Το βρετανικό Esquire μίλησε με την Andi Daniel για την ψυχρή προσέγγιση της Emma Stone στο ωμό κρέας και την όρεξη του Jesse Plemons στην ταινία Kinds of Kindness.
Οι ταινίες του Γιώργου Λάνθιμου είναι γνωστό ότι δεν είναι για τους λιπόψυχους, αλλά η τελευταία του ταινία, Kinds of Kindness, προσπερνά τα ακραία αιματηρά όρια. Η μακάβρια τριάδα ιστοριών της ταινίας, με πρωταγωνιστές ένα σύνολο ηθοποιών, με επικεφαλής την Emma Stone και τον Jesse Plemons, διερευνά ζητήματα ελέγχου, λατρείας και σκληρότητας. Ωστόσο, είναι η υποβόσκουσα εμμονή με το φαγητό και τη διατροφή που απεικονίζει αυτά τα θέματα με ενστικτώδη τρόπο.
Η στιλίστρια τροφίμων του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, Andi Daniel, συμμετείχε στην παραγωγή το φθινόπωρο του 2022 στη Νέα Ορλεάνη για να διασφαλίσει ότι αυτά τα αιματηρά πιάτα θα έχουν αντίκρισμα. "Θα έλεγα ότι είναι ίσως η πιο άγρια δουλειά food styling που έχω δουλέψει ποτέ", λέει.
Ακολουθούν μερικά spoilers για το Kinds of Kindness.
Η συνέντευξη
>Πώς ενημερωθήκατε για την υπόθεση και πώς το φαγητό ταιριάζει σε αυτήν;
Ήταν πολύ ενδιαφέρον, καθώς δεν έχω δουλέψει ποτέ σε έργο στο οποίο δεν μας επιτρεπόταν να έχουμε ολόκληρο το σενάριο. Γνωρίζαμε το πλαίσιο, αλλά έτσι δουλεύει ο Γιώργος υποθέτω, δεν παίρνουμε σενάριο εκ των προτέρων, παρά μόνο τις σκηνές στις οποίες δούλευες.
>Πώς επηρέασε αυτό το κόψιμο του κρέατος που αγοράζατε;
Ήθελα το κρέας να είναι αρκετά καλής ποιότητας, ώστε η Emma να μπορεί να το φάει ωμό. Δεν έκανα ένα rib-eye όπου θα ήταν εξαιρετικά μυστηριώδες, αλλά είχε κάποια φλέβα, ώστε να μπορεί να ερμηνευτεί με οποιονδήποτε τρόπο. Για τις σκηνές στην παραλία έπρεπε να το μαγειρέψω περισσότερο, ώστε να μοιάζει με κάτι που βρήκε η Λιζ στο νησί μετά το ναυάγιο.
>Πώς προετοιμαστήκατε για τις σκηνές;
Κάναμε πολλά mood boards και όλα τα πιάτα έπρεπε να εγκριθούν από τον Γιώργο, τον βοηθό σκηνοθέτη και τον σχεδιαστή παραγωγής. Για την πρώτη σκηνή στην παραλία είχα έναν πίνακα με έξι διαφορετικές εικόνες ωμού κρέατος και ανθρώπων που τρώνε ωμό κρέας. Στη συνέχεια έκανα μια δοκιμή: πήρα κόκαλα αγριογούρουνου και στη συνέχεια το έβαλα σε ένα φιλέτο, ώστε να φαίνεται σαν να ήταν προσκολλημένο, οπότε τότε ήταν πιο τρυφερό κρέας σε ένα κόκαλο που έμοιαζε πιο ρουστίκ. Υπάρχουν πολλές φωτογραφίες όπου προσποιούμαι ότι το δαγκώνω για να δω πώς φαίνεται, αν το μέγεθος είναι σωστό.
>Πόσα χρήματα ξοδέψατε τελικά για το κρέας;
Ξόδεψα περίπου 1.400 δολάρια για φιλέτο βοδινού κρέατος ΑΑ - κάποιος αστειεύτηκε ότι ουσιαστικά κυκλοφορούσα με μια ολόκληρη αγελάδα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου μου.
>Πώς ήταν η Stone στο πλατό την ημέρα του γυρίσματος;
Νομίζω ότι η Emma ήταν πολύ καλή. Νομίζω ότι ήταν λίγο αηδιαστικό γι' αυτήν, αλλά ήταν πολύ, πολύ ψύχραιμη. Ακόμα και όταν βάλαμε ψεύτικο αίμα στα μαλλιά και το πρόσωπό της, για να το κάνουμε λίγο πιο βάρβαρο. Είχαμε έναν κουβά για να το φτύνει, κάτι που είναι πολύ συνηθισμένο στις ταινίες, ειδικά όταν γυρίζονται σκηνές με επαναλαμβανόμενα φαγητά.
>Τι γίνεται με εκείνες τις σκηνές με τον αιματοβαμμένο αντίχειρα και το συκώτι, είχατε κάποια συμμετοχή σε αυτές τις αηδιαστικές στιγμές;
Όχι, δεν συμμετείχα σε αυτές τις σκηνές. Αλλά θυμάμαι ότι μιλούσα για το φαγητό και ο σχεδιαστής παραγωγής έλεγε ότι έπρεπε να βρει ένα ρεαλιστικό συκώτι και αντίχειρα με έναν προσθετικό [τον Adam Bailey, που συνεργαζόταν με τους μακιγιέρ SFX]. Νομίζω ότι βρήκε έναν άνθρωπο ειδικών εφέ για να του στείλει μέσω ταχυδρομείου και μερικά συκώτια σιλικόνης με το ταχυδρομείο.
>Πώς ήταν να δουλεύετε με τον Λάνθιμο;
Ήταν υπέροχα. Υπήρξαν ελάχιστες φορές που ο Γιώργος σχολίασε το φαγητό ή είχε ερωτήσεις ή αλλαγές. Υπήρξε μια σκηνή με τον Jesse όπου έτρωγε δημητριακά πρωινού και αυτή ήταν μια αλλαγή της τελευταίας στιγμής, καθώς επρόκειτο να είναι βρώμη. Ή θα ήταν κάτι σαν "πρόσθεσε λίγο περισσότερο αίμα" ή "πρόσθεσε λίγο περισσότερο φαγητό στο πιάτο", αλλά σε γενικές γραμμές, καθώς έκανα πολλές δοκιμές εκ των προτέρων, ξέραμε τι να περιμένουμε.
>Τι συνέβη στο τέλος των γυρισμάτων, δώσατε όλο το φαγητό; Ήθελε ο κόσμος να το φάει αφού το κάνατε να φαίνεται τόσο αηδιαστικό;
Εμείς και το συνεργείο φάγαμε πολύ κέικ σοκολάτας, χρειάστηκε να φτιάξω 20 κέικ για παν ενδεχόμενο, καθώς πάντα χρειάζεσαι περισσότερα για να είσαι προετοιμασμένος. Βασικά, μόλις πρόσφατα έφαγα ένα από τα τελευταία φιλετάκια που είχα στην κατάψυξή μου και δεν χρησιμοποιήθηκαν την ημέρα. Ήταν πολύ νόστιμο.
Διάβασε ολόκληρη τη συνέντευξη, εδώ.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.