Στο House of Guinness του Netflix, ο Edward Guinness (Louis Partridge) συστήνεται ως ένας γοητευτικός αλλά αδίστακτος παίκτης του επιχειρηματικού κόσμου· γενναιόδωρος, ετοιμόλογος και ταυτόχρονα αλαζόνας, με αδυναμία στις γυναίκες και μια έφεση στην ειρωνεία.
Ο Edward υπήρξε ένας φανατικός υποστηρικτής της Ένωσης, αφοσιωμένος στη Βρετανία, περιφρονώντας ανοιχτά την αδελφότητα των Fenians. Και όμως, δε δίσταζε να κάνει συμφωνίες με Ρεπουμπλικανούς όταν αυτό εξυπηρετούσε τα σχέδιά του. Πάνω από όλα, όμως, ζούσε με το βάρος της κληρονομιάς των Guinness, αποφασισμένος να μην αφήσει τίποτα να σταθεί εμπόδιο στην προστασία και την επέκταση της οικογενειακής δυναστείας.
Once a Guinness, always a Guinness
Γεννημένος στις 10 Νοεμβρίου 1847, ο Edward ήταν ο τρίτος γιος του Benjamin Lee Guinness – του άντρα με τον θάνατο του οποίου ξεκινά και η σειρά. Η ζωή του μοιάζει να είχε προδιαγραφεί πριν καν προλάβει να αποκτήσει δική του βούληση. Σε αντίθεση με τον αδελφό του Arthur που φοίτησε στο Eton, ο Edward παρακολούθησε μαθήματα στο σπίτι. Στα 15 του, ο πατέρας τον έβαλε κατευθείαν στα της διοίκησης, ώστε να μάθει να κουμαντάρει μια από τις πλουσιότερες επιχειρήσεις της Ιρλανδίας. Από εκείνη τη στιγμή, η ζωή του Edward ήταν άρρηκτα δεμένη με το όνομα Guinness – αλλά και με την προσωπική του φιλοδοξία.
Ένας περίπλοκος τύπος με αμύθητη περιουσία
Ο Edward Guinness υπήρξε ένας άνθρωπος γεμάτος αντιθέσεις. Μυστικοπαθής και εσωστρεφής, αλλά εξαιρετικά ενεργητικός. Ο βιογράφος Joe Joyce (The Guinnesses: The Untold Story of Ireland’s Most Successful Family, Poolbeg Press, 2009) τον περιγράφει ως "κολλημένο με τις λεπτομέρειες σε σημείο εμμονής". Στο ταξίδι του γύρω από τον κόσμο, έφτασε στο σημείο να καταγράφει σε ημερολόγιο κάθε πεντάρα που ξόδευε.
Οι φίλοι τον αποκαλούσαν "Ned". Ωστόσο, η προσωπικότητά του συνδύαζε κυριαρχικό έλεγχο με κοινωνική ανασφάλεια. Παρά τον πλούτο που κατείχε στα 30 του, εξακολουθούσε να προσπαθεί να ανταγωνιστεί τον αδελφό του Arthur και να αποδείξει την αξία του στην πεθερά του. Η τελευταία, άλλωστε, είχε αντιδράσει στον γάμο του με την εξαδέλφη του, Adelaide "Dodo" Guinness, καθώς δεν τον θεωρούσε αριστοκράτη. Η δίψα του για κοινωνική καταξίωση ήταν η κινητήριος δύναμή του.
But first, politics
Η σειρά μπορεί να εμπλουτίζει τον χαρακτήρα του με φαντασία, αλλά η πολιτική του στάση ήταν ξεκάθαρη. Η οικογένεια Guinness ήταν αμετακίνητα ενωτική. Για τον Edward, η ιρλανδική αυτοδιοίκηση δεν ήταν απλώς ανεπιθύμητη· ήταν επικίνδυνη.
Το 1913, προσέφερε 100.000 λίρες στην Ulster Volunteer Force, μια παραστρατιωτική οργάνωση που προετοιμαζόταν να σταματήσει την επαναστατική πορεία των Ρεπουμπλικανών. Ένα ποσό-μαμούθ, ισοδύναμο με εκατομμύρια σήμερα, που χρηματοδότησε όπλα και εκπαίδευση, τροφοδοτώντας την απειλή εμφυλίου πολέμου.
Ήταν ξεκάθαρο: το ζυθοποιείο μπορεί να πατούσε σε ιρλανδικό έδαφος, αλλά η ψυχή και η πολιτική του Edward ανήκαν στη Βρετανία.
Και ύστερα, οι αρχές του
Η άλλη πλευρά του Edward, ωστόσο, ήταν η φιλανθρωπία του. Έγινε θρύλος για τις δωρεές του σε φτωχούς τόσο στην Ιρλανδία όσο και στην Αγγλία. Χρηματοδότησε έργα στέγασης, ιατρική έρευνα, εκπαιδευτικά προγράμματα, ακόμα και δημόσιους κήπους. Ήταν επίσης ανάμεσα στους χρηματοδότες της αποστολής του Ernest Shackleton στον Νότιο Πόλο το 1909.
Στην προσωπική του ζωή ασχολήθηκε με την τέχνη, την ιστιοπλοΐα και τα άλογα, αναδεικνύοντας την εικόνα ενός βιομηχάνου που συνδύαζε πλούτο, γούστο και κοινωνική επιρροή.
Και τέλος, οι επιχειρήσεις
Στο St James’s Gate, ο Edward δεν αρκέστηκε στην κληρονομιά. Το 1876 εξαγόρασε το μερίδιο του αδελφού του για 600.000 λίρες και έβαλε πλώρη για τις διεθνείς αγορές.Έξυπνα, αποφάσισε να μην επενδύσει σε παμπ· επέλεξε αντ’ αυτού την έρευνα, τον ποιοτικό έλεγχο και τη διανομή. Το όνομα Guinness έγινε συνώνυμο της συνέπειας και της ποιότητας. Ήταν επίσης πρωτοποριακός εργοδότης, με στρατηγικό σχεδιασμό, αξιοπρεπείς μισθούς και κοινωνικές παροχές για το προσωπικό, που τον λάτρευε και τον ακολουθούσε.
Μέχρι την αυγή του 20ού αιώνα, ο Edward έγινε ο πλουσιότερος άνδρας της Ιρλανδίας, με σπίτια στο Λονδίνο, κάστρα στην Ιρλανδία και μια αυτοκρατορία που έφερε το όνομα Guinness στην κορυφή του κόσμου.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.