Ο Michael Burry, ο επενδυτής που έγινε ευρύτερα γνωστός μέσα από το "The Big Short”, ποντάρει αυτή τη φορά εναντίον της αγοράς της τεχνητής νοημοσύνης.
Προειδοποιεί ότι ζούμε μέσα σε μια "φούσκα AI”, με υπερβολικές αποτιμήσεις και τυφλή πίστη σε ασταμάτητη ανάπτυξη. Η σύγκριση με το 1999 και το 2008 ακούγεται δελεαστική, αλλά ίσως δεν είναι η σωστή.
Σε αντίθεση με τη στεγαστική κρίση ή τα διογκωμένα traffic metrics της dot-com εποχής, η άνοδος της AI έχει ένα πιο στέρεο θεμέλιο: την ενέργεια. Όπως έχει γράψει ο Vaclav Smil, "η ενέργεια είναι το καθολικό νόμισμα του πολιτισμού". Κάθε μοντέλο, κάθε απάντηση, κάθε "ευφυής” λειτουργία, δεν είναι τίποτα άλλο από ηλεκτρισμό που μετατρέπεται σε πιθανότητα. Όταν ο Burry σόρταρε την αγορά ακινήτων, πόνταρε ενάντια στη χρηματοοικονομική μόχλευση. Τώρα ποντάρει ενάντια στη θερμοδυναμική κι αυτή συνήθως κερδίζει.
Γιατί η "φούσκα AI” δεν είναι φούσκα software
Το λάθος βρίσκεται στον τρόπο που συνεχίζουμε να αξιολογούμε την τεχνητή νοημοσύνη. Προσπαθούμε να την εντάξουμε στο πλαίσιο του κλασικού software, αλλά η AI λειτουργεί περισσότερο σαν υποδομή. Είναι μια βιομηχανία σκέψης σε πραγματικό χρόνο, με ενεργειακό κόστος σε κάθε απάντηση. Αυτό εξηγεί και τις τεράστιες δαπάνες: δεν πρόκειται για υπερβολή, αλλά για το χτίσιμο ενός παγκόσμιου δικτύου νοημοσύνης.
Οι εταιρείες δεν "μαντεύουν” ότι θα τη χρειαστούν. Τη δεσμεύουν. Η Microsoft μιλά ήδη για σχεδόν 400 δισ. δολάρια μελλοντικών συμβολαιοποιημένων εσόδων για υπηρεσίες AI. Αν επρόκειτο για φούσκα, θα είχαμε αχρησιμοποίητα data centers. Στην πραγματικότητα η ζήτηση ξεπερνά την προσφορά.
Η ενέργεια ως το θεμέλιο της νέας εποχής
Η ιστορία δείχνει πως οι μεγάλες τεχνολογικές αλλαγές δεν καθορίστηκαν από συσκευές αλλά από το πώς αξιοποιούμε την ενέργεια: φωτιά, ηλεκτρισμός, μικροτσίπ, διαδίκτυο. Η τεχνητή νοημοσύνη είναι η επόμενη βαθμίδα. Όταν η ευφυΐα γίνεται μορφή ενέργειας, η συζήτηση για "φούσκα" μοιάζει άστοχη.
Γι’ αυτό και η γεωπολιτική της AI είναι ουσιαστικά η γεωπολιτική της ενέργειας. Κράτη και εταιρείες ανταγωνίζονται για ηλεκτρική ισχύ, σπάνιες γαίες, δίκτυα και χώρους για τεράστια data centers. Όποιος ελέγχει την ενέργεια, ελέγχει την παραγωγή νοημοσύνης.
Η διόρθωση στην αγορά θα έρθει, όπως έρχεται πάντα. Όχι ως καταστροφή, αλλά ως κανονικοποίηση. Κάποιες εταιρείες θα χαθούν, όμως αυτό που θα μείνει είναι η υποδομή: η βάση ενός συστήματος που θα αλλάξει την οικονομία, την εργασία, τη γνώση. Η πραγματική πρόκληση δεν είναι αν η AI θα γίνει πιο "έξυπνη”, αλλά αν θα μάθουμε να διαχειριζόμαστε την ενέργεια που τη συντηρεί.
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.