Η παραλλαγή Όμικρον του κορονοϊού είναι πολύ περισσότερο μολυσματική και μεταδοτική. Τόσο μεταδοτική στην πραγματικότητα που μέχρι τη στιγμή που διαβάζετε το παρόν άρθρο είναι πολύ πιθανό τα κρούσματα στη γειτονιά σας να έχουν ήδη κορυφωθεί.

Ενώ, όμως, ορισμένες χώρες βλέπουν ήδη ταχεία μείωση των κρουσμάτων, για κάποιες άλλες δεν είναι σαφές πόσο ομαλή θα είναι η "έξοδος” από το κύμα της Όμικρον. Ορισμένες περιοχές ενδεχομένως να συνεχίσουν να βιώνουν εξάρσεις κρουσμάτων ακόμη και μετά την αρχική κορύφωση ή την επιπέδωσή τους.

Πώς θα επηρεαστεί η νόσηση;

Σε κάθε περίπτωση, η εξαιρετική μεταδοτικότητα της Όμικρον είναι πιθανό να έχει σημαντικές επιπτώσεις όσον αφορά το μέλλον της πανδημίας. Προσβάλλοντας μεγάλο αριθμό ανθρώπων σε σύντομο χρονικό διάστημα, επιφέρει επίσης γρήγορα ανοσία. Κι αυτό είναι σημαντικό προκειμένου να καταστεί πιο διαχειρίσιμη η νόσος που προκαλεί ο κορονοϊός, καθώς τα επίπεδα ανοσίας μπορούν να παράσχουν προστασία από μελλοντικά κύματα της πανδημίας και νέες παραλλαγές. Αυτό βέβαια έχει λίγη σημασία για τους ανθρώπους που νοσούν σοβαρά αυτόν τον χειμώνα, αλλά σημαίνει ότι μετά το κύμα της Όμικρον η κατάσταση θα είναι διαφορετική.

Η Όμικρον έχει εξαπλωθεί με ρυθμό ρεκόρ και οι επιπτώσεις στο ήδη εξαντλημένο σύστημα υγείας είναι σημαντικές. Καθώς πλήττει τις μεγαλύτερες ηλικιακές ομάδες, τα πράγματα μπορεί να επιδεινωθούν περαιτέρω, αλλά η κατάσταση και πάλι είναι καλύτερη από ό,τι θα ήταν αν δεν είχε επιτευχθεί ήδη ένα επίπεδο ανοσίας κατά του κορονοϊού.

Τα δεδομένα από επιστήμονες στη Βρετανία και τη Νότια Αφρική υποδηλώνουν ότι όσο πιο "εκπαιδευμένο” είναι το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα στην αντιμετώπιση του κορονοϊού, τόσο καλύτερα μπορεί να προστατεύσει τον οργανισμό.

Οποιαδήποτε έκθεση, είτε στον ιό είτε σε εμβόλια, μειώνει την πιθανότητα σοβαρής νόσησης στη συνέχεια. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι κάθε φορά που το ανοσοποιητικό μας σύστημα "βλέπει” την πρωτεΐνη ακίδα στην επιφάνεια του κορονοϊού, την οποία στοχεύουν όλα τα υφιστάμενα εμβόλια, ανταποκρίνεται όλο και πιο αποτελεσματικά. Οι λοιμώξεις οδηγούν σε λιγότερο σοβαρή νόσηση, κατά μέσο όρο, με την πάροδο του χρόνου όχι μόνο διότι ο ιός αλλάζει, αλλά γιατί το σώμα μας βελτιώνει την "άμυνά” του.

Δεν υπάρχει βέβαια καμία εγγύηση ότι αυτό το μοτίβο θα συνεχιστεί. Η ανοσία μπορεί να εξασθενίσει και ο ιός μπορεί να μεταλλαχθεί ώστε να παρακάμπτει την "άμυνα” του ανοσοποιητικού. Αλλά όλα τα δεδομένα που έχουν στη διάθεσή τους οι επιστήμονες υποδηλώνουν ότι η προστασία έναντι της σοβαρής νόσησης συνεχίζει να διατηρείται. Εάν αυτό συνεχιστεί, ο επόμενος "γύρος” με τον ιό (και θα υπάρξει επόμενος γύρος) θα μπορούσε να είναι πιο εύκολος, κάτι που σημαίνει ότι ο αντίκτυπός του θα είναι λιγότερο σημαντικός στην υγεία μας.

Το βλέπουμε ήδη. Ίσως έχετε ακούσει ότι η παραλλαγή Όμικρον είναι λιγότερο σοβαρή από τη Δέλτα. Αυτό φαίνεται ότι ευσταθεί, αλλά δεδομένου του ρόλου που διαδραματίζει η ανοσία στην πρόληψη της σοβαρής νόσησης, δεν κάνει και μεγάλη διαφορά. Το χάσμα μεταξύ των κρουσμάτων και των θανάτων κατά τη διάρκεια του κύματος της Όμικρον στις Ηνωμένες Πολιτείες και αλλού οφείλεται πιθανότατα στην προστασία που παρέχει η προηγουμένως αποκτηθείσα ανοσία. Οι άνθρωποι στη Νότια Αφρική, για παράδειγμα, πιθανότατα εμφάνισαν λιγότερο σοβαρές νοσήσεις από την Όμικρον εξαιτίας του μεγάλου αριθμού που είχε ήδη μολυνθεί από τη Δέλτα.

Η συνέχεια στο Capital.gr