Το Σάββατο το βράδυ στη Θεσσαλονίκη ήταν ο Δημήτρης Ασημάκης, πατέρας δύο παιδιών 19 και 16 χρονών αντίστοιχα, που έχασε τη ζωή του πάνω στο νυχτοκάματο ως ντελιβεράς από έναν ασυνείδητο νεαρό οδηγό, που έκανε κόντρες στις άδειες νυχτερινές λεωφόρους της συμπρωτεύουσας.
Ο Δημήτρης ήταν οικογενειάρχης και αγαπούσε τη δουλειά του
Ποιος τρελός μέσα στη νύχτα θα τρέχει να παραδώσει την παραγγελία στον βιαστικό πελάτη, για δύο τρία ή στην καλύτερη περίπτωση τέσσερα ευρώ την ώρα; Με το μηχανάκι, τη βενζίνη και το κράνος δικά του; Συν τα έξοδα συντήρησης του "παπιού". Ο Δημήτρης Ασημάκης αγαπούσε τη δουλειά του.
Όπως πιθανόν να την αγαπούσε και το 18χρονο παλικαράκι στην Καλλιθέα, που στις 30 Σεπτεμβρίου σκοτώθηκε από έναν "συνάδελφο" επαγγελματία αυτοκινητιστή οδηγό ταξί, ο οποίος παραβίασε το στοπ στη συμβολή των οδών Χαροκόπου και Κρέμου.
Αλλά ποιος να ενδιαφερθεί πραγματικά για το 18χρονο "Πακιστανάκι" που έφυγε "πρόωρα" στο πρώτο νυχτοκάματο;
> Διάβασε ακόμη: Η συγκλονιστική ιστορία του προπάππου του Κριστιάν Καρεμπέ
Το παλικαράκι ξεχάστηκε γρήγορα. Όπως γρήγορα θα ξεχαστεί και ο Δημήτρης, μετά το πρώτο - άντε βία δεύτερο εικοσιτετράωρο- που οι χαροκαμένοι συγγενείς θα βλέπουν το όνομα και τη φωτογραφία του, πρώτο θέμα στις ενημερωτικές σελίδες στο διαδίκτυο, στα δελτία της TV και "χτύπημα" στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας…
Κάθε μήνα χάνεται ένας διανομέας στην άσφαλτο
Κάθε μήνα "χάνεται στην άσφαλτο" κατά μέσο όρο ένας διανομέας, λένε οι συνδικαλιστές συνάδελφοι του, ζητώντας χρόνια τώρα τη βελτίωση των συνθηκών κάτω από τις οποίες εργάζονται. Ε και λοιπόν; Φωνή βοώντος εν την ερήμω…
Όπως, γρήγορα ξεχάστηκαν και οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματα τους.
Γιατί ας μη γελιόμαστε…
Είναι οι κούριερ, οι ταχυμεταφορείς, είναι οι delivery, οι ταχυδιανομείς, αλλά και οι υπάλληλοι εξωτερικών εργασιών με δίκυκλο, είναι γενικά οι εργαζόμενοι οδηγοί δικύκλου. Είναι αυτοί που ρισκάρουν την αρτιμέλεια ή και τη ζωή τους για ένα μεροκάματο του τρόμου κυριολεκτικά.
> Διάβασε ακόμη: Πόσους τύπους σαν τον Τάσο Ξιαρχό θα ανεχόμαστε ακόμη;
Είναι αυτοί που πάνε ανάποδα στους μονόδρομους, είναι αυτοί που παραβιάζουν τα κόκκινα φανάρια για να φάμε εμείς ακόμα ζεστή την πίτσα, η να πιούμε τον καφέ. Ώστε να μην "ακούσουν τον εξάψαλμο από το αφεντικό" για "τα παράπονα που έκανε ο αγανακτισμένος πελάτης" ή για "τις παραγγελίες που έμειναν πίσω". Είναι αυτοί που όταν γυρίζουν σπίτι κατατσακισμένοι από την οκτάωρη ή δεκάωρη οδήγηση, μες στην κίνηση.
Η συνέχεια στο Thetoc.gr