Δεν υπάρχει άνθρωπος που να γνωρίζει από κινηματογράφο και να μην ξέρει το όνομα του Κουέντιν Ταραντίνο. Ακόμα κι αν δεν είναι σινεφίλ, ακόμα κι αν βλέπει τρεις ταινίες τον χρόνο, μάλλον η μία θα είναι του Αμερικανού σκηνοθέτη. Άλλωστε, δεν έχει βγει τυχαία ο όρος "Ταραντινισμός" (Tarantino-esque) στο επίσημο λεξικό της Οξφόρδης, θέλοντας να ορίσει οτιδήποτε κινηματογραφικό τρικ ή γκακ θυμίζει ταινίες του Κουέντιν. Ακόμα κι αν δεν ξέρεις ποιανού σκηνοθέτη είναι η ταινία βλέποντας μία σκηνή καταλαβαίνεις αυτόματα. Αυτό λέγεται στυλ και "Ταραντινισμός".
Τι είναι αυτό που κάνει τις ταινίες του τόσο μοναδικές και τόσο χαρακτηριστικές; Σίγουρα οι κοφτεροί διάλογοι που σου τρυπάνε τα αυτιά και στοχεύουν κατευθείαν στο στομάχι. Δεν είναι ευκολοχώνευτοι. Σίγουρα οι στιλάτες σκηνές βίας, με άψογα outfit και χορευτικές κινήσεις. Και σίγουρα η άστατη δομή του σεναρίου που ακροβατεί ανάμεσα στο παρόν, το παρελθόν και το μέλλον βάζοντάς σε να λύσεις το χρονικό παζλ και να σκεφτείς. Αυτό που πραγματικά τον κάνει να ξεχωρίζει από κάθε άλλο σκηνοθέτη όμως, είναι ο τρόπος που κλέβει από τις άλλες ταινίες του παρελθόντος. Δεν πρόκειται για μια απλή κλοπή.
Η συνέχεια στo womantoc.gr.