Την παραμονή της εβραϊκής Πρωτοχρονιάς, έξι Παλαιστίνιοι τρομοκράτες με καταγωγή από τη Δυτική Όχθη κατάφεραν με κάποιο τρόπο να διαφύγουν από μια ισραηλινή φυλακή υψίστης ασφάλειας, σκορπώντας φόβο και πανικό. Επρόκειτο για ένα τεστ αντοχής όχι μόνο για την ασφάλεια του Ισραήλ, αλλά και για το κλίμα που επικρατεί στις τάξεις των Αραβοϊσραηλινών (σ.μ. αραβικής - παλαιστινιακής εθνικότητας πολίτες του Ισραήλ, αντιπροσωπεύουν το 20,95% του πληθυσμού του εβραϊκού κράτους).
Ο στρατός, η αστυνομία και η Shin Bet, η ισραηλινή εκδοχή του FBI, έστησαν οδοφράγματα, εξαπέλυσαν σκύλους-ιχνηλάτες και χρησιμοποίησαν την περίφημη τεχνολογία τους για να καταδιώξουν τους κατάδικους-φυγάδες. Ανησυχούσαν ιδιαίτερα για τον Zakaria Zubeidi, κάποτε διοικητή των δυνάμεων της Αλ Φατάχ στην πόλη Τζένιν της βόρειας Δυτικής Όχθης, ο οποίος κατηγορείται ότι διέταξε τη δολοφονία έξι Ισραηλινών.
Εκείνο το βράδυ, ευσεβείς Eβραίοι συγκεντρώθηκαν σε φυλασσόμενες συναγωγές και προσευχήθηκαν για την ασφάλεια των κοινοτήτων τους. Εν τω μεταξύ, σε όλη τη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, η Χαμάς και η Ισλαμική Τζιχάντ (πέντε από τους έξι δραπέτες ανήκουν σε αυτή την οργάνωση) επευφημούσαν τους ντεσπεράντος και καλούσαν τους Άραβες πολίτες του Ισραήλ να κάνουν το εθνικό τους καθήκον "προστατεύοντας τους ήρωες".
Το τεστ
Αυτό ήταν ένα τεστ. Τον περασμένο Μάιο, όταν ξέσπασαν ταραχές στο Ισραήλ μεταξύ εβραίων και αράβων, η Χαμάς τις χαρακτήρισε ένα πρώτο βήμα στη στρατηγική της για την επανασύνδεση των Αραβοϊσραηλινών με τους κατοίκους της Γάζας και της Δυτικής Όχθης.
Ο εκπρόσωπος της Χαμάς, Fawzi Barhoum, υπενθύμισε στους Άραβες του Ισραήλ ότι "ο αγώνας για την ελευθερία από τον κατακτητή είναι συνεχής και εκτεταμένος, μέσα και έξω από τις φυλακές". Πολλοί εβραίοι Ισραηλινοί περίμεναν με τρόμο μια επανάληψη των γεγονότων του Μαΐου.
Κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Οι Αραβοϊσραηλινοί μπορεί να ένιωσαν κάποιον βαθμό υπερηφάνειας για το θράσος των δραπετών, ωστόσο δεν το εξέφρασαν με δημόσιες εκδηλώσεις χαράς.
Οι έξι κατάφεραν να σκάψουν μια σήραγγα από το κελί τους σε έναν χώρο κάτω από τη φυλακή και σύρθηκαν προς την ελευθερία μέσω ενός σωλήνα αποχέτευσης με τίποτε άλλο εκτός από τα ρούχα που φορούσαν.
Προφανώς περίμεναν από τους αδελφούς τους Παλαιστίνιους να τους κρύψουν, να τους παράσχουν τροφή και να τους βοηθήσουν να φτάσουν στην ασφάλεια στη Δυτική Όχθη. Στην πραγματικότητα, δεν έγινε έτσι. Σύμφωνα με πληροφορίες, τέσσερις από τους καταζητούμενους, συμπεριλαμβανομένου του Zubeidi, ταυτοποιήθηκαν από Ισραηλινούς Άραβες. Παλαιστίνιοι χάκερ "φύτεψαν" αργότερα χαμόγελα στα σκυθρωπά πρόσωπα των δραπετών που τελικώς συνελήφθησαν, ωστόσο κανείς δεν ξεγελάστηκε.
Δύο εκ των δραπετών εξακολουθούν να παραμένουν ελεύθεροι και πιθανόν να έχουν περάσει την Πράσινη Γραμμή, σε έδαφος που ελέγχεται από την Παλαιστινιακή Αρχή. Ωστόσο η Π.Α. συνεργάζεται με το Ισραήλ και αυτό πιθανότατα θα οδηγήσει σε σύλληψή τους. Η Χαμάς κήρυξε "Ημέρα Οργής" στη Δυτική Όχθη για λογαριασμό τους, ωστόσο η παρουσία κόσμου ήταν μάλλον απογοητευτική και περιορίστηκε εύκολα.
Οι ηγέτες της "Κοινής Λίστας", του αντισιωνιστικού αραβικού κόμματος του Ισραήλ, ήταν ασυνήθιστα συγκρατημένοι. Ο αρχηγός του κόμματος Ayman Odeh απέρριψε τις προσκλήσεις των ΜΜΕ να αποκαλέσει "ήρωες" τους δραπέτες και υπαναχώρησε σε μια ανώδυνη πολιτική ρητορική παράσταση τύπου Τζον Λένον για "μια ημέρα που όλοι οι κρατούμενοι θα αφήνονταν ελεύθεροι". Ο Mansour Abbas, ηγέτης της συνιστώσας του ισραηλινού κυβερνητικού συνασπισμού Ραάμ (Ενωμένη Αραβική Λίστα), δεν είπε απολύτως τίποτα.
Συμπερίληψη
Η έλλειψη επαναστατικού ενθουσιασμού μεταξύ των Αράβων του Ισραήλ δεν προκάλεσε έκπληξη στην καθηγήτρια Tamar Hermann, ανώτερη ερευνητική συνεργάτη στο Ινστιτούτο Δημοκρατίας του Ισραήλ και ακαδημαϊκή διευθύντρια του Οικογενειακού Κέντρου Viterbi για την Κοινή Γνώμη και την Πολιτική Έρευνα. Αυτή τη στιγμή εργάζεται σε μια μεγάλη έρευνα που περιλαμβάνει τις γενικές στάσεις των Ισραηλινών, αράβων και εβραίων.
"Οι άνθρωποι που ήλπιζαν ότι επρόκειτο για την αρχή μιας νέας παλαιστινιακής εξέγερσης έκαναν λάθος", λέει. "Η μεγάλη πλειοψηφία των Αραβοϊσραηλινών δεν είναι ισλαμιστές φανατικοί ή αντιεβραίοι ιδεολόγοι. Θέλουν να εργαστούν στη Microsoft ή να στείλουν τα παιδιά τους σε ιατρική σχολή. Είναι σιωνιστές; Όχι, είναι πραγματιστές. Θέλουν να μοιραστούν αυτό που έχει να προσφέρει το Ισραήλ. Θέλουν να συμπεριληφθούν σε αυτό".
Η Hermann γνωρίζει από τις δημοσκοπήσεις της ότι η πλειονότητα των παραπόνων των Αραβοϊσραηλινών εδράζεται σε διακρίσεις όσον αφορά τη στέγαση, τις ευκαιρίες απασχόλησης και τις πολύ λίγες ευκαιρίες εκπαίδευσης. Ίσως όμως το μεγαλύτερο πρακτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η αραβική κοινότητα είναι η ενδημική εγκληματικότητα.
Τους πρώτους οκτώ μήνες του 2021, περισσότεροι από 80 Ισραηλινοί Άραβες έχασαν τη ζωή τους λόγω ενδοκοινοτικών δολοφονιών. Οι περισσότεροι ήταν θύματα πολέμου διάφορων "φυλών" του υποκόσμου.
Υπόκοσμος
Διαδοχικές ισραηλινές κυβερνήσεις έχουν παρακολουθήσει αυτή την τάση να αναπτύσσεται με ένα αίσθημα απάθειας, σαν να αποτελεί πρόβλημα κάποιου άλλου. Η Ιερουσαλήμ τη θεώρησε ως ένα ζήτημα από το οποίο δεν μπορεί να αποκομίσει κανένα κέρδος. Οι γκάνγκστερ είναι ντόπιοι, μέλη μεγάλων φυλών. Οι πολίτες τους φοβούνταν, δεν ήθελαν όμως απαραιτήτως να δουν εβραίους "μπάτσους" να έρχονται να συλλάβουν συγγενείς τους. Εξάλλου, η συνεργασία με την αστυνομία σε ένα τόσο οικείο περιβάλλον θα μπορούσε να είναι απειλή για τη ζωή ενός εκάστου.
Η κυβέρνηση Μπένετ, με τη σύμφωνη γνώμη Αράβων δημάρχων και ηγετών της κοινωνίας των πολιτών, υιοθέτησε μια πιο ενεργή πολιτική. Ο πρώτος μουσουλμάνος αρχιεπιθεωρητής της ισραηλινής αστυνομίας, Τζαμάλ Χαρκούς, ορίστηκε επικεφαλής του τμήματος για την καταπολέμηση του εγκλήματος στις αραβικές κοινότητες. Μόλις λίγες ημέρες μετά την ανάληψη της νέας του αποστολής, ο ίδιος και η σύζυγός του κάθονταν στο μπαλκόνι τους όταν ένοπλοι έριξαν βροχή από σφαίρες προς το σπίτι τους (τελικώς το ζεύγος δεν έπαθε τίποτε).
Η απόδραση βεβαίως έχει αφήσει αναπάντητα ερωτήματα. Πώς μπορεί μια δήθεν φυλακή "υψίστης ασφαλείας" να μοιάζει με φυλακή επαρχιακής κομητείας; Πώς έχουν αποφύγει μέχρι στιγμής δύο εκ των δραπετών το ισραηλινό δίχτυ ασφαλείας το οποίο θα έπρεπε να τους έχει "γραπώσει";
Ένα ενοχλητικό ερώτημα, ωστόσο, φαίνεται τουλάχιστον να έχει απαντηθεί. Οι Αραβοϊσραηλινοί δεν είναι σήμερα - και δεν φαίνεται πιθανό να γίνουν - νεοσύλλεκτοι σε έναν ισλαμικό ιερό πόλεμο εναντίον του Ισραήλ.
Από: Capital.gr