Στα πολύ μακρινά πια ‘00s, η απεικόνιση του αποκαλούμενου "μη προσομοιωμένου" ("unsimulated") σεξ αναδείχθηκε σε τάση η οποία ξεπήδησε από μια σειρά αμφιλεγόμενων arthouse ταινιών. Η διαχρονικά τολμηρή Κατρίν Μπρεγιά, στο περιβόητο "Romance" (1999), ψυχογραφεί μια δασκάλα η οποία όντας δυσαρεστημένη από την ανύπαρκτη λίμπιντο του συντρόφου της ξεκινά ένα σερί (εν πολλοίς ψυχρών) ερωτικών συναναστροφών με τυχαίους άντρες, εκ των οποίων και ο διάσημος πορνοστάρ Ρόκο Σιφρέντι.
Στο φινάλε του εξίσου πολυσυζητημένου "Brown Bunny" (2003), ο σκηνοθέτης - πρωταγωνιστής Βίνσεντ Γκάλο συμμετέχει σε σκηνή στοματικού σεξ με την Κλόι Σεβινί, προτού ο χαρακτήρας του ταπεινώσει συναισθηματικά εκείνον της Αμερικανίδας σε μια συνολικά προβληματική σκηνή. Ένα χρόνο αργότερα, ο πολύπειρος Μάικλ Γουιντερμπότομ επιχείρησε μια ωδή στον παθιασμένο έρωτα και την ελευθεριότητα με το "9 Songs", στο οποίο αντιπαραβάλλονται οι έντονες σκηνές σεξ με τραγούδια συγκροτημάτων όπως οι Primal Scream, Black Rebel Motorcycle Club και Franz Ferdinand.
Η συνέχεια στο Athinorama.gr
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.