Οι κορυφαίοι ηθοποιοί σπάνια μένουν χωρίς δουλειά, όμως υπάρχουν πάντα εξωτερικοί παράγοντες που μπορούν να αλλάξουν τα δεδομένα — κάτι που ο Gary Oldman ένιωσε έντονα στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν η προσωπική του ζωή μπήκε σε περίοδο μεγάλων ανακατατάξεων.
Μέχρι τότε είχε ήδη χτίσει τη φήμη ενός ηθοποιού με απίστευτη προσαρμοστικότητα και βάθος, αναγνωρισμένου από συναδέλφους και κοινό ως ενός από τους καλύτερους της γενιάς του. Παρ’ όλα αυτά, η οικογένειά του μπήκε πάνω από την καριέρα, πριν προκύψουν δύο ταινίες που αποδείχθηκαν καθοριστικές τόσο επαγγελματικά όσο και προσωπικά.
Gary Oldman: Οι ταινίες που έσωσαν την καριέρα του
Ελάχιστοι στο χώρο του θεάματος δεν θα τον ανέφεραν ως παράδειγμα υποκριτικής τελειότητας. Και αν ρωτήσεις Βρετανούς ηθοποιούς για τις επιρροές τους, σχεδόν όλοι θα αναφέρουν το όνομά του. Είναι η αναγνώριση ενός ανθρώπου που έχει περάσει δεκαετίες μπροστά στην κάμερα παίζοντας σχεδόν τα πάντα.
Αυτό μπορεί να μοιάζει αυτονόητο για κάποιον με τόσο μεγάλη καριέρα, αλλά ο Oldman έχει υποδυθεί ένα απίστευτο εύρος χαρακτήρων — από τον Sid Vicious μέχρι τον Winston Churchill, από σκοτεινούς ρόλους μέχρι ηρωικές φιγούρες, από εξωστρεφείς ερμηνείες μέχρι απόλυτα εσωτερικές. Έχει καταφέρει να κινηθεί σε κάθε άκρο, χωρίς να επαναλαμβάνεται.
Παρότι δούλευε ασταμάτητα από τη δεκαετία του ’80, η ζωή του εκτός κινηματογράφου δεν ήταν ποτέ ήσυχη. Παντρεύτηκε και χώρισε τρεις φορές μεταξύ 1987 και 2001, ενώ για δύο χρόνια ήταν αρραβωνιασμένος με την Isabella Rossellini. Από τον γάμο του με τη Donya Fiorentino απέκτησε δύο γιους, το 1997 και το 1999, και μετά το διαζύγιό τους, η επιμέλεια πέρασε σε εκείνον.
Η διαδικασία όμως δεν ήταν καθόλου εύκολη. Ο Oldman αθωώθηκε από τις κατηγορίες ενδοοικογενειακής βίας που του απηύθυνε η Fiorentino, και εκείνη απέκτησε περιορισμένο δικαίωμα επικοινωνίας με τα παιδιά, υπό αυστηρή εποπτεία και εφόσον περνούσε τα τεστ για ουσίες και αλκοόλ. Ήταν μια περίοδος πίεσης και αβεβαιότητας, καθώς ο Oldman έπρεπε να βρει τρόπους να εξασφαλίσει εισόδημα χωρίς να απομακρυνθεί από τα παιδιά του.
"Στα 42 μου, βρέθηκα διαζευγμένος και με την επιμέλεια των γιων μου", είπε αργότερα στη Drew Barrymore. "Ήταν δύσκολο, γιατί τότε η κινηματογραφική παραγωγή είχε αλλάξει — πολλά γυρίσματα γίνονταν στην Ουγγαρία, στην Πράγα, στην Αυστραλία. Έτσι, αρνήθηκα πολλές προτάσεις."
Η τύχη όμως του χαμογέλασε. Δύο μεγάλες παραγωγές ήρθαν στο κατάλληλο σημείο, εξασφαλίζοντάς του σταθερότητα και χρόνο με την οικογένειά του. "Ευτυχώς υπήρξε ο Harry Potter", είπε. "Οι δύο αυτοί ρόλοι – Batman και Harry Potter – με έσωσαν. Δούλευα λιγότερο, πληρωνόμουν καλύτερα και ήμουν κοντά στα παιδιά μου."
Από το 2004 έως το 2008, συμμετείχε σε επτά ταινίες, πέντε εκ των οποίων ανήκαν στα σύμπαντα του Harry Potter ή του Batman. Μόνο το ισπανικό The Backwoods και η γερμανική κωμωδία Dead Fish ήταν εκτός αυτών των franchise. Η συνεργασία του με τη Warner Bros. όχι μόνο του επέτρεψε να μένει στην Αγγλία, αποφεύγοντας συνεχείς μετακινήσεις, αλλά και να αμείβεται καλά, κάτι που εκείνη την περίοδο ήταν ό,τι πιο σημαντικό για εκείνον.