Πριν από λίγο καιρό βρέθηκα στην καρδιά της Αφρικής, στην Ουγκάντα, για ένα ταξίδι που ονειρευόμουν καιρό. Βασικός μου στόχος ήταν να γνωρίσω και να καταγράψω φωτογραφικά την πανέμορφη χώρα: το ανθρώπινο στοιχείο και την καθημερινή ζωή. Και η αλήθεια είναι ότι γέμισα με πολλές εικόνες τις κάρτες στην φωτογραφική μηχανή μου αλλά κυρίως τα μάτια και το μυαλό μου.
Κείμενο και φωτογραφίες Νίκος Μελίστας
Το πρόγραμμα του 11ημερου ταξιδιού περιλάμβανε και μια επίσκεψη σε ένα από τα μεγαλύτερα, εθνικά πάρκα της Ουγκάντα, το Murchison Falls National Park. Δεν ήταν από αυτές που φανταζόμουν ότι θα αφιερώσω πολύ χρόνο. Εξάλλου, ήθελα να φωτογραφίσω κυρίως ανθρώπους -και όχι φύση ή ζώα- θεωρώντας ότι οι εικόνες που είχα δει από τα εκατοντάδες φωτορεπορτάζ και ντοκιμαντέρ μού είχαν ήδη δώσει μια πολύ καλή εικόνα.
Το πάρκο όμως με καθήλωσε. Κάθε στιγμή ήταν ένα μάθημα. Μία αποκάλυψη για τη ζωή, τη φύση και τη δική μας θέση μέσα σε αυτή.
Η αξία του να βρίσκεται κανείς σε ένα τέτοιο μέρος είναι ανεκτίμητη, μόνο αν αντιληφθείς τη βαθιά σύνδεση που έχει ο άνθρωπος με τη φύση. Δεν πρόκειται για τη θέαση της άγριας ζωής από μακριά ή μέσα από την οθόνη. Βρίσκεσαι εκεί, μέσα στην πραγματική καρδιά της φύσης, με όλα τα ερεθίσματα γύρω σου να σε καλούν να γίνεις μέρος της.
Είναι μια εμπειρία που ξυπνά αισθήσεις -αλλά και αρχέγονους φόβους. Τα πάντα μοιάζουν πιο ζωντανά, πιο έντονα. Ακούς ήχους που ποτέ δεν έχεις ακούσει, μυρίζεις, αισθάνεσαι και συντονίζεσαι με τον χώρο. Παρακολουθείς και σέβεσαι κάθε κίνηση τόσο από θαυμασμό αλλά και με φόβο, γιατί γνωρίζεις ότι αν δεν είχες την προστασία των οδηγών και του εξοπλισμού σου… θα μπορούσες εύκολα να είσαι το θήραμα.
Αποδεχόμενος αυτά τα πρώτα αυτόματα αντανακλαστικά αφήνεις χώρο στο να απολαύσεις τη φύση. Κάθε γωνιά του πάρκου είναι έκπληξη. Εδώ, σε ένα μέρος που φιλοξενεί εκατοντάδες είδη ζώων, η βιοποικιλότητα αποκαλύπτεται μπροστά σου σε κάθε βήμα.
Βλέποντας γαζέλες να κινούνται με χάρη, καμηλοπαρδάλεις να αγνοούν την παρουσία σου, ελέφαντες να πλησιάζουν με περιέργεια, ή ένα νεαρό λιοντάρι να ξεκουράζεται κάτω από μια σκιά μετά το γεύμα του, καταλαβαίνεις πως αυτή η φύση δεν χρειάζεται κανέναν να την καθοδηγήσει.
Η αυτόνομη ζωή της αλλά και η αλληλεξάρτηση όλων των πλασμάτων, η φυσική ισορροπία, είναι όλα αυτά που οι άνθρωποι πρέπει να ξανακαταλάβουμε και να προστατεύσουμε.
Αυτά τα τοπία και οι ζωντανοί τους κάτοικοι δεν είναι ένα θέαμα για να το θαυμάσουμε από μακριά, αλλά ένα κάλεσμα για δράση. Κάθε στιγμή που έζησα μου έδωσε την αίσθηση πως φέρω την ευθύνη να υποστηρίξω τη διατήρηση αυτής της άγριας φύσης.
Έμαθα να παρατηρώ τη φύση με ακόμα περισσότερο σεβασμό. Με γέμισε με συναισθήματα και με έκανε να σκεφτώ τον κόσμο μέσα από μια άλλη, πιο βαθιά οπτική. Αν κάποιος με ρωτήσει γιατί αξίζει ένα τέτοιο ταξίδι, η απάντησή μου θα είναι απλή: γιατί σου θυμίζει ότι ο κόσμος είναι πάντα περισσότερα από αυτό που βλέπουμε.
Λίγα λόγια για το Murchison Falls National Park
Το Murchison Falls National Park, το μεγαλύτερο εθνικό πάρκο της Ουγκάντας, καλύπτει μια έκταση περίπου 4 χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων και βρίσκεται στη βορειοδυτική περιοχή της χώρας. Το πάρκο είναι φημισμένο για τους εντυπωσιακούς καταρράκτες του, όπου ο ποταμός Νείλος περνά μέσα από ένα στενό φαράγγι, μόλις επτά μέτρα πλάτος, πριν πέσει με ορμή σε ύψος 43 μέτρων.
Η περιοχή αυτή φιλοξενεί μεγάλη βιοποικιλότητα, με περισσότερα από 76 είδη θηλαστικών, όπως ελέφαντες, λιοντάρια, καμηλοπαρδάλεις και ιπποπόταμους, καθώς και πάνω από 450 είδη πουλιών.
Το Murchison Falls προσφέρει μοναδικές ευκαιρίες για σαφάρι, καθώς οι επισκέπτες μπορούν να δουν άγρια ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον, να απολαύσουν κρουαζιέρες στον Νείλο και να εξερευνήσουν το εντυπωσιακό αφρικανικό τοπίο.
Περισσότερες εικόνες από το ταξίδι παρουσιάζονται, από τις 15 Νοεμβρίου, στην Blank Wall Gallery στο πλαίσιο της έκθεσης Mon Afrique: Uganda | Bonds of Humanity που διοργανώνει η φωτογραφική ομάδα METApolis.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.