Τα χαρτιά ξαναμοιράζονται. Η αναμενόμενη είσοδος του Joe Biden στον Λευκό Οίκο στις 20 Ιανουαρίου ανατρέπει τις λιγοστές ισορροπίες που είχαν απομείνει στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και στηρίζονταν την προηγούμενη τετραετία στην ιδιόμορφη προσωπική διπλωματία του Ντόναλντ Τραμπ. Μια Αμερική λιγότερο "απούσα", περισσότερο "πολυμερής" στο modus operandi της, περισσότερο ευθυγραμμισμένη στη λειτουργία των διαφορετικών υπηρεσιών της και λιγότερο ανεκτική σε καταχρηστικές συμπεριφορές είναι αυτό που εκτιμάται ευρέως ότι θα αποτελέσει το στίγμα της νέας εποχής.
του Κώστα Ράπτη
Μιας εποχής που βέβαια διαφέρει ριζικά από αυτήν που άφησε πίσω του ο Μπάιντεν ως αντιπρόεδρος το 2016, καθώς η αμερικανική πρωτοκαθεδρία στην περιοχή έχει σχετικοποιηθεί από τη στρατιωτική ανάπτυξη της Ρωσίας και την οικονομική διείσδυση της Κίνας, ενώ η πάλαι ποτέ κυρίαρχη αντιπαράθεση του "σιιτικού" με το "σουνιτικό" μπλοκ, όπως αποκαλούνται σχηματικά, χωρίς να εξαλείφεται, έχει περάσει σε δεύτερο πλάνο από τις συγκρούσεις που αναδύθηκαν στο εσωτερικό του δεύτερου.