Το Wheel of Time δεν είναι το νέο Game of Thrones. Είναι καλύτερο.

Σε λιγότερο από τα μισά του πρώτου επεισοδίου του The Wheel of Time, η κάμερα εστιάζει σε μία γυναίκα σε ένα μπάνιο. Η Moiraine Damodred (Rosamund Pike), μία ισχυρή Aes Sedai πλένει τους ώμους της. Το πλάνο διευρύνεται για να αποκαλύψει τον φύλακα της Moiraine, τον Lan Mandragoran (Daniel Henney), έναν άνδρα ορκισμένο να την προστατεύει, που μπαίνει σιγά σιγά στη μπανιέρα δίπλα της. Κι ενώ μετά το σκεπτικό του Game of Thrones θα περίμενε κανείς κάποια περίεργη εξέλιξη, οι Moiraine και Lan απλά χαλαρώνουν μαζί, αναλογιζόμενοι ποιος είναι ο εκλεκτός. Η οικειότητα μεταξύ τους αν μη τι άλλο είναι αισθητή, αλλά πλατωνική και τίποτα περισσότερο.

Στα μέσα της δεκαετίας του 2010 και αφού επένδυσε δισ. δολάρια στο Prime Video, ο Jeff Bezos έδωσε εντολή αλλαγής προσανατολισμού της πλατφόρμας. Από τις εξειδικευμένες εκπομπές με νατουραλιστική προσέγγιση την κατεύθυνε προς τις σειρές με ευρεία απήχηση, που προφανώς θα έφερναν περισσότερα έσοδα σε βάθος χρόνου. Στο νέο του βιβλίο, Amazon Unbound, ο Brad Stone αναφέρει ότι ο Bezos παρήγγειλε το εξής από την ομάδα του: "Θέλω το δικό μου Game of Thrones". Σε απάντηση, η Amazon απέκτησε τα παγκόσμια τηλεοπτικά δικαιώματα του 'Άρχοντα των Δαχτυλιδιών' το 2017 και έβαλε μπρος την προσαρμογή του The Wheel of the Time για τον επόμενο χρόνο που θα βασιζόταν στη σειρά βιβλίων φαντασίας του Robert Jordan, που έχει σαφείς ομοιότητες με το GOT. 

>Διάβασε ακόμη: Rosamund Pike, η σοφιστικέ Sharon Stone της γενιάς της

Η υπόθεση

Για να είμαστε ειλικρινείς, το Wheel of Time αποκλίνει σημαντικά από το αρχικό του υλικό προκειμένου να συμπυκνώσει το τολκινικό φανταστικό σύμπαν του Jordan. H ιστορία είναι τόσο εκτεταμένη που θα ήταν αδύνατο να μεταφερθεί στην οθόνη χωρίς να κοπούν κάποιες λεπτομέρειες. Ο δημιουργός της σειράς Rafe Judkins (φανατικός θαυμαστής του Wheel of Time και πρώην παίκτης του Survivor) ωριμάζει ηλικιακά τους χαρακτήρες, συνδυάζει τα γεγονότα και υιοθετεί ένα λιγότερο σοβαρό τόνο, αφήνοντας ανέπαφο τον πυρήνα της ιστορίας.

Στο World of the Wheel, η ιστορία επαναλαμβάνεται σε κύκλους χιλιάδων ετών, ξανά και ξανά και αρότι οι άνθρωποι κάποτε χρησιμοποιούσαν την One Power, η ικανότητα αυτή έχει χαθεί. Τώρα οι γυναίκες, οι Aes Sedai, είναι οι μόνες που μπορούν να τη διοχετεύσουν, ενώ κάποιες, όπως η Moiraine δίνουν μία ατέλειωτη μάχη ενάντια στον Dark One, ο οποίος προσπαθεί να διαλύσει τον κόσμο. Η Moiraine πρέπει να αποκαλύψει ποιοι βρίσκονται πίσω από την αναγέννηση της σκοτεινής δύναμης και να καθοδηγήσει τους υπόλοιπους για να σώσουν τον κόσμο.

Τα μυθιστορήματα του Jordan θεωρούνται πια κλασσικά και είναι γεμάτα από βάρδους που ξέρουν περισσότερα από όσα μοιράζονται, μυστηριώδεις γυναίκες με μαγικές ικανότητες και κρυφά σχέδια, τέρατα κάθε είδους και καταραμένα αντικείμενα που οι χαρακτήρες δεν θα έπρεπε να αγγίζουν, αλλά αναπόφευκτα το κάνουν. Η εν λόγω τηλεοπτική προσαρμογή είναι σαφές ότι εμπνέεται και από τους προκατόχους της στην οθόνη. Για παράδειγμα, όπως ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, το Wheel of Time ξεκινά με επίκεντρο ένα κεντρικό ταξίδι και, ως εκ τούτου, υπάρχουν πολλές σκηνές πεζοπορίας.

Γυρισμένη στην Τσεχική Δημοκρατία, η σειρά διαθέτει σαρωτικές πανοραμικές λήψεις των χαρακτήρων που ταξιδεύουν με τα πόδια ή καβάλα σε άλογα, συναντώντας παράλληλα τοπία που κόβουν την ανάσα. Εξάλλου, το Wheel of Time βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε πρακτικά εφέ για να δώσει ζωή στα Trollocs. Αξίζει να σημειωθεί μάλιστα ότι και λόγω τεράστιου προϋπολογισμού (η πρώτη σεζόν κόστισε, σύμφωνα με πληροφορίες, 80 εκατ. δολάρια) είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακά, περισσότερο από εκείνα του Game of Thrones, άσχετα αν εκείνο πρώτο άνοιξε το δρόμο για τέτοιου είδους παραγωγές.

Οι διαφορές από το GOT

Οι δύο σειρές λοιπόν, διαφέρουν σε βασικά σημεία. Σε ένα δοκίμιο σχετικά με τον αντίκτυπο της κληρονομιάς του GOT αναφορικά με τη σεξουαλική βία, η Sophie Gilbert του Atlantic γράφει: "Η παράξενη αξία του Game of Thrones είναι ότι ανέδειξε πόσο κουραστικά η ποιοτική τηλεόραση έχει καταλήξει να βασίζεται στο βιασμό, τόσο ως διέγερση όσο και ως ένα τραυματικό γεγονός που ακόμα και οι πιο αγαπητές σειρές χρησιμοποιούν υπερβολικά για να εξυπηρετήσουν τον ανδρικό ηρωισμό και την ανάπτυξη των χαρακτήρων". Στα έξι επεισόδια του Wheel of Time που είναι διαθέσιμα, δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου γυμνό, και όταν υπάρχει, εξυπηρετεί έναν ξεκάθαρο σκοπό. Δεν υπάρχει βιασμός, και όλες οι σκηνές σεξ της σειράς μέχρι στιγμής είναι ερωτικές και συναινετικές. Άνδρες και γυναίκες αγγίζουν ή προσφέρουν ο ένας στον άλλον παρηγοριά σε τρυφερές σκηνές που θα μπορούσαν να γίνουν σεξουαλικές, αλλά συχνά παραμένουν πλατωνικές. 

Επιπρόσθετα, σε αντίθεση με το Game of Thrones, το Wheel of Time δίνει προτεραιότητα στην αναπαράσταση. Οι γυναίκες είναι κάτι παραπάνω από σώματα που πρέπει να βιαστούν ή δεσποινίδες που πρέπει να σωθούν. Το cast είναι ποικιλόμορφο, αλλά κανένας χαρακτήρας δεν είναι συμβολικός ή υποφέρει λόγω της φυλής του. Οι σχέσεις του ίδιου φύλου ενσωματώνονται άψογα στην ιστορία, αντί να εκθειάζονται - ο Judkins, ο οποίος είναι ομοφυλόφιλος, δήλωσε στο GQ ότι η ανάγνωση του Wheel of Time με τη μητέρα του βοήθησε τον ίδιο και την οικογένειά του να επεξεργαστούν το coming out του στα 18 του. Και σχεδόν όλες οι περιπτώσεις βίας μοιάζουν σκόπιμες και αναγκαίες για την ιστορία, παρά αχρείαστες.

Αυτό δε σημαίνει ότι έχουμε να κάνουμε με την άψογη σειρά, ουδείς τέλειος. Το πρώτο επεισόδιο μετατρέπει έναν δευτερεύοντα χαρακτήρα από τα βιβλία στη σύζυγο ενός κύριου χαρακτήρα, μόνο και μόνο για να τη σκοτώσει αμέσως μετά. 

Σε αντίθεση με το Game of Thrones και άλλες δημοφιλείς σειρές που χρησιμοποιούσαν και εξακολουθούν να χρησιμοποιούν την υπερβολική βιαιότητα για να προσελκύσουν τους θεατές, το Wheel of Time πιστεύει και υποστηρίζει με τον τρόπο του ότι το σοκ δεν είναι ο μόνος τρόπος για να αποσπάσεις την προσοχή του κοινού. Στο κείμενό της, η Gilbert επισημαίνει ότι οι δημιουργοί του Game of Thrones, David Benioff και D.B. Weiss, τελικά μείωσαν τις αναπαραστάσεις βιασμών μετά από εκτεταμένη κριτική που δέχθηκαν, ενώ το κοινό της σειράς συνέχισε να αυξάνεται. Η πλοκή του Wheel of Time είναι αρκετά διασκεδαστική από μόνη της χωρίς να χρειάζεται να καταφύγει σε τέτοιου είδους φτηνά αλλά -κατά πώς φαίνεται αποτελεσματικά- κόλπα.

Ωστόσο, θα ήταν λάθος να χαρακτηρίσουμε το Wheel of Time ως μία απλή απάντηση στο Game of Thrones. Στην πραγματικότητα, προηγήθηκε κιόλας. Ο Jordan κυκλοφόρησε τα πρώτα επτά βιβλία της σειράς του μεταξύ 1990 και 1996, προτού δηλαδή εκδοθεί το πρώτο μυθιστόρημα του George R.R. Martin A Song of Ice and Fire, και είναι γεμάτα προοδευτικά θέματα: Οι γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης κατά του κακού. Ο κόσμος είναι εκτεταμένος και πολυπολιτισμικός, απεικονίζοντας ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων. Και πολυάριθμοι χαρακτήρες είναι ομοφυλόφιλοι. 

>Διάβασε ακόμη: Γιατί ξεχάσαμε τόσο γρήγορα το Game of Thrones

Το Wheel of Time προσφέρει στο κοινό μία εσκεμμένα λιγότερο επώδυνη εμπειρία θέασης με περισσότερους από έναν τρόπους. Είναι κυριολεκτικά πιο "φωτεινή" από το GΟThrones. Θυμίζουμε ότι ένα από τα μεγαλύτερα παράπονα των fans του GOT ήταν το σκοτάδι της σειράς. Ορισμένα επεισόδια -ιδιαίτερα το "The Longest Night"- περιείχαν σκηνές τόσο αμυδρά φωτισμένες που οι θεατές έπρεπε να αλληθωρίσουν ή να αυξήσουν τη φωτεινότητα της τηλεόρασής τους για να καταλάβουν τι συνέβαινε.

Αντίθετα, ο Wheel of Time αντιστοιχεί περισσότερο σε μία ηλιαχτίδα. Η φωτεινότητα της σειράς επιτρέπει στους θεατές να κατανοήσουν εύκολα τις σκηνές μάχης που εξελίσσονται γρήγορα. Ο σχεδιασμός των κοστουμιών του επίσης αποκλίνει από τη συντριπτικά γκρι και καφέ γκαρνταρόμπα του Game of Thrones και του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, που συνηθίζουν να σηματοδοτούν το "σοβαρό" δράμα φαντασίας. Στη νέα σειρά του Prime Video, οι χαρακτήρες φορούν έντονους, χρωματιστούς χιτώνες, βελούδινους μανδύες σε γήινα πράσινα χρώματα και φορέματα που λαμπυρίζουν.

Συνολικά, αυτές οι δημιουργικές αλλαγές αλλάζουν τον τόνο της ιστορίας, κάτι που μπορεί να λειτουργήσει για κάποιους θεατές, προφανώς όχι για όλους. Εντωμεταξύ, ενώ τα βιβλία μοιάζουν πολύ με το LOTR - βαρύγδουπα, εκτεταμένα - η τηλεοπτική σειρά παραπέμπει περισσότερο στο The 100 του CW ή το Shadow and Bone του Netflix, κάτι που σίγουρα θα απωθήσει ορισμένους. Η σειρά επωφελείται από τις δυνατές ερμηνείες - η Pike ως Moiraine είναι ικανή να επικοινωνήσει με το κοινό μόνο με το βλέμμα της ή μέσα από μία έκφραση του προσώπου της. 

Αν το Game of Thrones ήταν "μόνο γυμνά στήθη και δράκοι", όπως είπε χαρακτηριστικά ο Ian McShane, το Wheel of Time είναι περισσότερο απαλές πινελιές και σαρωτικά τοπία - μια ευπρόσδεκτη αλλαγή για πολλούς. Η πιο ήπια και κοινωνικά συνειδητή στρατηγική του δείχνει να αποδίδει. Η επικεφαλής της Amazon Studios, Jennifer Salke, δήλωσε στο Deadline ότι η πρεμιέρα της σειράς ήταν η πιο δημοφιλής του Prime Video για φέτος και συγκαταλέγεται στην πρώτη πεντάδα όλων των εποχών. Το τηλεοπτικό κοινό είχε διχαστεί και μοιραστεί τόσο πολύ σε άλλες σειρές μετά το φινάλε του GOT που πολύ δύσκολα θα μπορέσει κάποια άλλη σειρά να εισχωρήσει τόσο βαθιά στις ζωές των τηλεθεατών. Μία προσπάθεια αντιγραφής δε, το πιο πιθανό είναι να φέρει αντίθετα αποτελέσματα και ευτυχώς, οι δημιουργοί του Wheel of Time το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό.

Ποιος ξέρει, ίσως γυρίσει ο Τροχός.

Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.

 

 

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr