Βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Domenico Starnone, το Confidenza είναι ένα ταξίδι στον ανθρώπινο ψυχισμό, εξερευνώντας τη μετριότητά του και, πάνω απ' όλα, την τερατωδία του.
Μια επίκαιρη ταινία
Είναι πρόκληση να βρεις μια ταινία τόσο επίκαιρη όσο το Confidenza του Daniele Lucchetti. Αυτός ο βαθύς προβληματισμός δε σβήνει μετά από μερικές σκηνές ή ακόμη και μετά την πρώτη πράξη. Μας μιλάει για τη συνεχή ένταση και αβεβαιότητα, στην οποία ζούμε εδώ και χρόνια. Αντιμετωπίζει τους συχνά αδικαιολόγητους φόβους που μας κυριεύουν, βρίσκοντας απήχηση στον σύγχρονο διάλογο, αν και χωρίς να αναφέρει άμεσα όρους όπως "κουλτούρα ακύρωσης".
Διασκευασμένο από το βιβλίο του Domenico Starnone, το Confidenza διατηρεί το κεντρικό θέμα της ανθρώπινης φύσης, διερευνώντας τις σχέσεις, τις επιφανειακές παρουσιάσεις και την ψεύτικη μετριοφροσύνη που χρησιμοποιούμε για να θωρακίσουμε τον εαυτό μας. Ο πρωταγωνιστής, Pietro, τον οποίο υποδύεται ο Elio Germano, είναι ένας δάσκαλος που συναντά την Teresa, την οποία υποδύεται η Federica Rosellini, στην παλιά του τάξη. Καθώς η σχέση τους εξελίσσεται, αποκαλύπτουν τα βαθύτερα μυστικά τους, κινδυνεύοντας να καταστραφούν αν εκτεθούν.
Η ταινία καθηλώνει τους θεατές με μια επικείμενη αίσθηση κινδύνου. Η φαινομενικά φυσιολογική ζωή του Pietro μετατρέπεται σε μια φυλακή ψεμάτων και εμμονικής οικειότητας, αρχικά με την Teresa και αργότερα με τη Nadia, την οποία υποδύεται η Vittoria Puccini. Ο Lucchetti δημιουργεί αριστοτεχνικά μια ατμόσφαιρα σασπένς, αφήνοντας τους θεατές να αναρωτιούνται για τα κίνητρα των χαρακτήρων μέχρι το τέλος.
Ενδοσκόπηση
Το Confidenza λειτουργεί ως καθρέφτης, φέρνοντας τους θεατές αντιμέτωπους με τη δική τους αστοχία και μετριότητα. Η σχολαστική σκηνοθεσία του Lucchetti, σε συνδυασμό με τις εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών, ιδιαίτερα του Elio Germano, της Federica Rosellini και της Vittoria Puccini, βυθίζει το κοινό σε μια ιστορία εξαπάτησης και ενδοσκόπησης. Η στοιχειωτική μουσική του Thom Yorke προσθέτει βάθος στην αφήγηση, αποτυπώνοντας τη σκοτεινή ουσία της ιστορίας.
Τελικά, το Confidenza ξεπερνά τις συμβάσεις του είδους, προσφέροντας μια λεπτή εξερεύνηση της ανθρώπινης φύσης και της κοινωνικής δυναμικής. Προκαλεί τους θεατές να αντιμετωπίσουν άβολες αλήθειες και να επανεκτιμήσουν τις αντιλήψεις τους για την ηθική και την αλήθεια. Καθώς πέφτουν οι τίτλοι τέλους, ο παρατεταμένος φόβος και η αβεβαιότητα χρησιμεύουν ως υπενθύμιση της εύθραυστης φύσης της ύπαρξης, αφήνοντας τους θεατές στοιχειωμένους από το βαθύ μήνυμα της ταινίας.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.