Κάθε φορά που τελειώνει η τελετή απονομής των Όσκαρ, ξεκινάει και η γκρίνια. Κάποιος αδικήθηκε, κάποιος άλλος υπερεκτιμήθηκε, και πάντα υπάρχουν εκείνοι που γράφουν γιατί οι ψηφοφόροι της Ακαδημίας έκαναν λάθος. Είναι μέρος του παιχνιδιού — και της μαγείας — αυτής της γιορτής του σινεμά.
Ας μην ξεχνάμε, όμως, τι είναι πραγματικά τα Όσκαρ: ένας θεσμός που από το 1929 επιβραβεύει τα επιτεύγματα της κινηματογραφικής βιομηχανίας, με την κατηγορία "Καλύτερης Ταινίας" να ξεχωρίζει ως η πιο σημαντική. Γι’ αυτό και το Όσκαρ πηγαίνει στον παραγωγό — όχι στον σκηνοθέτη.
Είναι μια βράβευση που ζυγίζει την καλλιτεχνική αξία με την εμπορική και κοινωνική απήχηση. Όταν, για παράδειγμα, τιμήθηκε το The Godfather, η Ακαδημία επιβράβευσε ένα αριστούργημα, αλλά και έναν σκηνοθέτη της Νέας Χολιγουντιανής γενιάς που άλλαζε τους κανόνες του παιχνιδιού.
Η αστοχία
Φυσικά, δεν ήταν πάντα τόσο εύστοχες οι επιλογές. Σε 97 χρόνια ιστορίας, έχουν υπάρξει και... καταστροφές. Μια από αυτές, σύμφωνα με άρθρο του The Guardian, θεωρείται "ίσως η χειρότερη βράβευση της έγχρωμης εποχής μετά το Around the World in 80 Days του 1956".
Μιλάμε για το Crash του Paul Haggis, το οποίο κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 2006 (για το κινηματογραφικό έτος 2005). Ένα φιλμ που προσπάθησε να πει κάτι βαθυστόχαστο για τον ρατσισμό στο Λος Άντζελες μέσα από μια σειρά περιστατικών που διαδραματίζονται σε 24 ώρες. Η δομή του θυμίζει Amores Perros του Alejandro González Iñárritu και επιχειρεί να τοποθετήσει την ταινία σε πιο "καλλιτεχνικά" χωράφια. Όμως, όπως παρατηρεί το Guardian, το αποτέλεσμα ήταν από την αρχή επιτηδευμένο και διδακτικό.
Το μεγάλο λάθος του Crash
Η ταινία ξεκίνησε από ένα μήνυμα και έγραψε πάνω σε αυτό μια ταινία. Σε αντίθεση με το Panic in the Streets του Elia Kazan, που προσφέρει παρόμοιες κοινωνικές εντάσεις αλλά λειτουργεί κυρίως ως δυνατό θρίλερ.
Κι αν όλα αυτά σας φαίνονται υπερβολικά, σκεφτείτε και το εξής: την ίδια χρονιά, υποψήφιο για Όσκαρ ήταν και το Brokeback Mountain του Ang Lee, με τους Heath Ledger και Jake Gyllenhaal. Μια ταινία που όχι μόνο άντεξε στον χρόνο, αλλά πλέον θεωρείται σύγχρονο αριστούργημα.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.