Κατά πάσα πιθανότητα, όρκο δεν παίρνουμε, χώρες δεν θίγουμε, μπορεί να έχει συμβεί και σε σένα. Να έχεις σχεδιάσει ένα ταξίδι, π.χ. σε μια ωραία πόλη της Ευρώπης, να έχεις υπολογίσει τα έξοδά σου μέχρι δεκάρας και όταν έρθει η ώρα της λυπητερής να διαπιστώσεις ότι πρέπει να πληρώσεις και κάτι που δεν περίμενες: έναν τουριστικό φόρο (ή φόρο διαμονής). Γύρω από αυτή τη χρέωση υπάρχουν διάφορες παρανοήσεις από τις οποίες φιλοδοξούμε να σε απαλλάξουμε με όσα θα αναφέρουμε στη συνέχεια, έτσι ώστε να είσαι πιο προετοιμασμένος την επόμενη φορά που θα ταξιδέψεις.
Τι είναι ο τουριστικός φόρος
Σε κάθε χώρα ισχύει και κάτι διαφορετικό, αλλά η λογική είναι κοινή. Στην Ιταλία, για παράδειγμα, με έναν νόμο που τέθηκε σε εφαρμογή τον Μάρτιο του 2011, κάθε ταξιδιώτης πρέπει να πληρώνει ένα ποσό στο κατάλυμα που διαμένει, ασχέτως του τύπου του (π.χ. ξενοδοχείο, πανσιόν κλπ), με το ποσό να διαμορφώνεται σε τοπικό επίπεδο, καθώς βρίσκεται στην ευχέρεια του δήμου.
Γιατί πληρώνεις τουριστικό φόρο
Ενώ πληρώνεις τα χρήματα στο κατάλυμά σου, αυτά στην πραγματικότητα πάνε πίσω στην πολιτεία. Για ποιο λόγο; Για να επενδυθούν σε παροχές που απευθύνονται τόσο σε τουρίστες όσο και στους κατοίκους της πόλης, όπως σε δρόμους, σε υποδομές, στη συντήρηση των χώρων πρασίνου και στις συγκοινωνίες.
Τι ποσό πληρώνεις
Ανάλογα με τον τόπο και τη χώρα, το ποσό μπορεί να διαφέρει καθώς, όπως είδαμε, τα του τουριστικού φόρου αποφασίζονται σε τοπικό επίπεδο, με τις πιο μεγάλες πόλεις συνήθως αλλά όχι πάντα να επιβάλλουν υψηλότερο τουριστικό φόρο.
Τι συμβαίνει ανά την Ευρώπη
Στο Παρίσι, ο τουριστικός φόρος σπανιώς υπερβαίνει το 1,50 Ευρώ, ενώ στο Άμστερνταμ διαφέρει ανάλογα με το κατάλυμα που μένεις και μπορεί να αποτελεί από το 1% έως το 5% του κόστους διαμονής σου σε αυτό. Στην Καταλονία ξεκινάει από τα 75 σεντς και φτάνει τα 2,50 Ευρώ, ανάλογα με τα αστέρια του καταλύματος που μένεις, ενώ στη Βιέννη αποτελεί το 2,8% της τιμής που πληρώνεις για τη διαμονή σου.
Από: Esquire IT
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.