Ο κλισέ δημοσιογραφικός χαρακτηρισμός "χαμαιλέων" χρησιμοποιείται συχνά για μια σειρά από ηθοποιούς, ωστόσο σπανιότατα χρησιμοποιείται δίπλα σε ονόματα σκηνοθετών. Μία από τις πραγματικά ελάχιστες περιπτώσεις τέτοιου χαμαιλέοντα αποτελεί ο Βρετανός Ridley Scott. Ο 85χρονος σήμερα δημιουργός έχει βάλει την υπογραφή του σε τριάντα σχεδόν μεγάλου μήκους ταινίες, οι οποίες καλύπτουν όλα τα κινηματογραφικά είδη πλην του γουέστερν. Ακόμα κι αυτό, όμως, φαίνεται πως θα το καταφέρει, καθώς η επόμενη παραγωγή του, η οποία ξεκινά γυρίσματα την άνοιξη, τοποθετείται στην Άγρια Δύση. Εκτός από ποικιλία, βέβαια, ο Σκοτ διαθέτει εξίσου το ταλέντο να απογοητεύει ("Η Έξοδος: Θεοί και Βασιλιάδες", "Η Επίλεκτη"), όπως και να αλλάζει το ρου του εμπορικού σινεμά ("Alien", "Blade Runner", "Θέλμα και Λουίζ").
Η τελευταία φορά που πλησίασε στο να καταφέρει ξανά κάτι αντίστοιχο ήταν πριν από είκοσι τρία χρόνια με τον "Μονομάχο" – ο οποίος, μάλιστα, σύντομα αποκτά σίκουελ. Η επίδραση του πέντε φορές βραβευμένου με Όσκαρ πολεμικού έπους ήταν τέτοια, ώστε έφτασε να σχολιάζεται ακόμα και σε επεισόδια του αριστουργηματικού "Sopranos", σε μερικές από τις πλέον μεταμοντέρνες στιγμές της σειράς.
Την αύρα και τη φιλοδοξία ενός νέου "Μονομάχου" κουβαλάει ο σύγχρονος "Ναπολέων", μια βιογραφία που ο Scott ελπίζει να τον φέρει για πέμπτη φορά στις υποψηφιότητες των Όσκαρ και να μπορέσει να σηκώσει (επιτέλους) ο ίδιος το χρυσό αγαλματίδιο σκηνοθεσίας.
Η συνέχεια στο Athinorama.gr
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.