Φανταστείτε τον Βασίλη Λεβέντη να φωνάζει: " Κλείνουν την Tupperware, κλείνουν και τον τάφο τους". Κάπως έτσι θα σκέφτηκαν πολλοί για την φίρμα που έδωσε το όνομα "τάπερ" στα κουτιά φαγητού, που όλοι παίρναμε και ακόμα παίρνουμε μαζί -στη δουλειά πλέον και όχι στο σχολείο.
Η επιτυχία της Tupperware ήταν πρωτοφανής και δύσκολα θα βρεις προϊόν να έχει εισχωρήσει τόσο μαζικά στην ζωή των ανθρώπων και μάλιστα σε ολόκληρο τον πλανήτη. Στην Ελλάδα δεν το συζητάμε, ήταν σε όλα τα σπίτια και πολύ πιθανόν ακόμα και τώρα θα βρούμε ένα αν ανοίξουμε το ντουλάπι το σπίτι των γονιών μας.
Πάντως και να μην βρούμε της Tupperware, τάπερ θα βρούμε σίγουρα και στα δικά μας ντουλάπια. Δεν γίνεται αλλιώς. Εκτός από πρακτικούς λόγους, έτσι έχουμε μάθει από παιδιά και είναι όλα αυτά που μας θυμίζουν και που δεν σβήνονται εύκολα. Τι ακριβώς θυμόμαστε; Αυτά είναι μερικά.
Δεν ήξερες τι έχει μέσα το τάπερ
Εδώ μιλάμε για αγωνία και ενθουσιασμό όταν ανοίγαμε το τάπερ με το άγνωστο γεύμα που είχε ετοιμάσει -πιο πιθανό η μαμά μας. Χαρά για κάποιο σάντουιτς, μεγαλύτερη χαρά αν το σάντουιτς είχε μέσα σαλάμι, απογοήτευση αν ερχόμασταν αντιμέτωποι με τίποτα μπάμιες.
Σε κάθε περίπτωση μια έκπληξη μας περίμενε, ευχάριστη ή και όχι.
Τάπερ και προσωπικό στιλ
Ναι, τα τάπερ αποτελούσαν συχνά έκφραση της προσωπικότητας. Πολλά παιδιά είχαμε στα κουτιά φαγητού αυτοκόλλητα με τους αγαπημένους μας χαρακτήρες κινουμένων σχεδίων, υπερήρωες ή δημοφιλείς σειρές. Η επιλογή ενός τάπερ στην αρχή της σχολικής χρονιάς ήταν τρελή φάση -μετά είμασταν και περήφανοι που είχαμε μαζί μας έναν αγαπημένο χαρακτήρα -δηλαδή τον Batman. Ήταν σημαντικό statement για την εποχή.
Μαριάνθη, δεν πάει τώρα ένας χαλβάς;
Αγαπημένη ατάκα από σταθερό πελάτη θρυλικής ταβέρνας στην πλατεία Αττικής, αφού είχε φάει και είχε πιει. Μαριάνθη είναι η θεά ιδιοκτήτρια. Κάπως έτσι νιώθαμε μετά το φαγητό στο σχολείο αφού το θέλαμε το γλυκό μας. Μπορεί να ήταν κάποια μικρή σοκολάτα, γκοφρέτα, σοκολατάκι -ξέρεις εκείνο με το πράσινο περιτύλιγμα και ολόκληρο φουντούκι μέσα.
Κάποιες φορές το γλυκό ήταν ακόμα και χαλβάς σιμιγδαλένιος ή κέικ -viral επιλογή ακόμα και τώρα. Πολύ συχνά κάποιο φρούτο, ανάλογα με την εποχή. Ήταν ίσως η καλύτερη στιγμή της ημέρας στο σχολείο -τώρα αποφεύγουμε την ζάχαρη γιατί έρευνες και μπλα, μπλα, μπλα.
Έπαιζαν και ανταλλαγές
Τελετουργικό ολόκληρο. Κοιτούσαμε γύρω μας για να δούμε τι είχαν οι φίλοι μας και αρχίζαμε τις ανταλλαγές με σνακ, φρούτα ή σάντουιτς.
Αυτός ήταν ένας τρόπος να δοκιμάσουμε διαφορετικά τρόφιμα και, συχνά, μια ευκαιρία να γευτούμε κάτι που μας άρεσε αλλά σπάνια έπαιζε στο δικό μας σπίτι. Αυτή η διαδικασία καμιά φορά έκανε και τις φιλίες πιο δυνατές.
Το χειρόγραφο σημείωμα από μαμά και μπαμπά
Ορισμένοι γονείς συνήθιζαν να βάζουν ένα χειρόγραφο σημείωμα στο τάπερ -ένα σύντομο μήνυμα ενθάρρυνσης, αγάπης ή μια υπενθύμιση. Τότε το θεωρούσαμε λίγο αμερικανιά αλλά κατά βάθος μας έχει επηρεάσει βαθιά και η αλήθεια είναι ότι μπορεί και να μας λείπει, Ακόμα και αν έχουμε παιδιά εμείς πια.
Αυτά τα σημειώματα, μερικές φορές γραμμένα σε μια χαρτοπετσέτα ή σε ένα μικρό κομμάτι χαρτί, έκαναν το γέυμα διαφορετικό και μας υπενθύμιζαν ότι οι γονείς μας σκέφτονταν κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Παπαριασμένο ψωμί, αυτή η κατάρα
Αυτό ίσχυε ιδιαίτερα αν ένα σάντουιτς είχε φτιαχτεί με ντομάτα ή άλλο συστατικό που άφηνε υγρασία. Το μουσκεμένο ψωμί ή το ζεστό γιαούρτι δεν έλεγε καθόλου αλλά παραδεχτείτε ότι ακόμα και αυτό μας λείπει. Γιατί συμβαίνει αυτό; Η ψυχολογία το έχει απαντήσει προ πολλού.
Και φυσικά η μυρωδιά
Το φαγητό μέσα στο τάπερ είχε μια μυρωδιά δική του, που διέφερε από αυτήν του φαγητού σε πιάτο. Ένας από τους λόγους ήταν η κλεισούρα και ένας ακόμα ο συνδυασμός διαφορετικών τροφών στον ίδιο χώρο.
Όμως όλο αυτό έχει τόση δύναμη και οικειότητα που ακόμα και σήμερα αν μυρίσεις κάτι που να του μοιάζει, τρως μια απίστευτη κλωτσιά προς το παρελθόν και μπορεί να σε πιάσουν και τα κλάματα.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.