H σουρεάλ ζωή του Νίκου Πουρσανίδη

Τελειώνοντας το σχολείο και έχοντας χάσει όλες τις σχετικές εισαγωγικές εξετάσεις, κατέληξε στο Εθνικό Θέατρο. Το επίσημο ξεκίνημα του Νίκου Πουρσανίδη στο θαυμαστό κόσμο της υποκριτικής είχε γίνει. Ένα χρόνο αργότερα, κάπως μαγικά εισακούστηκε η επιθυμία του να κάνει κινηματογράφο και βρέθηκε να παίζει στο "Λιβάδι που Δακρύζει" του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Ο σκηνοθέτης του είχε πει στα γενέθλιά του τότε "Εύχομαι αυτή η ταινία να σε μεγαλώσει αλλιώς". Πράγματι, του έδωσε μία ταυτότητα και διαμόρφωσε την αισθητική του.

Από τότε μέχρι σήμερα, πρόλαβε να παίξει σε ένα σωρό τηλεοπτικές σειρές, θεατρικές παραστάσεις και ταινίες εντός και εκτός Ελλάδας -αφού ζούσε επί χρόνια στο Λονδίνο- να κάνει οικογένεια και να επιστρέψει δριμύτερος στα ελληνικά καλλιτεχνικά δρώμενα. Στην προσωπική του ζωή, ο 38χρονος ηθοποιός δαμάζει την εσωτερική του πάλη μεταξύ στοχοπροσήλωσης και αρνητικών σκέψεων, διοχετεύοντας την ενέργειά του στο γραπτό λόγο, την πυγμαχία, το τρέξιμο και τα παιχνίδια με το γιο του. Έχει πρόβλημα με τον ύπνο, αλλά κατά κάποιο τρόπο αυτοκαθησυχάζεται, διότι πιστεύει στο κάρμα και σε όσα του φέρνει η ζωή απλόχερα. Ίσως τελικά, η "Έξαψη" να μην του ταιριάζει μόνο ως τηλεοπτικός όρος.

Πόσο Νίκος Πουρσανίδης είναι ο Κωστής Φράγκος στη σειρά του Mega "Έξαψη";
Μαζί με το Γιώργο Μάζη από τον Γιούγκερμαν, είναι ένας ρόλος που έχω αγαπήσει πάρα πολύ. Ο χαρακτήρας του, εμπνέει. Είναι μουσικός, έχει ξεπεράσει τον αλκοολισμό, προσπαθεί να τα βρει με τον εαυτό του και να αναγεννηθεί. Βλέπω και εμένα μέσα σε αυτό. Περισσότερο από ό,τι είχα δει τον εαυτό μου ως γιο της Σωσώς και του Αλέκου στα "Εγκλήματα".
 

Ο κόσμος κάνει τη σύνδεση μετά από τόσα χρόνια;
Απίστευτο, αλλά συμβαίνει. Για να καταλάβεις, με είχαν βάλει στο teaser trailer της ταινίας Spooks: The Greater Good με τον Kit Harington και στα σχόλια που έβλεπες από κάτω να τον εκθειάζουν υπήρχε και ένα στα greeklish "Ρε παιδιά, αυτός είναι ο γιος της Σωσώς!". Τρελό;

Υποθέτω πως μετά από τόσα χρόνια, έχεις την πολυτέλεια να επιλέγεις ρόλους. 
Όταν δεν ήμουν παντρεμένος με παιδί, επέλεγα συχνότερα χωρίς να υπολογίζω τις χρηματικές απολαβές. Τώρα που σταδιακά "ανεβαίνουν" τα πράγματα, μάλλον ξαναβρίσκομαι στο ίδιο σημείο. Παίζει ρόλο η εμπειρία αλλά και το Λονδίνο που μεσολάβησε.

Photo by Μάνος Πίντζης

Τι είδους δουλειές έκανες εκεί παράλληλα;
Έκανα πολλές. Το πιο χαρακτηριστικό είναι ότι δούλευα με τον Stephen Frears το πρωί και αργότερα έλεγα στο αυτοκίνητο να με αφήσει στην Baker Street, έμπαινα στον κινηματογράφο, όπου εργαζόμουν παράλληλα και πουλούσα εισιτήρια για το Philomena του ίδιου σκηνοθέτη. Κάποια στιγμή τα Χριστούγεννα, στα χιουμοριστικά βραβεία που δίναμε οι εργαζόμενοι μεταξύ μας, εγώ πήρα του τύπου που κάποτε η ζωή του ίσως γινόταν ταινία. Τότε συνειδητοποίησα πόσο ενδιαφέρουσα αλλά και σουρεάλ είναι η ζωή μου. Δε μπορώ καθόλου το βόλεμα. 

Το πιο σουρεάλ σκηνικό που συνέβη εκεί ποιο ήταν;
Το πρώτο που μου έρχεται είναι μία ημέρα που έτρεχα στο Primrose Hill και σκεφτόμουν τι θα έλεγα στον Tim Burton -έναν από τους πιο αγαπημένους μου σκηνοθέτες- αν τον συναντούσα ποτέ. Λίγο πιο μετά, σε ένα φανάρι, τον είδα να περνάει με το αυτοκίνητό του. Μου συμβαίνουν κάτι τέτοια συχνά. Πάντως, μου ταίριαζε γενικώς το Λονδίνο. Σκέψου ότι στο εξωτερικό, δεν έπαιξα τον Έλληνα ποτέ, αν εξαιρέσεις στη σειρά Salman Farsi που ήμουν Βυζαντινός. Μου είχαν πει ότι βοηθούσε το παρουσιαστικό μου, αλλά και η προφορά μου από την οποία δε μπορούσαν να καταλάβουν την καταγωγή μου. 

Noredin Sobhani

Αισθάνεσαι ότι ίσως στην Ελλάδα δεν έχεις γίνει γνωστός για τους σωστούς λόγους; Νομίζω ότι στη συνείδηση του κοινού δεν έχουν αποτυπωθεί τα πιο σημαντικά επιτεύγματα της καριέρας σου. 
Είναι αλήθεια αυτό. Έχει να κάνει με το ότι με ενδιαφέρει η δουλειά και όχι η προβολή της, όπως και με το τι πιστεύουν τα ΜΜΕ ότι πουλάει. Το ότι ήμουν στον Frears ή ότι παράλληλα δούλευα σε ένα κινηματογράφο; Οι περισσότεροι που ανακυκλώνουν αυτές τις ειδήσεις δεν έχουν ιδέα ποιος είναι ο Frears. 

Σε ενοχλεί;
Παλιότερα ίσως. Τώρα, κατανοώ πως δεν περνάει από το χέρι μου, γιατί αν αρχίσω να λέω π.χ. για τον Frears και την ταινία με τον Harington θα φανώ γραφικός. Πιστεύω πως σε κάποια στιγμή όλα αυτά κάπως "κουμπώνουν". Για παράδειγμα, τώρα που γνωρίζει επιτυχία η "Έξαψη" στο Mega είναι πιο εύκολο να γίνουν γνωστά. 

Photo by Μάνος Πίντζης

Ποιος είναι ο πιο αγαπημένος σου ρόλος μέχρι στιγμής στη δουλειά και ποιος στη ζωή σου;
Ξεχωρίζω τον Κοβάλσκι στην παράσταση "Λεωφορείο ο Πόθος" σε σκηνοθεσία της Αλίκης Δανέζη Knutsen, ο οποίος μου ξαναθύμισε κομμάτια του εαυτού μου, ήταν λες και τον χρειαζόμουν. Στην προσωπική μου ζωή, μ᾽αρέσει ο ρόλος εκείνου που φροντίζει τους δικούς του ανθρώπους. Κατ᾽επέκταση, θέλω να μπορώ να εμπνέω τους άλλους σαν αποτέλεσμα της τέχνης. 

Έτσι εξηγείται το ότι κάποτε επέλεξες να υποδυθείς τον γκέι δικηγόρο της Πολυκατοικίας που ζούσε με το ταίρι του και δε θύμιζε σε τίποτα τις αντίστοιχες τηλεοπτικές καρικατούρες ως τότε;
Βέβαια, αυτός ήταν ένας σοβαρός λόγος για να τον υποδυθώ. Για εμένα ο Χρήστος ήταν ένας δικηγόρος που ενώ αρχικά δεν αποκάλυπτε στο περιβάλλον του τις σεξουαλικές του προτιμήσεις, κάποια στιγμή είπε "αυτός είμαι" και υπερασπίστηκε τη σχέση του. Δεν είναι κουτσομπολιό αυτοί οι ρόλοι. "Εσύ δεν είσαι θηλυπρεπής", μου έλεγαν τότε. Μα δεν είναι όλοι οι ομοφυλόφιλοι έτσι. 

Photo by Μάνος Πίντζης

Πώς σχολιάζεις το τηλεοπτικό φιλί που προβλήθηκε στην κρατική κυπριακή τηλεόραση μέσα από τη σειρά "Το μυστικό της πεταλούδας";
Είναι μέρος μιας πραγματικότητας και δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Όταν ήμουν στην "Πολυκατοικία" με ρωτούσαν αν αυτά είναι σωστά τηλεοπτικά πρότυπα και τους απαντούσα πως ούτε οι υπόλοιποι ρόλοι που απατούσαν ο ένας τον άλλον ήταν παραδείγματα προς μίμηση. Γιατί δεν επαναστατεί κανείς όταν βλέπει έναν άπιστο άντρα;

Ποια είναι η γνώμη σου για το ελληνικό MeToo με τις τόσες σοκαριστικές αποκαλύψεις;
Θαυμάζω πολύ τους ανθρώπους που βγαίνουν να μιλήσουν. Δεν υπάρχει "γιατί τώρα". Τώρα βρήκαν τη δύναμη να το κάνουν, τώρα πολλοί από αυτούς έγιναν γονείς και δε θέλουν τα παιδιά τους να περάσουν το ίδιο. Δεν είναι εύκολο να το διαχειριστείς επί τόπου. Και γιατί όσους είδα, δεν ήταν κανείς χαλαρός, το ξαναζούσε. Τους έχει στιγματίσει. Τι "γιατί τώρα"; Γιατί ακόμη και τώρα στην ψυχή τους είναι πολύ μεγάλο. Εγώ ευτυχώς τέτοιου είδους εμπειρία δεν είχα. Με κάποιους είχα συνεργαστεί, αλλά δεν είχα ιδέα. 

Photo by Μάνος Πίντζης

Όσοι έχουν υπάρξει στο φιλικό κύκλο των φερόμενων ως θυτών αντιμετωπίζουν ερωτήσεις του στυλ "Μα πώς γίνεται να μην ξέρουν;"
Μα μπορεί όντως να μη γνώριζαν. Είναι πολύ λεπτό ζήτημα. Είναι αυτό που λένε "στη γειτονιά ήταν το καλύτερο παιδί, δεν έδινε δικαιώματα, πώς σκότωσε τον τάδε;" Δε μπορείς να ξέρεις τι κρύβει κάποιος ακόμα κι από τους πολύ κοντινούς του και στο λέω χωρίς να έχω διάθεση να δικαιολογήσω κανέναν. Πρέπει να είμαστε κοντά στα θύματα, που προφανώς δε συνωμότησαν μαζικά με πανομοιότυπες καταγγελίες. Και όχι δεν είναι μόδα, είναι ανάγκη, αναπόφευκτα κάποτε θα ερχόταν στο φως.

Πόσο εφικτό είναι να μη συγκρίνεις καταστάσεις και συνθήκες στις παραγωγές που συμμετέχεις;
Γίνεται αναπόφευκτα. Δεν είμαστε πίσω σε ταλέντο. Υστερούμε αναγκαστικά σε οργάνωση και σε όραμα για πιο προσεγμένες δουλειές, γιατί η ελληνική αγορά είναι μικρή και η ανάγκη για έσοδα μεγάλη. Η Maggie Gyllenhaal για παράδειγμα, με την οποία συνεργάστηκα στην ταινία The Lost Daughter, είναι μία εξαιρετική σκηνοθέτης που ως ηθοποιός επίσης, προσφέρει τρομερή ελευθερία και εκμαιεύει τη δημιουργικότητα από το cast.

Noredin Sobhani

Πώς είναι λοιπόν να δουλεύεις σε χολιγουντιανές παραγωγές ή να είσαι σταρ στο Ιράν;
Χωρίς να θέλω να φανώ υπερφίαλος, αισθάνομαι μία δικαίωση όταν συμμετέχω σε τέτοιες δουλειές. Οι πραγματικά ταλαντούχοι άνθρωποι δημιουργούν πάντα ένα οικείο κλίμα. Όσο για το Ιράν, για μένα αποτελεί καρμική συνεργασία. Με ήξεραν από τον Αγγελόπουλο, μου έδειχναν φωτογραφίες μαζί του, τραγουδούσαν τη μουσική από την ταινία, συζητούσαμε για σκηνές. Η σειρά λέγεται Salman Farsi και αφηγείται την ιστορία του Πέρση ακολούθου του Μωάμεθ που έφερε το Ισλάμ στο Ιράν. Εγώ υποδύομαι τον βυζαντινό αρχηγό των Πρασίνων στον ιππόδρομο, για να καταλάβεις μιλούσα στην ύστερη ελληνική γλώσσα και έμαθα να οδηγώ άρμα με δύο άλογα. Ήταν μία απίστευτη εμπειρία που θα επαναληφθεί γιατί ο σκηνοθέτης μου πρότεινε να με "μεταμορφώσει" για να παίξω έναν ακόμη ρόλο στη σειρά. 

Noredin Sobhani

Noredin Sobhani

Έχεις χορτάσει;
Ένα θα σου πω, έγραψα το βιβλίο μου "Πέρα από το δάσος και η μαγεμένη καρυδιά" που βγήκε πρόσφατα, στο καμαρίνι μου κατά τη διάρκεια των διαλειμμάτων θεατρικής παράστασης. Ναι, είμαι ευγνώμων, δε σταματάω όμως.

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr