Οι εκκεντρικές συνήθειες του Winston Churchill

Αν βρεθείς να περπατάς στην Κόλαση, φρόντισε να συνεχίσεις να προχωράς. Ο Winston Churchill, o οποίος έφυγε για το τελευταίο ταξίδι ακριβώς 58 χρόνια πριν από σήμερα (πέθανε στις 24 Ιανουαρίου 1965), εκτός από μία εμβληματική φιγούρα του 20ου αιώνα, υπήρξε και τρομερά ετοιμόλογος. Έμεινε στην ιστορία, μεταξύ πολλών άλλων, και για την τεράστια ευχέρεια που είχε να πετά μεγαλειώδεις ατάκες σαν κι αυτήν. Το χιούμορ του έμοιαζε να πηγάζει από τη βαθιά εκκεντρικότητα που τον συνόδευσε σε όλη του τη ζωή.

Τέσσερα χρόνια πριν, το βιογραφικό Darkest Hour με τον εξαιρετικό Gary Oldman (βραβεύτηκε με Όσκαρ Α' Αντρικού για την ερμηνεία του) έριξε φως στον Βρετανό πρωθυπουργό και ήρωα του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το σινεμά, η τηλεόραση και οι γραπτές βιογραφίες έχουν προσπαθήσει να τον περιγράψουν επανειλημμένα. Άλλοτε πετυχημένα κι άλλοτε όχι και τόσο.

Τελικά όμως ήταν κάτι άλλο που έδωσε τη λύση στο μυστήριο. Τα αρχεία που δόθηκαν πριν μερικά χρόνια στη δημοσιότητα ήταν εκείνα που έκαναν την αλήθεια να λάμψει: ναι, ο Winston Churchill ήταν ένας πολύ ενδιαφέρον, πολύ εκκεντρικός άνθρωπος σχεδόν σε κάθε πτυχή της ζωής του.

Το ντύσιμο

Στο μυαλό μας τον έχουμε συνυφασμένο με τα παλιομοδίτικα κοστούμια και τα ψηλά καπέλα που τόσο αγαπούσε. Όμως εκείνο που παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι οι στιλιστικές του επιλογές κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Δεν αποχωρίστηκε ποτέ την siren suit, την ολόσωμη φόρμα δηλαδή, η οποία φοριέται πανεύκολα και αποτελεί μία ιδανική λύση όταν ζεις υπό τον φόβο συνεχών βομβαρδισμών. Κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά αν το έκανε για να νιώθει ο ίδιος σίγουρος ή για να κρατά τους γύρω του σε ετοιμοπόλεμη κατάσταση.

Η ζωγραφική

Πινέλα, χρώματα, καμβάδες. Τι δουλειά έχει ένας σκληροτράχηλος πολιτικός με αυτά; Κι όμως ο Churchill κατέφευγε πολύ συχνά σε αυτό το χόμπι. Πολλές φορές κλειδωνόταν για ώρες ολόκληρες στο ατελιέ του, απαγορεύοντας αυστηρά στον οποιονδήποτε να τον διακόψει. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια του πολέμου, αυτή η συνήθειά του πολλές φορές συνεχιζόταν πολύ μετά τα μεσάνυχτα. Το παράξενο είναι ανακάλυψε τη ζωγραφική στην ηλικία των 40.

Πρωινό στο κρεβάτι

Όπως φανερώνουν τα αρχεία, και σε κόντρα όσων έχουν την εντύπωση πως οι σπουδαίοι άντρες σηκώνονται νωρίς νωρίς το πρωί για να αδράξουν τη μέρα, ο Winston Churchill συνήθιζε -αφού πάρει το αγγλικό πρωινό του- να μένει στο κρεβάτι μέχρι τη μία η ώρα το μεσημέρι. Εκεί διεκπεραίωνε όλες τις δουλειές του παρουσία ενός στενογράφου και της ιδιαιτέρας του. 

Το διάβασμα

Ο Churchill από πολύ μικρή ηλικία αγάπησε τα βιβλία. Τον καιρό που υπηρετούσε ως στρατιωτικός στην Ινδία είχε πολύ ελεύθερο χρόνο: εφτά μήνες δουλειά και πέντε μήνες άδεια. Εκείνη η περίοδος της ζωής του τον έκανε ακόμα δεινότερο αναγνώστη. Μάλιστα, στα αγαπημένα του βιβλία βρίσκει κανείς πολύ διαφορετικές επιλογές· από τη βιβλική Έξοδο μέχρι τα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας των H.G Wells και George Orwell. Βέβαια, όπως ήταν αναμενόμενο, δεν έμεινε μονάχα σε ρόλο αναγνώστη. Πέρασε και στον ρόλο του συγγραφέα αφήνοντας μία από τις σημαντικότερες ιστορίες -αν και πολύ υποκειμενική- του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.

Τα κατοικίδια

Η θητεία του στο ιππικό έπαιξε σημαντικό ρόλο στη λατρεία που είχε με τα ζώα. Προφανώς τα άλογα βρίσκονταν στην κορυφή της λίστας του, όμως αυτό δεν του απαγόρευε να εκτρέφει πάπιες, χήνες, αγελάδες, γουρούνια (για τα οποία ήταν πολύ περήφανος) και να υπάρχουν άπειρα σκυλιά και γατιά στους διαδρόμους του σπιτιού του.

Πούρα και ποτά

Κάτι που γνωρίζουμε με σιγουριά είναι η μεγάλη αγάπη του για τα πούρα και το ουίσκι -ή τα ποτά γενικότερα. Τα αρχεία δεν μας δίνουν κάποια περαιτέρω πληροφορία για το πότε ξεκινούσε καθημερινά αυτές τις αγαπημένες του συνήθειες. Όμως δε μας φαίνεται καθόλου απίθανο αυτό να συνέβαινε ήδη από την ώρα που βρισκόταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του. 

Όλα αυτά τα έκανε έχοντας τη φήμη του κέρβερου αφού μονάχα μειλίχιος δεν ήταν. Άλλωστε είναι λίγο σπάνιο το μεγάλο ταλέντο να συνοδεύεται κι από μεγάλη ηρεμία.

Οι δηλώσεις όμως των ανθρώπων που εργάζονταν για εκείνον κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ρίχνουν ένα διαφορετικό φως: "Κατάφερνε να κερδίσει την απόλυτη αφοσίωση και τον πιο βαθύ σεβασμό... Η αρνητική του πλευρά ήταν απλά επιφανειακή. Κάτω από αυτό το προσωπείο ήταν ένας άνθρωπος που νοιαζόταν πολύ για τους άλλους" αναφέρει η ιδιαιτέρα του, Elizabeth Layton, στα απομνημονεύματά της.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr