Το ηλιοβασίλεμα στο Σιφνέικο με παγωτό στο χέρι, η ποδηλατάδα μέχρι το camping και την παραλία των γυμνιστών και των αμετανόητων χίπιδων, τα ξημερώματα στη La Luna, το χάζι στον πεζόδρομο, το μαμαδίστικο φαγητό στο Περαμάτακι μετά το μπάνιο και εκείνη η βουτιά στη Φανερωμένη που είναι πάντα σαν να είναι η πρώτη φορά. Η Αντίπαρος είναι το νησί που επιστρέφεις ξανά και ξανά, γιατί έχεις αφήσει έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, ένα σοκάκι που δεν έχεις φωτογραφήσει, ένα δειλινό που δεν έχεις χορτάσει και φυσικά την εικόνα ενός νησιού που ενώ αλλάζει συνεχώς πρόσωπο, κρατάει τη νοσταλγία των ανέμελων καλοκαιριών.
Η συνέχεια στο madamefigaro.gr.