Πώς είναι να είσαι η κόρη του διασημότερου εν ζωή σκηνοθέτη; Η Sofia Coppola είναι υποχρεωμένη, δυστυχώς και χωρίς να αξίζει μία τέτοια αντιμετώπιση, να αποδεικνύει ότι δεν είναι ελέφαντας ακόμη και σήμερα. Ύστερα από σημαντικές καλλιτεχνικές επιτυχίες, μία λαμπρή σκηνοθετική διαδρομή και ένα ιδιαίτερα προσωπικό κινηματογραφικό στυλ οι κακές γλώσσες συνεχίζουν να λένε ότι βρήκε τον δρόμο στρωμένο. Ακόμα, όμως, κι αν αυτό ισχύει εκείνη φρόντισε να χαράξει το δικό της μονοπάτι στον κόσμο του σινεμά. Ή όπως θα έλεγε και ο Frank Sinatra: She did it her way.
Ποια, όμως, είναι η Αμερικανίδα δημιουργός που χαιρετίζεται από τους κριτικούς ως μία από τις πιο σημαντικές κινηματογραφικές φωνές του 21ου αιώνα; Χωρίς να τρομάζει από τα φλας της δημοσιότητας, η 48χρονη σκηνοθέτις δεν τα επιζήτησε ποτέ, κρατώντας σε κάποια απόσταση την αίγλη της δημοσιότητας. Άλλωστε ξέρει καλύτερα από κάθε άλλο το πόσο αιμοδιψές μπορεί να γίνει το Χόλιγουντ. Το έμαθε από τον πατέρα της.
Η οικογένεια
Οι οικογενειακές συγκεντρώσεις των Coppola σίγουρα θύμιζαν κινηματογραφικό πλατό βγαλμένο από κάποιο studio της Καλιφόρνιας. Σε αυτό το περιβάλλον μεγάλωσε η γεννημένη στη Νέα Υόρκη τον Μάιο του 1971 Sofia Carmina Coppola. Πατέρας της, ο Francis Ford Coppola πιο γνωστός ως ο ίσως σημαντικότερος Αμερικανός σκηνοθέτης της μεταπολεμικής γενιάς.
Μητέρα της, η επίσης σκηνοθέτις Eleanor Coppola, παππούς της ο Carmine Coppola, διάσημος συνθέτης, η θεία της Talia Shire έμεινε γνωστή ως Adriana από τη σειρά ταινιών Rocky ενώ κι ο ξάδερφός της ασχολήθηκε με το σινεμά, απλά φρόντισε να κάνει καριέρα με καλλιτεχνικό ψευδώνυμο για να αποφύγει τις συγκρίσεις. O Nicholas Cage, άλλωστε, ποτέ δε θέλησε να κάνει τα πράγματα με τον εύκολο τρόπο. Όσο για την ίδια; Μπήκε από πολύ νωρίς στα κινηματογραφικά μονοπάτια.
Η δύσκολη αρχή
Το 1972 είναι το νεογέννητο στον πρώτο Νονό, ακολούθησαν κάποιες εφηβικές προσπάθειες στα 80s, όπως στο Cotton Club (1984) και στο Peggy Sue got married (1986), ενώ όταν έγινε 19 χρονών βρέθηκε στη θέση της κόρης του Michael Corleone στο Ο Νονός ΙΙΙ. Βρέθηκε, δηλαδή, κατά κάποιον τρόπο να παίζει τον εαυτό της, μίας κόρης που επισκιάζεται με άλλα λόγια από την παντοδύναμη παρουσία του διάσημου πατέρα. Τι συνέβη τότε; Κοινό και κριτικοί έπεσαν κυριολεκτικά να τη φάνε. Ήταν δεδομένο ότι περίμεναν το παραμικρό στραβοπάτημα του Francis Ford. Τελικά, ήταν η μικρή του κόρη εκείνη που τους έδωσε, όχι και τόσο άδικα, την αφορμή.
Η καλλιτεχνική αναρρίχηση
Τα επόμενα οκτώ χρόνια ήταν δύσκολα. Η ίδια έπρεπε να αφήσει τις πληγές της να κλείσουν, ύστερα από τις σκληρές επιθέσεις που δέχθηκε. Σίγουρα είχε πάρει το μάθημά της, η υποκριτική δεν ήταν για εκείνη. Ποιος, όμως, θα περίμενε να ασχοληθεί με την σκηνοθεσία; Ποιος θα έλεγε ότι η νεαρή κοπέλα με το τόσο βαρύ όνομα θα τολμούσε να αναμετρηθεί με το έργο του πατέρα της, το οποίο απολαμβάνει έναν καθολικό -και σχεδόν θρησκευτικό- σεβασμό από κοινό και κριτικούς;
Στην πρώτη της προσπάθεια (Lick the Star, 1998) αντιμετωπίστηκε με καχυποψία, στη δεύτερη (The Virgin Suicides, 1999) τα μέσα άρχισαν να κάνουν λόγο για μία νέα κινηματογραφική φωνή που έπαιρνε σάρκα και οστά ενώ στην τρίτη (Lost in Translation, 2003) πραγματικά θριάμβευσε. Η Coppola είχε καταφέρει να γυρίσει μία από τις πιο ιδιαίτερες ταινίες των 00s, να κερδίσει το Όσκαρ σεναρίου, να χαρίσει μία υποψηφιότητα για χρυσό αγαλματάκι στον πρωταγωνιστή Bill Murray και να λάβει αντίστοιχα μία υποψηφιότητα για σκηνοθεσία, ούσα μόλις η τρίτη τότε γυναίκα στην ιστορία που είχε καταφέρει κάτι τέτοιο. Κυρίως, όμως, είχε καταφέρει να δώσει ένα σινεμά πολύ διαφορετικό από εκείνο του πατέρα της· γεμάτο γυναικεία ματιά, ευαισθησία και μία pop διάθεση που μόνο τσιχλόφουσκα δεν θύμιζε.
Το παρόν και το μέλλον
Πέρασαν ήδη 14 χρόνια από το Lost in Translation, στις λίστες όμως με τις καλύτερες ταινίες της εικοσαετίες βρίσκεται πάντα εκεί. Οι επόμενες δύο ταινίες της είναι αλήθεια ότι δεν ενθουσίασαν, όμως με το The Bequiled (2017), μία σκληρή και περίεργη ερωτική ιστορία από τον αμερικανικό εμφύλιο, κατάφερε να κερδίσει την ύψιστη τιμή: το βραβείο σκηνοθεσίας από το Φεστιβάλ των Καννών. Η Sofia Coppola λοιπόν, 48 χρόνια μετά τη γέννησή της, δεν έχει κανένα λόγο να απολογείται για την καταγωγή της. Ό,τι έχει κερδίσει το έχει κερδίσει με το σπαθί της. Τι, όμως, επιφυλάσσει το άμεσο μέλλον; Το 2019 θα ανανεώσει τη συνεργασία της με τον Bill Murray σε μία γεμάτη Νέα Υόρκη ταινία που ακούει στο όνομα On the Rocks. Καθόλου άσχημα με άλλα λόγια.