Τα Instagram Stories έκαναν ντεμπούτο πριν από περίπου δύο χρόνια και δεν ήταν τίποτα άλλο από μία προσπάθεια προσέλκυσης νέων ή παλιών χρηστών, που είχαν επιλέξει να περνούν περισσότερο χρόνο στο Snapchat. Εκείνη την εποχή το Instagram αναζητούσε τρόπους να βρίσκονται όλο και περισσότεροι, για περισσότερη ώρα στην εφαρμογή, γι' αυτό και χρειαζόταν κάτι παραπάνω από το κλασικό feed. Η ιδέα δούλεψε. Μέχρι τον περασμένο Ιούνιο, πάνω από 400.000.000 χρήστες καθημερινά, βλέπουν ή ανεβάζουν stories - παραπάνω από τους διπλάσιους σε σχέση με το Snapchat.
Τα stories έφεραν ουσιαστικά επανάσταση καθώς μπορούσες να ανεβάσεις βίντεο ή φωτογραφίες που διαγράφονται μετά από 24 ώρες. Έτσι δεν υπήρχε ο κίνδυνος τα ξεφτιλίκια σου στα μπουζούκια να υπάρχουν στο ίντερνετ μετά από δύο ημέρες, ούτε εκείνη η χιλιοφιλτραρισμένη selfie με τα μόλις 20 likes να εξακολουθεί να βρίσκεται στο προφίλ σου.
Μπορούσες δε, να παρακολουθήσεις ποιοι είναι εκείνοι που πέρασαν μια διαδικτυακή βόλτα για να δουν τι ανέβασες.
Με λίγα λόγια, τα Instagram Stories προσέφεραν την απόλυτη socialmedia-κή εμπειρία του σήμερα: Τη δυνατότητα να ανεβάζεις άμεσα ότι θέλεις, χωρίς να στήνεται δίκη. Ξέρεις, ποιος σου έκανε και ποιος δεν σου έκανε like και άλλες τέτοιες ομορφιές.
Αλλά. Πάντοτε υπάρχει ένα αλλά. Τα Instagram Stories εξελίχθηκαν τελικά σε κάτι που δεν είναι καθόλου αγχολυτικό. Το αντίθετο μάλιστα. Το γεγονός πως απέκτησες ξαφνικά μία virtual guest list δημιούργησε σε ένα όλο και αυξανόμενο κοινό την συνεχή ανάγκη να δείχνει πως περνά πάντοτε καλά, όπου κι αν βρίσκεται.
Για παράδειγμα, τα Instagram Stories έχουν καταστήσει τις διακοπές σου ένα διαδικτυακό ντοκιμαντέρ, την ευθύνη του οποίου έχεις κυρίως εσύ. Για σκέψου. Πρώτο story νωρίς το πρωί από το αεροδρόμιο ή το λιμάνι, μετά φωτογραφία μέσα από το αεροπλάνο/ πλοίο, αργότερα η πρώτη εικόνα του προορισμού, μετά ποστάρισμα την πρώτη μπύρα ή το πρώτο φαγητό. Και φυσικά, αφού γυρίσεις, τα #takemeback.
Μία πρόσφατη έρευνα έδειξε πως το 65% των millennials ανεβάζει stories με απώτερο σκοπό να κάνει τους άλλους να ζηλέψουν, ακόμη και αν δεν περνά τόσο καλά όσο δείχνει.
Πολύ συχνά δε, προκύπτει η πεποίθηση πως αν κάτι δεν ποσταριστεί, ίσως και να μην συνέβη ποτέ. Η Dr. Pamela Rutledge, διευθύντρια του Media Psychology Research Center τονίζει ότι αυτό συμβαίνει καθώς θέλουμε να παρουσιάσουμε τις καλύτερες πτυχές του εαυτού μας στα social media. Κάνει λόγο επίσης για ένα μείγμα φιλοδοξίας ή και ματαιοδοξίας σε συνδυασμό με την ανθρώπινη ανάγκη της αποδοχής από τους άλλους, με την απουσία ωστόσο αυτοπεποίθησης ή και συνείδησης. "Η ανάγκη να γίνεις αρεστός και να λάβεις ένα θετικό feedback είναι κάτι λίγο-πολύ κατανοητό. Ωστόσο, η υπερβολική έκθεση φέρνει συνήθως τα αντίθετα αποτελέσματα και πολύ συχνά παρουσιάζει το υποκείμενο σαν ένα άτομο με χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση" αναφέρει η Dr. Rutledge, που προειδοποιεί πως ελλοχεύει πάντοτε ο κίνδυνος να επιτρέψεις σε άλλους να κρίνουν την αξία σου
Μία μελέτη του 2017 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το Instagram είναι το χειρότερο social network όσον αφορά τον αντίκτυπο στην ψυχική υγεία, έχοντας σαφή σύνδεση με την κατάθλιψη και το άγχος. Τα Stories δεν έχουν μελετηθεί ακόμη αναλυτικά από αυτή τη σκοπιά αλλά αδιαμφισβήτητα παίζουν κι αυτά το ρόλο τους, έχοντας ψυχολογικό αντίκτυπο.
Για μεγάλο διάστημα, υπήρχε ο αστικός μύθος πως η λίστα αυτών που έβλεπαν τα Stories σου ήταν στην ουσία μια λίστα από stalkers που παρακολουθούσαν το προφίλ σου γενικότερα. Το Instagram έχει δικλίδες ασφαλείας στον αλγόριθμό του - κάτι που επιτρέπει στον χρήστη να πιστεύει ότι θέλει. Όποια κι αν είναι η αλήθεια, μόνο και μόνο το γεγονός πως μπαίνει κάποιος στο παιχνίδι, σημαίνει πως το Instagram έχει κερδίσει. Η λίστα όσων παρακολουθούν τα Stories σου είναι πάντοτε μεγαλύτερη σε αριθμούς από τα likes που συγκεντρώνεις στα κανονικά post. H ρεαλιστική προσέγγιση αυτού; Κάποιος απλά βαριέται και βλέπει όλα τα Stories που θα εμφανιστούν στο πάνω μέρος της οθόνης του - σχεδόν κανένας δεν θα δει δεύτερη φορά το ίδιο πράγμα.
"Κατά κάποιο τρόπο, τα Stories είναι ένα είδος επεξεργασμένης ανάμνησης και ικανοποιούν μια βασική ανθρώπινη επιθυμία: να νιώσουμε κοντά μας κάποιους ανθρώπους και το ενδιαφέρον τους προς το πρόσωπό μας" λέει η Dr Rutledge.
Υπάρχει όμως και η πιο σκοτεινή πλευρά. Τα Instagram Stories είναι η αμεσότερη και πιο γρήγορη ματιά στην κλειδαρότρυπα του άλλου. Σε έναν κόσμο που απεικονίζει μια εκδοχή της πραγματικότητας, βελτιωμένη, αλλά όχι το 100% της.
Μην ξεχνάς: Ο στόχος δεν είναι απλά να κοιτάζεις, αλλά να βλέπεις πραγματικά.
Από: Esquire UK