"Μέσα σε πάρα πολύ λίγα δευτερόλεπτα όλα μαυρίζουν. Γιατί ο πήχης δεν κουνιέται. Έσβησαν όλα, ήταν σαν να έπαθα blackout" μου λέει ο 18χρονος Εμμανουήλ Καραλής, καθώς μιλάει για το άλμα της (μέχρι τώρα) ζωής του. Στην πρώτη του συμμετοχή σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κλειστού Στίβου, πριν από λίγο καιρό στο Μπέρμιγχαμ, τερμάτισε πέμπτος στο άλμα επί κοντώ. Όχι κι άσχημα, σωστά;

Τον συνάντησα σε εκδήλωση της Red Bull, με την αγαπημένη του hip-hop να παίζει από τα ηχεία κι εκείνον να ποζάρει χαλαρός σε 6 μέτρα ύψος. "Ούτε ο Sergey Bubka δεν είχε περάσει τα 5,80 μ. σ’ αυτή την ηλικία" μου εκμυστηρεύεται χωρίς ίχνος έπαρσης. Άλλωστε είναι συνηθισμένος τόσο στα ρεκόρ όσο και στα φλας των φωτογράφων.

"Πώς μοιάζει ο κόσμος από τα 6 μέτρα;" τον ρωτάω αυθόρμητα ελπίζοντας σε βαρύγδουπες δηλώσεις. "Κάνει λίγο κρύο" έρχεται η πληρωμένη απάντησή του με ένα ελαφρό μειδίαμα, το οποίο μετατρέπεται σε βροντερό γέλιο όταν καταλαβαίνει πως έπεσα στη φάκα που ο ίδιος πήγα να στήσω. Απόδειξη πως δεν έχει χάσει την παιδικότητά του στο βωμό κάποιου επαγγελματισμού.

Πριν από κάθε άλμα φιλάει πρώτα τον κρεμαστό σταυρό και στη συνέχεια τους καρπούς του. "Το Εμμανουήλ είναι το όνομα του ιερέα παππού μου, που ήρθε από την Ουγκάντα. Σημαίνει πολλά για μένα, γι’ αυτό και δε μου αρέσει να με φωνάζουν Μάνο ή Μανώλη. Εκτός αν με φωνάξουν Manolo (σ.σ. το παρατσούκλι του), οπότε κανένα πρόβλημα!". Στο χέρι του έχει δύο τάματα, αφιερωμένα σε μια δύσκολη κατάσταση που κατάφερε να ξεπεράσει η μητέρα του. "Το κάνω πάντα. Δεν είναι απλά γούρι. Είναι το τελετουργικό μου" μου εξηγεί.

Λίγο πριν τελειώσει η φωτογράφηση, ζητάει συγγνώμη που δεν ήταν στην καλύτερη μέρα. Ο κόσμος γελάει, ο Καραλής όμως δείχνει να το εννοεί. Αποπνέει μια αύρα πρωταθλητισμού που σε κάνει να ξεχνάς ότι είναι ακόμα έφηβος. "Παίζω κιθάρα και, όταν δεν είμαι σε περίοδο αγώνων, παίζω ηλεκτρονικά, αν και μάλλον θα έπρεπε να κόψω το League of Legends" μου λέει λίγο ντροπαλά φανερώνοντας πως, αν και εκτοξεύεται στη στρατόσφαιρα του παγκόσμιου αθλητισμού, καταφέρνει να ισορροπεί ιδανικά στη ζωή του – και όχι μόνο πάνω από τον πήχη.