Ο Francis Ford Coppola αποτελεί μια τεράστια μορφή στον κόσμο του κινηματογράφου. Πρόκειται για έναν πολυτάλαντο καλλιτέχνη, του οποίου η καριέρα εκτείνεται σε πάνω από πέντε δεκαετίες. Από εμβληματικά αριστουργήματα, όπως η σειρά ταινιών The Godfather και το Apocalypse Now, μέχρι προκλητικές προσπάθειες όπως το One From the Heart, ο Coppola ακολούθησε ατρόμητα το δημιουργικό του όραμα.
Κατά τη διάρκεια της λαμπρής καριέρας του, ο Coppola έχει συγκεντρώσει 14 υποψηφιότητες για Όσκαρ, μετατρέποντας 5 από αυτές σε βραβεία για το εξαιρετικό ταλέντο του στο σενάριο, τη σκηνοθεσία και την παραγωγή. Είναι αξιοσημείωτο ότι συγκαταλέγεται στους λίγους και εκλεκτούς που έχουν κερδίσει Όσκαρ και στις τρεις κατηγορίες, γεγονός που αποδεικνύει την κινηματογραφική του δεινότητα. Επιπλέον, μπορεί να υπερηφανεύεται για 16 υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα, 3 από αυτές στέφθηκαν από επιτυχία.
Tο επερχόμενο έργο του, το Megalopolis, αποτελεί μια μεγαλειώδη ιστορία που διαδραματίζεται στο φόντο μιας μετα-αποκαλυπτικής Νέας Υόρκης. Σήμερα, ο λαμπρός δημιουργός έχει τα γενέθλιά του -γίνεται 85 (!) χρόνων και εμείς αποφασίσαμε να τιμήσουμε την κληρονομιά του με μερικές από τις καλύτερες δημιουργίες του, τις οποίες θα βρεις με χρονολογική σειρά στην παρακάτω λίστα.
You're a Big Boy Now (1966)
Ο Coppola κέρδισε το μεταπτυχιακό του στο UCLA κάνοντας αυτήν τη ρομαντική κωμωδία για τον νεαρό Bernard Chanticleer (Peter Kastner), ο οποίος, αν και 19 ετών, εξακολουθεί να ζει με τους αυταρχικούς γονείς του (Rip Torn και η υποψήφια για Όσκαρ, Geraldine Page) και θέλει να ξεφύγει από τα νύχια τους με κάθε τρόπο.
The Rain People (1969)
Το The Rain People είναι ένα road movie με πρωταγωνίστρια τη Shirley Knight σε μια "πυρακτωμένη" ερμηνεία ως Natalie Ravenna, μια νοικοκυρά που, όταν μαθαίνει ότι είναι έγκυος από τον σύζυγό της, Vinny (Robert Modica), αποφασίζει ότι έχει κουραστεί από τον γάμο και αποφασίζει να κάνει ένα διάλειμμα, διασχίζοντας μόνη της τη χώρα. Στην πορεία γνωρίζει έναν μυστηριώδη άνδρα ονόματι Killer (James Caan) και βρίσκει τον εαυτό της να έλκεται από τον αστυνομικό της εθνικής οδού, Gordon (Robert Duvall).
The Godfather (1972)
Τον Μάρτιο του 1972, το The Godfather χτύπησε σαν κεραυνός εν αιθρία. Πιστέψτε μας, υπήρχαν μηδαμινές προσδοκίες ότι αυτή η ταινία, που έμοιαζε με ένα ακόμη απλό γκανγκστερικό φιλμ, θα ήταν έστω καλή, πόσο μάλλον το αριστούργημα που όλοι είδαμε.
Η κοινή ρήση ότι ο "Νονός" είναι η καλύτερη ταινία που γυρίστηκε ποτέ από ένα κακό βιβλίο είναι λίγο άδικη για το πρωτότυπο του Mario Puzo, επειδή δημιούργησε το πρότυπο, με το οποίο ο Coppola μπόρεσε να ανυψώσει και να επαναπροσδιορίσει αυτούς τους χαρακτήρες και να μετατρέψει το έπος τους σε ταινία δράσης, ερωτική ιστορία και όπερα, όλα μαζί. Για το έργο του ο Coppola κέρδισε το δεύτερό του Όσκαρ σεναρίου και η ταινία τού χάρισε την πρώτη του υποψηφιότητα για Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας.
The Conversation (1974)
Ο Coppola κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο στο Φεστιβάλ των Καννών το 1974 για αυτή τη σχολαστικά φτιαγμένη μελέτη χαρακτήρα του Harry Caul (Gene Hackman, υποψήφιος για Όσκαρ), ενός έντονα ιδιωτικού ανθρώπου, το επάγγελμα του οποίου είναι ειρωνικά αυτό της ηλεκτρονικής παρακολούθησης.
The Godfather Part II (1974)
Το The Godfather Part II του Coppola παραμένει μέχρι σήμερα το μοναδικό sequel, που κέρδισε ποτέ το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Η διχασμένη δομή της ιστορίας του, που συνεχίζει την ιστορία του The Godfather μετά την ανάληψη του "θρόνου" από τον Michael (Al Pacino, υποψήφιος για Όσκαρ), ενώ τη διασταυρώνει με την ιστορία του νεαρού Vito Corleone (Robert De Niro, βραβευμένος με Όσκαρ), όταν αυτός ξεκινάει για πρώτη φορά την εγκληματική του καριέρα, θεωρήθηκε αρχικά συγκεχυμένη από ορισμένους κριτικούς, αλλά οι περισσότεροι θεώρησαν ότι η ταινία ήταν ένα τολμηρό βήμα προς τα εμπρός, και η φήμη της έχει μεγαλώσει στα χρόνια που μεσολάβησαν.
Για την ταινία, ο Coppola κέρδισε το πρώτο του Όσκαρ για την παραγωγή, το πρώτο του Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας και το τρίτο του Όσκαρ σεναρίου.
Apocalypse Now (1979)
Αναμφισβήτητα μια από τις σπουδαιότερες πολεμικές ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ, το Apocalypse Now του Coppola, κατά τη διάρκεια της παραγωγής, φημολογούνταν ότι θα ήταν ένα τεράστιο φιάσκο, με υπερβολικό προϋπολογισμό και εκτός ελέγχου, αλλά όταν η ταινία έκανε τελικά πρεμιέρα, αποδείχθηκε θρίαμβος.
The Outsiders (1983)
Η πρώτη από τις δύο ταινίες του 1983 που σκηνοθέτησε ο Coppola από τα μυθιστορήματα της S.E. Hinton, το The Outsiders, παρουσίασε ένα who's who του νεαρού Χόλιγουντ εκείνης της εποχής: Matt Dillon, Diane Lane, C. Thomas Howell, Ralph Macchio, Rob Lowe, Tom Cruise, Emilio Estevez και Patrick Swayze, μεταξύ άλλων, σε μια ιστορία για την αντιπαλότητα συμμοριών σε μια πόλη της Οκλαχόμα.
Peggy Sue Got Married (1986)
Στην πιο δημοφιλή κωμωδία της Coppola, η υποψήφια για Όσκαρ Kathleen Turner πρωταγωνιστεί ως Peggy Sue Bodell, μια νοικοκυρά που χώρισε πρόσφατα από τον άπιστο σύζυγό της Charlie (Nicolas Cage).
The Godfather Part III (1990)
Αν και ο Coppola κέρδισε την 13η και 14η υποψηφιότητά του για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Σκηνοθεσίας αντίστοιχα, το Part III δεν έχει "γεράσει" καλά, με πολλούς να πιστεύουν ότι ο Coppola μάλλον δεν έπρεπε να επιστρέψει ξανά στον "Νονό".
Το Part III έχει πολλές αξιόλογες στιγμές, αλλά ακόμη και οι καλές στιγμές χρησιμεύουν απλώς για να ξυπνήσουν αναμνήσεις από τις προηγούμενες, καλύτερες ταινίες. Φυσικά, παραμένει στην κατηγορία "κλασικό".
Bram Stoker's Dracula (1992)
Μια ταινία τρόμου με φανταστικά κοστούμια μπορεί να μοιάζει με ανωμαλία στην καριέρα του Coppola, αλλά το ντεμπούτο του στη σκηνοθεσία το 1963 ήταν για μια φτηνή ταινία τρόμου του Roger Corman, με τίτλο Dementia 13, οπότε το είδος δεν του ήταν άγνωστο.
Η εκδοχή του Coppola απέχει πολύ από το κλασικό έργο του 1931, με τον Bela Lugosi και τις επόμενες εκδοχές του, εστιάζοντας αντίθετα στην εσωτερική ζωή του βαμπιρικού αντιήρωά του (Gary Oldman), στην ανησυχία της ύπαρξής του και στο ότι τον στοιχειώνει ο θάνατος της γυναίκας του.
Οι ερμηνείες (με εξαίρεση τον Keanu Reeves ως δικηγόρο) επαινέθηκαν ευρέως, ενώ οι κριτικές για την ίδια την ταινία ήταν πολύ πιο θετικές από εκείνες του The Godfather Part III και τα παγκόσμια έσοδα της ταινίας (214 εκατομμύρια δολάρια) έδωσαν στον Coppola μια πολυπόθητη επιτυχία.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.