Σε ένα απροσδιόριστο μέλλον, το οποίο είναι τέτοιο επειδή δεν υπάρχει πραγματικά καμία ανάγκη να προσδιοριστεί - θα μπορούσε να είναι σε είκοσι, τριάντα, εκατό χρόνια και το Atlas θα παρέμενε η ίδια ταινία - η ανθρωπότητα έχει αναθέσει την επιβίωση και την ευημερία της σε τεχνητές νοημοσύνες, και ειδικότερα στα συνήθη ανθρωπόμορφα ανδροειδή που εκτελούν όλες εκείνες τις εργασίες που το είδος μας έχει κουραστεί να διεκπεραιώνει.
Προσοχή: Ακολουθούν spoilers
Όμως τα μικρά ρομπότ δε θέλουν να παραμείνουν υποταγμένα και επαναστατούν, προκαλώντας έναν πόλεμο που προκαλεί τρία εκατομμύρια θανάτους και καταλήγει με την πύρρειο νίκη των ανθρώπων και με την απόδραση στο διάστημα του επικεφαλής της τεχνητής νοημοσύνης, με την υπόσχεση "θα επιστρέψω", θα επιστρέψω για να ολοκληρώσω αυτό που άφησα σε εκκρεμότητα, δηλαδή την κατάκτηση της Γης και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας των μηχανών.
Σκηνοθετημένο από τον Brad Peyton, με πρωταγωνίστρια και επίσης παραγωγό την Jennifer Lopez, το Atlas ξεκινά 28 χρόνια μετά τον Πόλεμο των Μηχανών- λαμβάνοντας υπόψη ότι στην εισαγωγή βλέπουμε μια νεαρή Jennifer Lopez που είναι προφανώς μεταξύ 10 και 12 ετών, η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή επιστημονικής φαντασίας της ταινίας είναι ότι η πρωταγωνίστρια πρέπει να είναι περίπου 40 ετών. Παρά τη σύγκρουση, η ανθρωπότητα έχει αποφασίσει ότι οι τεχνητές νοημοσύνες είναι ούτως ή άλλως γαμάτες και συνεχίζει να τις χρησιμοποιεί για να βοηθάει σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς της - μία από τις αμέτρητες προχειρότητες γραφής μιας ταινίας που φτιάχτηκε για να υπάρχει και να παίρνει ιδέες και έμπνευση από άλλα πιο ενδιαφέροντα έργα.
Η Jennifer Lopez μισεί την τεχνητή νοημοσύνη (αλλά τη χρησιμοποιεί καθημερινά, και μάλιστα παίζει σκάκι με αυτό που ελέγχει το έξυπνο σπίτι της), και γι' αυτό η μοίρα θα την οδηγήσει να πρέπει απρόθυμα να συνεργαστεί με ένα από αυτά τα ρομπότ, σε μια προσπάθεια να σταματήσει μια για πάντα τον τρομερό Harlan.
Το Atlas ξεκινά με τη σύλληψη ενός τύπου που είναι στην πραγματικότητα ένας ρομποτικός μυστικός πράκτορας που έχει διεισδύσει στη Γη από επαναστάτες της Τεχνητής Νοημοσύνης. Χάρη σε ένα τρικ, η Jennifer Lopez καταφέρνει να αποσπάσει από το μυαλό της την τοποθεσία της βάσης του Harlan, η οποία βρίσκεται σε έναν άλλο γαλαξία. Ο ανθρώπινος στρατός χαίρεται και ετοιμάζει μια αποστολή για να τον εξοντώσει μια για πάντα- το Atlas προσχωρεί στην ομάδα, και εκεί που είναι έτοιμοι να προσγειωθούν στον πλανήτη και ο αρχηγός της αποστολής καυχιέται για το γεγονός ότι η μονάδα μάχης του είναι πάντα έτοιμη για όλα τα ενδεχόμενα φτάνουν οι πύραυλοι, το διαστημόπλοιο καταρρίπτεται και η Jennifer Lopez βρίσκεται μόνη της με ένα mech, με το οποίο θα αναγκαστεί να κάνει φιλίες για να προσπαθήσει να επιβιώσει και ίσως ακόμη και να βρει και να εξοντώσει τον Harlan.
Το Atlas λοιπόν δεν είναι τόσο μια πολεμική ταινία όσο η συνηθισμένη ιστορία ενός κοριτσιού που δεν πιστεύει καθόλου στην τεχνητή νοημοσύνη, με την οποία αναγκάζεται να δημιουργήσει κάποιου είδους σχέση αν θέλει να βγει ζωντανή και να σώσει τον κόσμο.
Υπάρχουν κάποιες ωραίες απόψεις, με την έννοια του "τεχνικά καλοφτιαγμένου", αλλά εξακολουθεί να είναι η ίδια σύγχρονη συνταγή επιστημονικής φαντασίας, με τοπία που μοιάζουν να έχουν δημιουργηθεί με το Midjourney και κινούμενα σχέδια που παραμένουν στα επίπεδα της ευπρέπειας και λίγο περισσότερο. Το Atlas είναι το είδος της ταινίας που για δύο ώρες θα νιώθεις ότι την έχεις ήδη δει, χωρίς αναλαμπές, χωρίς ιδέες και χωρίς καν ισχυρή θέση στα θέματα που πραγματεύεται.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.