Long Story Short: Ο Κώστας Σλούκας χάρισε στον Ολυμπιακό τη νίκη εναντίον της Φενέρμπαχτσέ για την 7η αγωνιστική της Euroleague, με ένα τζαμπ σουτ μπροστά στον Jan Vesely, 2'' πριν το τέλος του ματς στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Οι Ερυθρόλευκοι επικράτησαν της ομάδας του Sasha Djordjevic με 67-65 και ο 31χρονος Θεσσαλονικιός γκαρντ απλά επιβεβαίωσε ποιος είναι. 

Aρχικά όμως, να πέσει το βίντεο:

Καλός. Αλλά ηγέτης;

Η παραπάνω έκφραση έχει ακουστεί ουκ ολίγες φορές από τα χείλη πολλών -αλλόθρησκων αλλά και φίλων του Ολυμπιακού- αναφορικά όχι τόσο με την αξία του Κώστα Σλούκα αλλά με τα πνευματικά χαρίσματα και το ειδικός βάρος του ίδιου, ώστε να αποτελέσει ξεκάθαρα το απόλυτο νο.1 σε μία ομάδα της Euroleague που έχει σοβαρές φιλοδοξίες. Spoiler Alert: Η απάντηση είναι ξεκάθαρα ναι, για λόγους που θα διαβάσεις παρακάτω.

Στην περίπτωση του Ολυμπιακού δε, αυτό γίνεται ακόμη πιο ιντριγκαδόρικο όσο και δύσκολο αν αναλογιστεί κανείς ποιος είναι -ή πιο ορθά, ήταν- ο άνθρωπος που είχε κερδίσει τον τίτλο του μπασκετικού Alpha Male όχι μόνο στον Πειραιά και την Ελλάδα αλλά σε ολόκληρη την Ευρώπη για πάνω από μία δεκαετία. Ναι, στον Βασίλη Σπανούλη αναφέρομαι.

Ο Βασίλης με '7' όμως αποχαιρέτησε την ενεργό δράση και τον Ολυμπιακό πριν μερικούς μήνες. Πλέον ο άνθρωπος, φύσει και θέσει, που άπαντες περιμένουν πολλά από αυτόν φορά το 11. Όταν στις 24 Ιουνίου 2020 ο Κώστας Σλούκας επέστρεφε στον Πειραιά μετά από μία άκρως επιτυχημένη πενταετία στην ομάδα που αντιμετώπισε χθες το βράδυ είχε στο μυαλό του κάποια πολύ συγκεκριμένα πράγματα. Ένα από αυτά ήταν το να παίρνει τέτοια σουτ. Και να τα βάζει.

Το κατάλαβαν όλοι όχι τόσο από τη χθεσινή του προσπάθεια αλλά μία εβδομάδα πριν, στην Βαρκελώνη, όταν η μπάλα βρήκε σίδερο σε περίπου παρόμοιες συνθήκες.

Πού θέλω να καταλήξω; Θα κάνω σχεδόν skip το αυτονόητο (ο Σλούκι Λουκ είναι από τους top-class γκαρντ της Ευρωλίγκα) και θα αναφερθώ στο ζουμί: Ο Σλούκας θέλει, μπορεί και είναι ηγέτης. Πάντα ήταν τέτοιος, ασχέτως αν δεν είχε πρόβλημα να επωμιστεί κάποιους άλλους ρόλους σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, παραμένοντας ωστόσο πάντοτε κομβικός. Φέτος είναι μία τεράστια ευκαιρία τόσο για τον ίδιο όσο και για τον Ολυμπιακό να κάνουν μία εντυπωσιακή μετάβαση στη μετα-Σπανούλη εποχή, ασχέτως ποιο θα είναι το ταμείο στο τέλος. 

Το χθεσινό ήταν απλά μία επιβεβαίωση πως πάσης φύσεως άπιστους περί του θέματος. Και ίσως μία πρόγευση για όλα όσα θα ακολουθήσουν.