Πολλά ακούστηκαν και πολλά περισσότερα γράφτηκαν τις δύο τελευταίες ημέρες αναφορικά με την ομαδική παραίτηση των καθηγητών της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και τις συμβάσεις εργασίας τους που έληγαν.

Λίγες ώρες μετά, κυβερνητικές διαρροές έκαναν λόγο για "παραιτήσεις εκ του ασφαλούς", καθώς είχαν λήξει οι συμβάσεις τους στο τέλος Ιανουαρίου ή στις αρχές Φεβρουαρίου. 

Οι καθηγητές, σε ανακοίνωσή τους μετά την παραίτηση, ανέφεραν για τις συμβάσεις τους πως, "εν γνώσει, της κρισιμότητας της κατάστασης και της σοβαρότητας αυτής της απόφασης, προχωρούμε μετά λύπης στη διακοπή της συνεργασίας μας με τη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και παραιτούμαστε από τις τρέχουσες συμβάσεις ή / και από την ανανέωση των συμβάσεών μας για το δεύτερο εξάμηνο σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών της χρονιάς".

Σημειώνεται δε, πως αρκετοί από τους διδάσκοντες που υπέβαλαν την παραίτησή τους, συνεργάζονται εδώ και πολλά χρόνια με τη Σχολή και εξηγούν ότι οι συμβάσεις τους ανανεώνονταν κάθε εξάμηνο.

Τι ισχύει όμως σχετικά με τις "ληγμένες" συμβάσεις και ποια είναι η πραγματικότητα; Δύο εκ των παραιτηθέντων καθηγητών, η κ. Ρηνιώ Κυριαζή και ο κ. Πρόδρομος Τσινικόρης, εξηγούν στο TheTOC, καταρρίπτοντας το σαθρό επιχείρημα της "παραίτησης εκ του ασφαλούς".

Όσα είπαν στο TheToc.gr η κ. Ρηνιώ Κυριαζή και ο κ. Πρόδρομος Τσινικόρης

Ο Πρόδρομος Τσινικόρης, η σύμβαση του οποίου, όπως μας λέει, βρίσκεται ακόμα σε ισχύ, αναφέρει: "Στην ανακοίνωση της 8ης Φεβρουαρίου οι καθηγητές και οι καθηγήτριες της Σχολής του Εθνικού γράψαμε:

'(...) προχωρούμε μετά λύπης στη διακοπή της συνεργασίας μας με τη Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και παραιτούμαστε από τις τρέχουσες συμβάσεις ή / και από την ανανέωση των συμβάσεών μας για το δεύτερο εξάμηνο σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών της χρονιάς'.

Είναι πραγματικά λυπηρό να υπονομεύεται η συζήτηση από συγκεκριμένους κύκλους και να αποπροσανατολίζεται η κοινή γνώμη από το δίκαιο αίτημα των φοιτητών και φοιτητριών για κάτι το οποίο είναι ξεκάθαρο. Το διδακτικό προσωπικό της Σχολής έχει πολύχρονη εμπειρία και γνώση: Ξέρουμε τι γράφουμε, ξέρουμε τι έχουμε υπογράψει και ξέρουμε και πότε λήγει αυτό που έχουμε υπογράψει. Υπήρχαν, λοιπόν, δύο ειδών συμβάσεις στη Σχολή:

Αυτές που τρέχανε μέχρι και τα τέλη Μαΐου (η δική μου μέχρι 12.02.2023) και αυτές που λήξανε τις προηγούμενες μέρες (από τα τέλη Ιανουαρίου μέχρι τις αρχές Φεβρουαρίου), αλλά θα ανανεώνονταν για το ερχόμενο, εαρινό εξάμηνο, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών που έχει συμφωνηθεί μεταξύ Σχολής και καθηγητών / καθηγητριών. Η διδασκαλία σε δραματική σχολή, σε ετήσια βάση, είθισται να διαρκεί δυο εξάμηνα (χειμερινό και εαρινό) με την ανανέωση της σύμβασης για το εαρινό εξάμηνο να πραγματοποιείται με τη λήξη του χειμερινού. Μια καθηγήτρια υποκριτικής ή σκηνοθεσίας για παράδειγμα, δεν αφήνει το τμήμα στη μέση, αλλά συνεχίζει μέχρι το τέλος της χρονιάς.

Η συνέχεια στο TheToc.gr