Η πολυαναμενόμενη συνέχεια του αριστουργηματικού Joker, με τίτλο Joker: Folie à Deux, φέρνει τον Joaquin Phoenix για άλλη μία φορά στο προσκήνιο ως τον διάσημο αντί-ήρωα, Joker.
Η εν λόγω ταινία, στην οποία συμπρωταγωνιστεί η Lady Gaga, υπόσχεται να εξερευνήσει ακόμα πιο βαθιά την ψυχολογία του Arthur Fleck καθώς και τη σκοτεινή του μεταμόρφωση. Σήμερα λοιπόν, με αφορμή και την κυκλοφορία του επίσημου trailer, ρίχνουμε μία ματιά στη 'γέννηση' αυτού του αγαπημένου και σκοτεινού χαρακτήρα.
Ήταν 1940 όταν στα γραφεία της DC Comics η τριάδα που αποτελούσαν ο σκιτσογράφος Bob Kane και ο βοηθός του Jerry Robinson, μαζί με τον συγγραφέα κόμικς Bill Finger, ετοιμάζονταν να σκιαγραφήσουν έναν από τους πιο διάσημους κακοποιούς στην ιστορία: τον Joker.
Παρά τις διαφωνίες μεταξύ των τριών δημιουργών σχετικά με τη συγγραφή του Joker, υπάρχει ένα κοινό σημείο σε κάθε μια από τις εκδοχές τους, το πρότυπο στο οποίο βασίστηκαν για τη γραφική δημιουργία του σκοτεινού κακού ήταν ο Gwynplaine, ο χαρακτήρας που έπαιξε ο Conrad Veidt στο The Man Who Laughs (1928), μια προσαρμογή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Victor Hugo.
Πώς γεννήθηκε ο Joker, ο ανταγωνιστής του Batman
Σε μια συζήτηση στο συνέδριο της Ακαδημίας στη Νέα Υόρκη στις 14 Αυγούστου 1966, ο Bill Finger δήλωσε: "Ο Kane μου τηλεφώνησε. Είχε έναν νέο κακό. Όταν έφτασα είχε ένα χαρτί στο χέρι του. Προφανώς ο Jerry Robinson ή ο Bob, δεν θυμάμαι ποιος από τους δύο, κοίταξε το χαρτί και είχε μια ιδέα για έναν χαρακτήρα, τον Joker. Ο Μπομπ σχεδίασε ένα σκίτσο που στην αρχή δεν έμοιαζε πολύ με τον Joker, αλλά περισσότερο με κλόουν. Θυμήθηκα ότι η Grosset & Dunlap εξέδιδε χάρτινες εκδόσεις κλασικών βιβλίων του Alexandre Dumas και του Victor Hugo. Έκοψα τη φωτογραφία του Conrad Veidt που εικονογραφούσε το βιβλίο και την έδωσα στον Bob, ο οποίος σχεδίασε ένα προφίλ που του έδινε μια πιο σκοτεινή όψη. Στη συνέχεια έκανε το πρόσωπο να μοιάζει με κλόουν με λευκό πρόσωπο, κόκκινα χείλη και πράσινα μαλλιά".
Στην ταινία, ο χαρακτήρας που ζωντανεύει ο Γερμανός ηθοποιός είναι ο γιος ενός ατιμασμένου αριστοκράτη που ακρωτηριάζεται για εκδίκηση εναντίον του πατέρα του, κόβοντας τη γωνία του στόματός του για να σχεδιάσει ένα ενοχλητικό και αέναο χαμόγελο που θα τον μεταμορφώσει σε τέρας. Η ενοχλητική γκριμάτσα που επιδεικνύει ο Veidt στην ταινία δημιουργήθηκε με μια οδοντική πρόθεση από την οποία προέκυπταν μικρά άγκιστρα που κρατούσαν τα χείλη του, τεντώνοντάς τα προς τα πίσω και εμποδίζοντάς τον να μιλήσει.
Ποιος ήταν ο Conrad Veidt;
Ο Conrad Veidt ήταν ένας από τους πιο διάσημους Γερμανούς ηθοποιούς του πρώτου τριμήνου του 20ού αιώνα και ειδικευόταν στο να ζωντανεύει παράξενους και ασυνήθιστους χαρακτήρες. Το ψηλό του ανάστημα και το λεπτό του σώμα του έδιναν μια εμφάνιση που καλώς ή κακώς, οι σκηνοθέτες του γερμανικού εξπρεσιονισμού θεωρούσαν ιδανική για τους παράξενους και μυστηριώδεις ρόλους ορισμένων κινηματογραφικών ειδών.
Ξεκίνησε την καριέρα του δουλεύοντας στον θεατρικό θίασο του Max Reinhardt στο Βερολίνο ενώ έκανε το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο το 1917 στην ταινία Der Weg des Todes. Ο ηθοποιός απέκτησε διεθνή φήμη το 1920 με την ταινία του Robert Wiene, The Cabinet of Dr. Caligari και έγινε ένας από τους πρωταγωνιστές της UFA, μιας γερμανικής εταιρείας παραγωγής και διανομής ταινιών που ιδρύθηκε το 1917 και δραστηριοποιήθηκε μέχρι το 1945.
Οι πιο αξιομνημόνευτες εμφανίσεις του είναι ως Cesare, ο υπνοβάτης δολοφόνος που ελέγχεται από έναν τρελό γιατρό στο προαναφερθέν The Cabinet of Dr. Caligari (1920), και ως ταγματάρχης Strasser, η ανώτατη διοίκηση της ναζιστικής Luftwaffe που αναζητά τον Victor Laszlo στην Casablanca (1942). Είναι ενδιαφέρον ότι ο Conrad Veidt ήταν γνωστός για την αντιναζιστική του μαχητικότητα και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του, τη Γερμανία, μια εβδομάδα μετά τον γάμο του με μια Εβραία. Αστέρι του γερμανικού βωβού κινηματογράφου, έπαιξε σε περίπου 100 ταινίες κατά τη διάρκεια της καριέρας του με αυτόν του ταγματάρχη Strasser να είναι και ο προτελευταίος του ρόλος. Ο Conrad Veidt πέθανε πρόωρα το 1943 λόγω καρδιακής προσβολής που τον έπληξε ενώ έπαιζε γκολφ. Η τελευταία του ταινία ήταν το Above Suspicion του Richard Thorpe.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.