Η αθλητική αναρρίχηση, ένα από τα νεότερα αθλήματα των Ολυμπιακών Αγώνων, δεν είναι για τους αδύναμους. Είναι ένα άθλημα που μεταμορφώνει τους αθλητές σε ρομπότ, που μετρούν κάθε κλάσμα δευτερολέπτου για να κατακτήσουν την κορυφή.
Όμως, πίσω από τις εντυπωσιακές επιδόσεις και τα ρεκόρ, κρύβεται μια σκληρή πραγματικότητα: ένας πόλεμος φθοράς που μαστίζει τα σώματα των αθλητών.
Οι τραυματισμοί
"Καταστρέφεις συνεχώς τα δάχτυλα και τα γόνατά σου. Είναι αρκετά φρικιαστικό", περιγράφει χαρακτηριστικά ο προπονητής Albert Ok. Κάθε ανάβαση είναι μια μάχη. Τα δάχτυλα, τα γόνατα, ολόκληρο το σώμα υφίσταται κακομεταχείριση. Οι αθλητές σκαρφαλώνουν ξανά και ξανά την ίδια διαδρομή, αφήνοντας κομμάτια του δέρματός τους πάνω στα πιασίματα.
Χιλιάδες επαναλήψεις στην ίδια διαδρομή, με αποτέλεσμα χιλιάδες μικροτραυματισμούς. Και κάθε λάθος κίνηση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα μια βαθιά πληγή.
"Μπορείς να το ακούσεις", λέει ο προπονητής δύναμης Matt Maddison. Ο ήχος του δέρματος που σκίζεται, ο πόνος που διαπερνά τα κόκαλα. Οι αθλητές συχνά αναγκάζονται να χρησιμοποιούν αναισθητικά για να αντέξουν τον πόνο και να συνεχίσουν την προπόνηση.
Η αναρρίχηση ταχύτητας είναι ένα άθλημα που δοκιμάζει τα όρια του ανθρώπινου σώματος. Οι αθλητές είναι ακροβάτες σε ένα τοίχο και κάθε κίνηση είναι ρίσκο. Και ενώ οι νίκες και τα ρεκόρ είναι σίγουρα συναρπαστικά, η αλήθεια είναι ότι πίσω από κάθε μετάλλιο κρύβεται μια ιστορία αγώνα, πόνου και αφοσίωσης.
Το παγκόσμιο ρεκόρ - Αναρρίχηση 15 μέτρων σε 4,75 δευτερόλεπτα
Ο Sam Watson, ένα όνομα που θα ακουστεί πολύ τα επόμενα χρόνια, μόλις έδειξε τι σημαίνει τελειότητα στην αθλητική αναρρίχηση. Με μια τεχνική που θυμίζει μπαλέτο και μια ακρίβεια που κόβει την ανάσα, ο 18χρονος Αμερικανός κατάφερε να σπάσει το φράγμα των 4,8 δευτερολέπτων, σκαρφαλώνοντας στην κορυφή του τοίχου 15 μέτρων σε 4,75. Κάθε κίνησή του ήταν υπολογισμένη και κάθε πιάσιμο ακριβές. Ο Watson δεν σκαρφάλωσε απλά τον τοίχο. Χόρεψε πάνω του.
Να πέσει το βίντεο:
Ακολούθησε το Esquire στο Facebook, το Twitter και το Instagram.