μαριάνθη, Χρυσόθεμη(!). 

H Μελισσάνθη, τα καλοκαίρια της και το ελληνικό #metoo

Η εικόνα της Μελισσάνθης σήμερα έχει μεγάλη απόκλιση από τα καλοκαίρια της εφηβείας της στο Άργος;
Πρόσφατα διαπίστωσα ότι έχω μία καταπληκτικά επιλεκτική μνήμη. Πράγματα που αποφασίζω ότι δεν είναι χρήσιμα για την εξέλιξή μου, αποσπούν την προσοχή μου από κάτι ή δε θέλω να τα θυμάμαι, τελικά τα ξεχνάω. Δε θυμάμαι κάτι ενιαίο, παρά μόνο εικόνες, άρα δε μπορώ να συγκρίνω το τότε με το τώρα. 

Μήπως η επιλεκτική μνήμη είναι θέμα αυτοπροστασίας;
Το εξηγούσα προχθές: Η διαδικασία είναι σα να διαγράφονται από την επιφάνεια εργασίας αλλά όχι από το σκληρό δίσκο. Αν υπάρξει κάποια εκτενής συζήτηση με άτομο που ήταν παρόν, ενδεχομένως να ανακληθούν αυτές οι μνήμες. Από την άλλη, η εξάλειψη μιας μνήμης μπορεί να συμβαίνει για τη δημιουργία νέων αναμνήσεων, λόγω έλλειψης στο σκληρό δίσκο.

Τι ξεχνάς εσκεμμένα;
Έχω απελπιστικά μικρή αν(τ)οχή στην αρνητικότητα. Θεωρώ ότι έχουμε πολλά πράγματα για τα οποία μπορούμε να είμαστε ευγνώμονες. Πιστεύω πως με δουλειά και ευχάριστη διάθεση τα περισσότερα λύνονται. Όταν αναλωνόμαστε με γκρίνια και αρνητικότητα στα καθημερινά μικροπράγματα, φαίνεται πραγματικά άδικο για εκείνους που έχουν όντως σοβαρά προβλήματα. Μάλλον αυτήν την αρνητικότητα και ό,τι προκύπτει ως αποτέλεσμα διαγράφω. 

Πόσο ευγνώμων λοιπόν αισθάνεσαι για το ελληνικό #MeToo;
Κάθε μέρα που περνούσε η αντίδρασή μου ήταν διαφορετική. Αρχικά ήταν σοκ, μια ανάμνηση της πραγματικότητας από την οποία έφυγα, αφού εργάζομαι κυρίως στο εξωτερικό πια. Προσωπικά υπήρξα κυρίως μάρτυρας γεγονότων έντονης αρνητικότητας, εγωισμού και ναρκισσισμού από διάφορους ανθρώπους του χώρου. Δε μου έκανε αυτός ο τρόπος, δεν τον δεχόμουν και επέλεξα να φύγω στο Λονδίνο. Έτσι, την πρώτη ημέρα αισθάνθηκα ένα πάγωμα γιατί άρχισα να θυμάμαι τα παραπάνω, τη δεύτερη ημέρα οργή και όσο περνούσε ο καιρός ήρθε η ανακούφιση. Είναι ένα τεράστιο άλμα προς μία εντελώς διαφορετική πραγματικότητα και δε θα μπορούσαμε να είμαστε περισσότερο ευγνώμονες όλοι οι άνθρωποι του χώρου ως προς τους καταγγέλοντες για να ξεκαθαρίσει το τοπίο παντού, όχι μόνο στο θέατρο. Πλέον δημιουργούνται φορείς και νόμοι για την προστασία των θυμάτων ώστε να μπορούν να βελτιώσουν με τις καταγγελίες τους το χώρο στον οποίο δραστηριοποιούνται. 

Κρίνεις ότι θα έχει αποτέλεσμα δηλαδή;
Μα ήδη έχει. Ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα αρχικά, είναι ότι ο κόσμος το συζητά. Από τη στιγμή που από το "αυτά τα πράγματα δεν τα λέμε", τώρα συζητιέται παντού πια, σταματά να είναι ταμπού. Αυτό είναι το μεγαλύτερο βήμα και τα υπόλοιπα θα έρθουν. Η πρόοδος πάντα είναι ηθική ικανοποίηση. 

To Netflix, ο Σωτήρης Τσαφούλιας και η επιβράβευση

Ηθική ικανοποίηση από την καριέρα σου πότε άντλησες; Υποθέτω όταν βρέθηκες υποψήφια για βραβείο BAFTA;
Για μένα πάντα υπάρχει το αγγλοσαξωνικό κομμάτι, η ανάγκη να κάνω κάτι και στην άλλη μου γλώσσα. Συνεπώς, από τη στιγμή που κατάφερα να κάνω κάτι και στα ελληνικά και στη συνέχεια στο εξωτερικό σε μεγάλη κλίμακα, ναι αυτό μου έδωσε μεγάλη χαρά. Η υποψηφιότητα ήταν κάτι σαν επιβεβαίωση πως ό,τι έχει γίνει μέχρι στιγμής υπήρχε λόγος που έγινε, οι αποφάσεις που πάρθηκαν ήταν σωστές. Στην Ελλάδα επίσης, οι συνεργασίες μου είναι υπέροχες, με αποκορύφωμα το Έτερος Εγώ με το Σωτήρη Τσαφούλια. Το σετ του απαρτίζεται από ανθρώπους που έχουν τρυφερότητα μεταξύ τους και τρέφουν σεβασμό προς τη δουλειά όλων. Ο τρόπος με τον οποίο δουλεύει ο Σωτήρης θα έπρεπε να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, είναι πραγματικά καλλιεργημένος και ευφυής.

Περισσότερο ενθουσιασμό έχεις εισπράξει ως Τόνια, Mita Xenakis ή ως Κassandra;
Στο δρόμο και στο Ιnstagram, ως Τόνια. Δεν είμαι πολύ σίγουρη ότι υπάρχει πολύς κόσμος που έχει κάνει τη σύνδεση με τη Mita Xenakis. Η Κassandra από την άλλη είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο. Ακόμη, καθημερινά στο Instagram δέχομαι άπειρα μηνύματα, κάνουμε κάποια instalives, όπως επίσης στο εξωτερικό συνεχίζουν να γίνονται διαδικτυακά συνέδρια. Ο κόσμος των gamers βέβαια, είναι πολύ διαφορετικός από εκείνον των Netflix και Cosmote TV. Είναι πιο σιωπηλοί και διακριτικοί fans. 

Κάποιο περίεργο φλερτ δηλαδή δεν έχει συμβεί;
Ίσως κάποια περίεργα dms στο Instagram. Περισσότερο όμως ως θαυμασμό θα το χαρακτήριζα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι νιώθω λιγότερη αμηχανία. Προσωπικά έκανα μία δουλειά που λάτρεψα, αλλά αυτό δεν είναι το ίδιο για κάποιον που έχει αφιερώσει 300 ώρες σε ένα παιχνίδι ακούγοντας τη φωνή μου. Αφιερώνω όσο περισσότερο χρόνο μπορώ σε αυτά τα μηνύματα - ένα πολύ συγκινητικό προήλθε από έναν 35χρονο που μου είπε ότι παίζοντας το παιχνίδι διαπίστωσε την αλήθεια για τη σεξουαλικότητά του και βρήκε τη δύναμη να την εκφράσει. Το πιο κουλό βέβαια, ήταν ένα τατουάζ που είχε κάνει κάποιος με το πρόσωπο της Κassandra. 

Έχεις κάποιο ιδιαίτερο backstage να μοιραστείς μαζί μου από το Fire Saga;
Πέρα από τον ενθουσιασμό που ένιωθα για τα πρώτα γυρίσματα, δεν ήξερα τι θα συναντήσω πηγαίνοντας εκεί. Το περιβάλλον ωστόσο ήταν τόσο χαλαρό, τόσο άνετο και ανθρώπινο... Μιλάμε για πραγματικά πολύ καταξιωμένους ανθρώπους που ήταν πολύ πιο προσγειωμένοι από άτομα που έχω συναντήσει στην Ελλάδα και που έχουν καταφέρει το 1/10 από αυτούς. 

Πες μου κάτι που θυμάσαι από τα γυρίσματα και γελάς.
Για τη σκηνή με τη χορογραφία είχαμε κάνει πρόβες με τα κοστούμια και όλο το grande σκηνικό, αλλά δεν είχαμε χρησιμοποιήσει το μηχάνημα καπνού. Η παραγωγή είχε φτιάξει μία σκηνή ρέπλικα αυτής του Τελ Αβίβ και είχε φέρει τόσο κόσμο που θύμιζε πραγματική συναυλία. Μπαίνει η μουσική και πάω να κάνω το πρώτο βήμα. Κανείς όμως δεν είχε υπολογίσει ότι τα μηχανήματα καπνού αφήνουν ένα είδος γλίτσας στο πάτωμα. Επομένως, η πρώτη μου προσπάθεια ως ψύχραιμη, μοιραία και ωραία επικεντρώθηκε στο να μη γλιστρήσω. Προφανώς και έπεσα στην πρώτη λήψη, έκανα τρία βήματα και έφαγα τα μούτρα μου. Ξέρεις, είναι πολύ "Μελισσάνθη" αυτό, το "πάω να το παίξω ωραία" αλλά δε βγαίνει με τίποτα, οπότε το ευχαριστήθηκα. 

Έχεις πιεστεί ποτέ να δουλέψεις κάπου εξαιτίας των χρημάτων;
Δεν το έχω κάνει και δε νομίζω ότι πρόκειται. Μπορεί να κάνω μία ή δύο δουλειές το χρόνο, αλλά αυτές τις δύο φορές θα πρέπει να γίνει από δικό μου σεβασμό προς το επάγγελμά μου και γι᾽αυτό δεν είμαι διατεθειμένη να κάνω κάποια έκπτωση. Είναι θέμα ορίων και αντοχών. 

Σχετίζεται με το γεγονός ότι οι αμοιβές στο εξωτερικό είναι καλύτερες;
Ναι, αλλά ως άνθρωπος έτσι κι αλλιώς δε χρειάζομαι πάρα πολλά χρήματα. Δεν έχω τεράστια ανάγκη για πράγματα, ταξίδια, αγορές κλπ. Σε περίπτωση που για την επόμενη δουλειά μεσολαβήσουν πέντε μήνες, θα μεριμνήσω αυτά που θα βγάλω να κρατήσουν μέχρι εκείνη τη στιγμή. 

Τώρα που έχουν σταματήσει τα πάντα, τι κάνεις;
Έχω ξεκινήσει να γράφω. Στην αρχή εννοείται πως δυσκολεύτηκα αρκετά γιατί λειτουργώ πολύ με εξωτερικά ερεθίσματα. Αφού όμως δε μπορώ να αλλάξω την κατάσταση, αποφάσισα να την εκμεταλλευθώ όσο καλύτερα μπορώ. Προσπαθώ να πειραματιστώ γράφοντας σε σενάριο καθημερινές ιστορίες, πράγματα που έχω βιώσει ή με έχουν ιντριγκάρει. Γράφω, ψιθυρίζω, βρίζω, κάνω μια βόλτα μέχρι το μπαλκόνι, μετά ξαναπεισμώνω, επιστρέφω στη θέση μου και κάπως έτσι περνούν οι μέρες. 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr