Ποτέ δεν ήμουν από αυτούς που ξυπνούν Κυριακή πρωί για τις κατατακτήριες. Δεν είχα αφίσες οδηγών στο δωμάτιο ως έφηβη, ούτε συμμετείχα σε διενέξεις για το ποιος οδηγός είναι GOAT. Παρ’ όλα αυτά, δε με έλεγες άσχετη. Ήξερα τους βασικούς, έβλεπα highlights, καταλάβαινα τις στρατηγικές πίσω από τις αλλαγές ελαστικών και τις εντολές μέσω team radio. Και κυρίως, ήξερα ότι η Formula 1 είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα άθλημα. Για τους φανατικούς είναι πάθος, για άλλους τρόπος ζωής, για κάποιους άπιαστο όνειρο, όμως για τη συντριπτική πλειοψηφία αποτελεί κανονικότατο statement.
Συνεπώς, αμέσως συνειδητοποίησα ότι εκείνο το email στα εισερχόμενά μου από τον ΟΠΑΠ, στο πλαίσιο της συνεργασίας της μητρικής του Allwyn, με τη Formula 1 και τη McLaren, δε μιλούσε για ένα ακόμη συνηθισμένο press trip.
Είχα λάβει μία πρόσκληση για να βιώσω μια εμπειρία από εκείνες που δύσκολα περιγράφει κανείς χωρίς να ακουστεί υπερβολικός. Για την ακρίβεια, θα ζούσα μια εμπειρία από αυτές που έχουν πλέον τη δυνατότητα να ζουν οι φίλοι του μηχανοκίνητου αθλητισμού στην Ελλάδα, χάρη στην Allwyn, που είναι official partner της F1 και της McLaren. Το πρόγραμμα έγραφε McLaren Hospitality, Grid Access, Pitlane Walk και Paddock Suite. Εν ολίγοις, θα ζούσα το Grand Prix εκ των έσω, από την "ας πούμε business class θέση", όπου όλα είναι πιο εύκολα προσβάσιμα, πιο ξέγνοιαστα και προστατευμένα και κυρίως πιο... πλουσιοπάροχα.
Η άφιξη στην ηλιόλουστη Βαρκελώνη την Παρασκευή είχε κάτι από διακοπές· η συγκεκριμένη πόλη άλλωστε σε υποδέχεται πάντα σα να ξέρει τι έχεις ανάγκη - και εκείνες τις μέρες λειτουργούσε σε ρυθμούς άτυπου φεστιβάλ. Το ξενοδοχείο βρισκόταν μπροστά από τη θάλασσα και ήταν γεμάτο από κόσμο που μιλούσε τουλάχιστον πέντε διαφορετικές γλώσσες και πιθανότατα είχε συνδυάσει το ταξίδι του με τη Formula 1.
Το δικό μας πρόγραμμα πάντως, δε μας άφηνε πολλά περιθώρια για τουρισμό, καθότι ήταν επικεντρωμένο στον λόγο της επίσκεψής μας και κυρίως, καλά μελετημένο: περιλάμβανε προσκλήσεις με λουράκι (σαν VIP backstage συναυλίας), ώρες μεταφοράς με shuttle προς (και από) το Circuit de Barcelona-Catalunya, ενδυματολογικές οδηγίες τύπου "dress smart", και κρατήσεις για δείπνο στο κέντρο της πόλης.
Η πρώτη μέρα λοιπόν, μας επεφύλασσε ελεύθερες δοκιμές και photo safari ακριβώς δίπλα στην πίστα. Η πρώτη φορά που ακούς μονοθέσιο να περνά από μπροστά σου μοιάζει με κανονικό μίνι σεισμό. Δικαιολογούσε απόλυτα το γιατί μας μοίραζαν ωτοασπίδες στην είσοδο.
Δε μοιάζει καν με νορμάλ ήχο, είναι κάτι σαν δόνηση που διαπερνά το στέρνο και που δικαιώνει όσους επιμένουν ότι η εμπειρία της Formula 1 πρέπει να βιώνεται από κοντά. Από την τηλεόραση θυμίζει βιντεοπαιχνίδι – ρευστό, ομαλό, σχεδόν προβλέψιμο. Από κοντά, αισθάνεσαι δέος και καταλαβαίνεις ότι τα χρήματα που κερδίζουν οι πιλότοι είναι βγαλμένα με κανονικό ιδρώτα. Ναι, η ζέστη είναι ανυπόφορη.
Για εμάς παρεμπιπτόντως, το momentum που βρεθήκαμε στη Βαρκελώνη υπήρξε πραγματικά ιδιαίτερο, όπως επεσήμανε ο Pavel Turek, ο Chief Officer Global Partnerships της Alwyn με τον οποίο είχα μία σύντομη κουβέντα: "Πιστεύω πως το highlight αυτής της σεζόν είναι ότι σηματοδοτεί την 75η επέτειο από τη δημιουργία της Formula 1, η οποία είναι μια ξεχωριστή στιγμή. Οι εορτασμοί θα γίνουν στο Silverstone, μία τοποθεσία που παραδοσιακά φιλοξενούσε το Grand Prix. Για όλους τους συμμετέχοντες αποτελεί την κορύφωση της φετινής σεζόν και νομίζω ότι σηματοδοτεί την εξέλιξη της Formula 1, που πλέον, όσον αφορά το άθλημα, αλλά και την επιχειρηματική και εμπορική επικοινωνία, είναι τόσο δυνατή όσο ποτέ άλλοτε, προσελκύοντας νέο κοινό."
Στο Paddock Suite της, η McLaren δεν προσφέρει απλή φιλοξενία και όσες "παραστάσεις" κι αν έχεις πάρει στη ζωή σου, είναι δύσκολο να μην εντυπωσιαστείς. Στήνει μία λιλιπούτεια πόλη από πολυτέλεια. Πρόκειται για ένα ξέχωρο σύμπαν με φόντο τα γκάζια που είναι στο θεό, τα χρώματα είναι έντονα και το catering τόσο καλό που θα μπορούσες να ξεχαστείς εκεί χωρίς να δεις ούτε έναν γύρο.
Έβρισκες επιλογές για κάθε είδους διατροφική προτίμηση σε αφθονία που ετοιμάζονταν μπροστά στα μάτια σου. Φαντάσου εκλεκτό ροζέ και cocktails, μέχρι μίνι gelateria (!) και επιδόρπια που, εκεί που τα απολάμβανες μπορούσε να περάσει από δίπλα σου η Εθνική Ομάδα ποδοσφαίρου της Αγγλίας. Ναι, συνέβη κι αυτό:
Όλα αυτά, στο μεταξύ, όταν ακριβώς από κάτω μας, στο ισόγειο, βρίσκονταν τα μονοθέσια και το εξειδικευμένο προσωπικό τους. Στις ελεύθερες δοκιμές της Παρασκευής, αλλά και τις επόμενες ημέρες, είχαμε την ευκαιρία να κατέβουμε και να δούμε εν δράσει τους μηχανικούς που σε ταχύτητα dt -οριακά προλάβαινες να ανοιγοκλείσεις τα μάτια σου- άλλαζαν λάστιχα στα pit stops.
Αντίστοιχα, και τις επόμενες δύο ημέρες, παρατηρούσαμε τα πάντα από απόσταση αναπνοής. Η μυρωδιά από τα ελαστικά, η ζέστη από τα φρένα, η αίσθηση ότι βλέπεις ανθρώπους να δουλεύουν σε απόλυτη ακρίβεια, όλα ήταν εκεί. Όσες φωτογραφίες ή Instagram reels και να δεις, κανένα δεν αποδίδει τα τεκταινόμενα στο 100%.
Εννοείται πως μέσα σε αυτές τις τρεις ημέρες ήρθαμε τετ α τετ με τους σταρ της McLaren Lando Norris και Oscar Piastri. Τον δεύτερο μάλιστα, τον ακούσαμε λίγο πριν από τον νικητήριο αγώνα, να δηλώνει ότι προσπαθεί στον ελεύθερό του χρόνο να περνάει χρόνο με την σύντροφό του. Παρότι δεν είπε πολλά, αρκούσαν λίγες προτάσεις για να καταλάβεις ότι η ψυχραιμία και η στρατηγική αποτελούν προαπαιτούμενα για έναν οδηγό με αξιώσεις πρωταθλητή.
Βέβαια, εκείνοι δεν ήταν οι μόνοι που είδα από τόσο κοντά.
Λίγο πριν από την έναρξη, είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω την τελετή κυριολεκτικά πίσω από το βάθρο όπου στέκονταν οι πιλότοι· το μόνο που μου έλειπε ήταν να πάρω κι εγώ ένα κράνος και να ξεκινήσω μαζί τους την κούρσα. Για του λόγου το αληθές, ιδού οι παρακάτω φωτογραφίες:
Για την ιστορία πάντως, ο Piastri τερμάτισε πρώτος επιβεβαιώνοντας τον μύθο που θέλει την πίστα της Καταλονίας να αναδεικνύει ως νικητή κατά βάση αυτόν που ξεκινά στην pole position.
Εντούτοις, αυτό που μένει, δεν είναι το ποιος κέρδισε, ούτε το ποιος ήρθε δεύτερος. Προσωπικά, κάπου ανάμεσα στα pit stops, τους αστακούς, τις επευφημίες, τον ενθουσιασμό και τις στιγμές που όλα παγώνουν για ένα overtake, συνειδητοποίησα το εξής: Ακόμα κι αν κάποιος δεν είναι φανατικός φίλος της Formula 1 και αποφασίσει να βρεθεί σε μία πίστα απλά και μόνο για να ζήσει την εμπειρία, είναι καταδικασμένος να φύγει με κάτι πολύ παραπάνω από ένα tick στη λίστα του: Μια ανανεωμένη εκτίμηση για το τι σημαίνει οργάνωση, συγκέντρωση, τεχνολογία, μα πάνω από όλα ανθρώπινη υπέρβαση.
Οι οδηγοί είναι ροκ σταρ που ρίχνουν πραγματικό ιδρώτα- και εμείς, ως κοινοί θνητοί, ζούμε ανάμεσά τους.
Υ.Γ.: Θα επανέλθω στη Βαρκελώνη, αυτήν τη φορά χωρίς F1 για να μπορέσω να την εξερευνήσω όσο (πολύ) της αξίζει.
*Οι φίλοι του μηχανοκίνητου αθλητισμού έχουν πλέον τη δυνατότητα να ζουν μοναδικές εμπειρίες χάρη στον ΟΠΑΠ, στο πλαίσιο της συνεργασίας της μητρικής του, Allwyn, με την Formula 1 και την ομάδα της McLaren ως official partner τους.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.