Τον Μάρτιο του 2016, ένα μήνα πριν την πρεμιέρα της 6ης σεζόν του Game of Thrones, η ηθοποιός Sophie Turner, που υποδύεται την Sansa Stark, σε συνέντευξη στην ιστοσελίδα της Wall Street Journal, δήλωνε: "Θεωρώ τη μεταχείριση του γυναικείου φύλου στη σειρά αξιοπρεπέστατη. Ίσως, παλαιότερα, οι γυναίκες να μην είχαν τη δύναμη που έχουν αποκτήσει τώρα. Πλέον, και ιδιαίτερα στην έκτη σεζόν της σειράς, οι γυναίκες μπορούν να ελέγχουν τα βασίλεια και έχουν εξελιχθεί στους πιο δυναμικούς χαρακτήρες του GoT. Αυτό καθιστά τη σειρά φεμινιστική". Στο ίδιο μήκος είχαν κινηθεί και οι δηλώσεις του Michael Lombardo, πρώην διευθυντή περιεχομένου του HBO, στο Entertainment Weekly: "Η ελπίδα θα έρθει από το γυναικείο φύλο".
Τρία χρόνια μετά και δύο σεζόν αργότερα, οι ισχυρισμοί και των δύο επιβεβαιώθηκαν πρόσφατα με τον πιο θεαματικό τρόπο: Στο τρίτο επεισόδιο της 8ης και τελευταίας σεζόν του τηλεοπτικού έπους, που προβλήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, η Arya -κανένας Jon Snow- σκότωσε τον Night King και έσωσε από βέβαιο θάνατο όχι μόνο τη ζωή του αδερφού της, Bran αλλά και ολόκληρου του Westeros. Μία νεαρή γυναίκα ήταν εκείνη που βρήκε το θάρρος και τη δύναμη να πάρει την κατάσταση στα χέρια της και να δώσει τέλος στον "παγωμένο" τρόμο που έσπερναν οι ζωντανοί νεκροί, White Walkers. Σκότωσε τον θάνατο με τη σιωπηρή επιμονή, την σκληροτράχηλη εκπαίδευση και τα παντός φύσεως βασανιστήρια που υπέμενε και της προσέδωσαν δυνάμεις σούπερ ήρωα. Την έκαναν να φαίνεται και να είναι ανίκητη.
Παρά το γεγονός ότι γράφοντας "Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου" στα 90s, ο George RR Martin έχτισε ένα φανταστικό οικοδόμημα με την αντρική κυριαρχία, τη βία και την ωμότητα στα θεμέλιά του, δεν παρέλειψε να τονίσει την τοξικότητα της πατριαρχικής εξουσίας, με την καταστροφή της να αποτελεί το απαραίτητο βήμα για την ανασυγκρότηση μίας πιο δίκαιης κοινωνίας. Σαν να διείδε, να προφήτεψε, το κύμα φεμινισμού που ερχόταν. Αυτό που βιώνουμε στη σημερινή εποχή του #metoo. Κι αυτό δεν είναι κάτι που έγινε εμφανές τώρα που η Arya έμπηξε το σπαθί της στον σκελετό του Night King. Το GoT είναι ένα φεμινιστικό ανάγνωσμα και τα σημάδια ήταν εκεί εξαρχής: απανταχού συντηρητικοί, βασισμένο στην αξία του πολέμου, της καταπίεσης, της πυραμιδικής εξουσίας, του άκαμπτου διαχωρισμού των ρόλων που μπορεί να ξεπεραστεί μόνο με την προσωπική θυσία, τη γενναιότητα και την αποφασιστικότητα. Ένας κόσμος που καταρρέει κάτω από το βάρος της δικής του ανικανότητας να βάλει στην άκρη τις όποιες διενέξεις για να μην νικήσει το σκοτάδι. Σ' αυτόν τον κόσμο, που δονείται από την αντρική κυριαρχία, οι γυναίκες προσπαθούν και ενίοτε τα καταφέρνουν να βρουν τη δική τους θέση, να πουν "όχι" και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους ως ανθρώπινα όντα.
Από την 1η κιόλας σεζόν βλέπουμε γυναίκες με πείσμα και κρυφή δύναμη μέσα τους, που συνειδητοποιούν ότι για να επιβιώσουν πρέπει να έρθουν σε επαφή με την αντρική φύση τους. Γυναίκες για τις οποίες η ηγεσία είναι ζήτημα ύπαρξης. Βάφουν τα χέρια τους αίμα και τελικά γίνονται βασίλισσες ή χρίζονται ιππότες και κάνουν τους άντρες να γονατίζουν μπροστά στην ανδρεία και αυτοθυσία τους. Μικρά κορίτσια -Lyanna Mormont θα σ' αγαπάμε για πάντα- που σώζουν τον κόσμο. Εν κατακλείδι, γυναίκες όλων των ηλικιών που θέτουν τα θεμέλια για μία ριζική επανεξέταση του τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι ο άντρας και ποια είναι η φύση και η θέση του χαρακτηριζόμενου ως "αδύναμου φύλου" στην κοινωνία.
Στο έργο - ζωής του Martin τη δικαίωση δεν γνωρίζουν όμως μόνο οι γυναίκες. Οκτώ σεζόν μετά, είναι ευδιάκτριτο πλέον ότι το GoΤ είναι ένας ύμνος για τους απανταχού αδικημένους από τη ζωή και περιφρονημένους από το περιβάλλον τους, όποιο κι αν είναι το φύλο τους: τους νάνους, τους ανάπηρους, τους χοντρούς. Τους χαρακτήρες που μεταμορφώνονται σε ήρωες όχι με το σπαθί και τα μυώδη μπράτσα, αλλά με το μυαλό, το πνεύμα και την καρδιά.
Δεν είναι οι επικές μάχες και οι διαρκείς ανατροπές, που κάνουν το Game of Thrones την ίσως πιο μεγαλειώδη σειρά στην ιστορία της τηλεόρασης. Αυτή είναι η επιφανειακή ανάγνωση. Είναι οι "ανίκητες" γυναικείες μορφές του, μα πάνω απ' όλα, οι μικροί ήρωες. Είναι τόσο μεγάλοι.