Η ταινία Quel maledetto treno blindato του Enzo G. Castellari είναι μια ιστορία πολέμου με μια γερή δόση περιπέτειας και αντιήρωες. Μερικοί Αμερικανοί στρατιώτες -που δεν είναι ακριβώς υπόδειγμα πειθαρχίας- βρίσκουν την ευκαιρία να το σκάσουν, όταν ο βομβαρδισμός σκορπίζει τη μονάδα τους στις Αρδένες. Στόχος; Τα σύνορα με την Ελβετία.
Καθ’ οδόν, συναντούν έναν Γερμανό λιποτάκτη, κι αντί να συνεχίσουν προς την ελευθερία, μπλέκονται σε μια επιχείρηση υψηλού κινδύνου: πρέπει να πάρουν τη θέση μιας αμερικανικής περιπόλου και να σταματήσουν ένα βαριά οπλισμένο τρένο γεμάτο κρίσιμο στρατιωτικό υλικό.
Τι σχέση μπορεί να έχει αυτή η ταινία από την Ιταλία με τον Κουέντιν Ταραντίνο;
Η ιταλική πολεμική ταινία που λατρεύει ο Κουέντιν Ταραντίνο
Η ταινία αυτή δεν έμεινε μόνο στα ιταλικά σύνορα. Στις ΗΠΑ προβλήθηκε με τον Κουέντιν Ταραντίνο τίτλο The Inglorious Bastards, που μοιάζει πολύ με τον τίτλο του φιλμ του . Και όχι τυχαία. Ο Ταραντίνο λάτρεψε αυτή την ταινία σε τέτοιο βαθμό, που την είχε ως βασική πηγή έμπνευσης για το Inglourious Basterds του 2009. Στη δουλειά του σε ένα video club, ονόμαζε "inglorious bastards” κάθε ταινία όπου μια ομάδα "ύποπτων τύπων" μπλέκεται σε αποστολές.
Αν και αρχικά σκόπευε να βασιστεί στην ιστορία του Castellari, τελικά ο Ταραντίνο ξέφυγε από το πλαίσιο. Έγραψε τόσο πολύ υλικό που, όπως λέει ο ίδιος, "θα μπορούσε να γίνει σειρά”. Κι όταν ο Luc Besson τού είπε πως ανυπομονεί να δει την επόμενή του ταινία στο σινεμά, αποφάσισε να την προχωρήσει αλλιώς.
Ο Ταραντίνο εμπνεύστηκε και από τις πολεμικές προπαγανδιστικές ταινίες της δεκαετίας του 1940 που γύρισαν Ευρωπαίοι σκηνοθέτες στο Χόλιγουντ, όπως ο Jean Renoir (This Land Is Mine), ο Fritz Lang (Duel to the Death), και άλλοι. Αυτές οι ταινίες, αν και είχαν σοβαρό θέμα, κουβαλούσαν και χιούμορ και δράση.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.